Film + Sprawdź się
Zapoznaj się z filmem i wykonaj kolejne polecenia.
Wymień najważniejsze polityczne i społeczne skutki Wiosny Ludów. Który z nich jest twoim zdaniem najważniejszy? Uzasadnij odpowiedź.
Wskaż największych przegranych i wygranych Wiosny Ludów. Odpowiedż uzasadnij.
Wymień największych przegranych i wygranych Wiosny Ludów. Odpowiedż uzasadnij.
Wyjaśnij znaczenie Wiosny Ludów dla późniejszego zjednoczenia Niemiec i Włoch.
Zinterpretuj wymowę rysunku, odwołując się do elementów graficznych. Rozstrzygnij, czy przedstawia ona zwycięstwo, czy klęskę rewolucji z lat 1849‑1849.
Zapoznaj się z fragmentem opracowania, a następnie odpowiedz na pytanie. W każdym polu wpisz co najmniej jeden skutek Wiosny Ludów. Staraj się nie cytować, tylko parafrazować. Zwróć uwagę, że z niektórych wniosków można wyciągnąć kolejne.
Historia XIX wieku. Przeobrażenie świataJeśli przyjrzeć się wydarzeniom tego okresu z perspektywy zwłaszcza wiosny 1848 r., kiedy w wielu krajach władza zdawała się leżeć „na ulicy”, zdumiewa fakt, że wszystkie rewolucje poniosły klęskę. Nie powiodły się w tym sensie, że niemal żadnej grupie aktorów biorących w nich udział nie udało się trwale zrealizować stawianych sobie celów. […] Jeśli za podstawę rozróżnień przyjmiemy kryterium społeczne, to najwięcej osiągnęli chłopi. W imperium Habsburgów, które ominęło wcześniejsze „uwolnienie chłopów”, i w kilku państwach niemieckich zniesiono poddaństwo chłopów. Tam, gdzie już wcześniej polepszono położenie prawne włościan, procesy emancypacyjne nabrały tempa i zostały doprowadzone do końca; np. do realistycznych rozmiarów zmniejszono wysokość odszkodowań za uwolnienie od powinności poddańczych. Osiągnąwszy swoje cele, chłopi tracili zainteresowanie rewolucją. Ich gniew kierował się zresztą tylko przeciw ziemianom, a nie przeciw późnym absolutystycznym rządom monarchów, których władzę chciały ograniczyć ruchy mieszczańskie stawiające sobie za cel doprowadzenie do uchwalenia konstytucji. W odróżnieniu od bardzo wielu chłopów biedota wiejska, wobec której rządy nie poczyniły żadnych ustępstw, należała do grona przegranych rewolucji. W tym gronie znalazły się również niższe warstwy ludności miejskiej, przeciw którym skierował się cały impet represji rządowych. W ogólnym rozrachunku nie sposób jednak nie zauważyć, jak wielu było beneficjentów rewolucji, którzy przy powierzchownym oglądzie ponieśli klęskę. Szlachta (jeśli nie była już osłabiona jak we Francji) w zasadzie broniła swoją pozycję; aparaty biurokratyczne państw wiele się nauczyły o sposobach postępowania z rozbudzoną politycznie ludnością, dowiedziały się również, jak zręcznie wykorzystywać środki masowego przekazu; burżuazja coraz częściej mogła liczyć na zrozumienie państwa przynajmniej dla jej interesów gospodarczych.