Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
Polecenie 1

Wyjaśnij, jak literaturoznawca dr hab. Dariusz Dybek definiuje pojęcie dramat rodzinny.

RHLXt1sIhwwux
(Uzupełnij).
Polecenie 2

Odpowiedz na pytanie, na czym polega maksymalizm estetyczny głoszony przez romantyków? Sformułuj swoją wypowiedź na podstawie wykładu.

RkLPLsJJjPjNP
(Uzupełnij).
REpasHlrE6oiR
Film opowiada o motywie rodziny w Nie‑Boskiej komedii Zygmunta Krasińskiego. Część druga
1
Ćwiczenie 1
Zapoznaj się z poniższym fragmentem Nie‑Boskiej komedii. Wypisz trzy pokusy czyhające na Męża oraz określ ich rolę w kształtowaniu jego postawy.
Zapoznaj się z poniższym fragmentem Nie‑Boskiej komedii. Wypisz trzy pokusy czyhające na Męża oraz określ ich rolę w kształtowaniu jego postawy.
Zygmunt Krasiński Nie-Boska komedia

W drogę, w drogę, widma, lećcie ku niemu! – Ty naprzód, ty na czele, cieniu nałożnicy, umarłej wczoraj, odświeżony w mgle i ubrany w kwiaty, dziewico, kochanko poety, naprzód.

W drogę i ty, sławo, stary orle wypchany w piekle, zdjęty z palu, kędy cię strzelec zawiesił w jesieni – leć i roztocz: skrzydła, wielkie, białe od słońca, nad głową poety. –

Z naszych sklepów wynidź, spróchniały obrazie EdenuEdenEdenu, dzieło BelzebubaBelzebubBelzebuba – dziury zalepiem i rozwiedziemy pokostem – a potem, płótno czarodziejskie, zwiń się w chmurę i leć do poety – wnet się rozwiąż naokoło niego, opasz go skałami i wodami, na przemian nocą i dniem. – Matko naturo, otocz poetę!

4 Źródło: Zygmunt Krasiński, Nie-Boska komedia, oprac. M. Grabowska, Wrocław 1974, s. 6–7.
R1IiPAAEGWhaG
(Uzupełnij).
1
Ćwiczenie 2

Na podstawie podanego fragmentu rozważ w klasie, dlaczego Hrabia Henryk natchnienie poetyckie Żony nazywa przekleństwem.

Zygmunt Krasiński Nie-Boska komedia

ŻONA
Patrz na mnie. – Czy nie zrównałam się z tobą? – Wszystko pojmę, zrozumiem, wydam, wygram, wyśpiewam. – Morze, gwiazdy, burza, bitwa. – Tak, gwiazdy, burza, morze – ach! wymknęło mi się jeszcze coś – bitwa. – Musisz mnie zaprowadzić na bitwę – ujrzę i opiszę – trup, całun, krew, fala, rosa, trumna.

Nieskończoność mnie obleje
I jak ptak, w nieskończoności
Błękit skrzydłami rozwieję
I lecąc, się rozemdleję
W czarnej nicości.

MĄŻ
Przeklęstwo – przeklęstwo!

ŻONA
obejmuje go ramionami i całuje w usta Henryku mój, Henryku, jakżem szczęśliwa. –

5 Źródło: Zygmunt Krasiński, Nie-Boska komedia, oprac. M. Grabowska, Wrocław 1974, s. 30.
RXqkT2kvpDNZ7
(Uzupełnij).
1
Ćwiczenie 3

W części czwartej Hrabia Henryk zwraca się do syna, który przewiduje rychłą śmierć swoją i ojca: O synu, przebacz, żem ci dał życie – rozstajemy się – czy wiesz, na jak długo?. Czy według ciebie Hrabia Henryk słusznie prosi syna o przebaczenie? Czy jest winien jego ślepoty i wczesnego zgonu? Uzupełnij uzasadnienie.

R1IdJQM9WCzmO
Tak, Hrabia Henryk winien jest sytuacji syna i powinien prosić go o przebaczenie, ponieważ… (Uzupełnij) Nie, Hrabia Henryk nie odpowiada za sytuację syna i nie powinien prosić go o przebaczenie, ponieważ … (Uzupełnij).
Eden
Belzebub
Praca domowa

Wyjaśnij sens poniższego fragmentu na podstawie przeczytanej sceny z cz. 1. i 2. dramatu Nie‑Boska komedia. Swoje wywody poprzyj przykładami cytatów.

Zygmunt Krasiński Nie-Boska komedia (przypisy)

A. Jung podkreśla wagę tej sceny: „[…] zrozpaczona, porzucona matka błogosławi go przed Bogiem na poetę; ale błogosławieństwo jest męką, ale błogosławieństwo jest przekleństwem, które odtąd jak duch zemsty nawiedza rodzinę i pędzi Męża od upadku do upadku. […] W ten sposób słynne powiedzenie Freiligratha, przez wielu rozumiane fałszywie, że poezja jest przekleństwem – zostało wszechstronnie poetycko umotywowane i przewija się przez całą sztukę. Ponieważ poezja ukazuje się tu istotnie jako życie dla śmierci, choć zarazem jako śmierć za życia”.

6 Źródło: Zygmunt Krasiński, Nie-Boska komedia (przypisy), oprac. M. Grabowska, Wrocław 1974, s. 20.