Uzupełnij poniższe zdania odpowiednimi słowami, tak aby tekst zawierał poprawne informacje. Zwróć uwagę, aby forma wstawianych wyrażeń pasowała do treści zdania. Szybkość reakcji substytucji nukleofilowej zależy od takich czynników, jak struktura 1. stanu przejściowego, 2. produktu przejściowego, 3. kationy, 4. solwatację, 5. halogenu, 6. karbokationy, 7. węgla, 8. aniony, 9. ${\text{S}}_{\text{N}}1$, 10. wodorowe, 11. produktu, 12. stabilizacji, 13. ${\text{S}}_{\text{N}}2$, 14. atomowe, 15. substratu, 16. rozpuszczanie, rodzaj nukleofila, grupa opuszczająca czy zastosowany rozpuszczalnik. Najbardziej faworyzowane w reakcjach 1. stanu przejściowego, 2. produktu przejściowego, 3. kationy, 4. solwatację, 5. halogenu, 6. karbokationy, 7. węgla, 8. aniony, 9. ${\text{S}}_{\text{N}}1$, 10. wodorowe, 11. produktu, 12. stabilizacji, 13. ${\text{S}}_{\text{N}}2$, 14. atomowe, 15. substratu, 16. rozpuszczanie są substraty z niewielką zawadą steryczną, która umożliwia atak na elektrofilowy atom 1. stanu przejściowego, 2. produktu przejściowego, 3. kationy, 4. solwatację, 5. halogenu, 6. karbokationy, 7. węgla, 8. aniony, 9. ${\text{S}}_{\text{N}}1$, 10. wodorowe, 11. produktu, 12. stabilizacji, 13. ${\text{S}}_{\text{N}}2$, 14. atomowe, 15. substratu, 16. rozpuszczanie. Z kolei w reakcjach ${\text{S}}_{\text{N}}1$ faworyzowane są substraty, które mogą utworzyć trwałe 1. stanu przejściowego, 2. produktu przejściowego, 3. kationy, 4. solwatację, 5. halogenu, 6. karbokationy, 7. węgla, 8. aniony, 9. ${\text{S}}_{\text{N}}1$, 10. wodorowe, 11. produktu, 12. stabilizacji, 13. ${\text{S}}_{\text{N}}2$, 14. atomowe, 15. substratu, 16. rozpuszczanie. W reakcjach, które zachodzą zgodnie z mechanizmem ${\text{S}}_{\text{N}}2$, nukleofil bierze udział w tworzeniu 1. stanu przejściowego, 2. produktu przejściowego, 3. kationy, 4. solwatację, 5. halogenu, 6. karbokationy, 7. węgla, 8. aniony, 9. ${\text{S}}_{\text{N}}1$, 10. wodorowe, 11. produktu, 12. stabilizacji, 13. ${\text{S}}_{\text{N}}2$, 14. atomowe, 15. substratu, 16. rozpuszczanie, a więc etapu limitującego szybkość reakcji. Z kolei wpływ nukleofila na szybkość reakcji 1. stanu przejściowego, 2. produktu przejściowego, 3. kationy, 4. solwatację, 5. halogenu, 6. karbokationy, 7. węgla, 8. aniony, 9. ${\text{S}}_{\text{N}}1$, 10. wodorowe, 11. produktu, 12. stabilizacji, 13. ${\text{S}}_{\text{N}}2$, 14. atomowe, 15. substratu, 16. rozpuszczanie jest pomijalny, ponieważ nie bierze on udziału w etapie limitującym jej szybkość. Rozpuszczalniki protyczne, które mogą tworzyć wiązania 1. stanu przejściowego, 2. produktu przejściowego, 3. kationy, 4. solwatację, 5. halogenu, 6. karbokationy, 7. węgla, 8. aniony, 9. ${\text{S}}_{\text{N}}1$, 10. wodorowe, 11. produktu, 12. stabilizacji, 13. ${\text{S}}_{\text{N}}2$, 14. atomowe, 15. substratu, 16. rozpuszczanie z reagentami, spowalniają reakcje ${\text{S}}_{\text{N}}2$ poprzez 1. stanu przejściowego, 2. produktu przejściowego, 3. kationy, 4. solwatację, 5. halogenu, 6. karbokationy, 7. węgla, 8. aniony, 9. ${\text{S}}_{\text{N}}1$, 10. wodorowe, 11. produktu, 12. stabilizacji, 13. ${\text{S}}_{\text{N}}2$, 14. atomowe, 15. substratu, 16. rozpuszczanie nukleofila, natomiast przyspieszają reakcje ${\text{S}}_{\text{N}}1$ dzięki 1. stanu przejściowego, 2. produktu przejściowego, 3. kationy, 4. solwatację, 5. halogenu, 6. karbokationy, 7. węgla, 8. aniony, 9. ${\text{S}}_{\text{N}}1$, 10. wodorowe, 11. produktu, 12. stabilizacji, 13. ${\text{S}}_{\text{N}}2$, 14. atomowe, 15. substratu, 16. rozpuszczanie powstałych karbokationów. W obu typach reakcji najlepszymi grupami opuszczającymi są te, które tworzą trwałe 1. stanu przejściowego, 2. produktu przejściowego, 3. kationy, 4. solwatację, 5. halogenu, 6. karbokationy, 7. węgla, 8. aniony, 9. ${\text{S}}_{\text{N}}1$, 10. wodorowe, 11. produktu, 12. stabilizacji, 13. ${\text{S}}_{\text{N}}2$, 14. atomowe, 15. substratu, 16. rozpuszczanie.