Schematyczny rysunek przedstawia, jak zmienia się obszar widzialności na powierzchni wody. Na górze widnieje napis stożki widzialności, na dole napis obserwator. Pomiędzy nimi, w równych odstępach, narysowano trzy, równoległe, niebieskie, poziome linie. Pierwsza od góry jest ciągła, dwie poniżej są przerywane. Po stronie prawej zaznaczono dwie czarne strzałki. Jedną od linii ciągłej do środkowej i drugą od ciągłej do tej znajdującej się najniżej. Podpisano je różne głębokości obserwatora. Kiedy obserwator, zaznaczono małym niebieskim kółkiem, znajduje się bliżej powierzchni, czyli linii ciągłej, stożek widzialności rozchodzi się symetrycznie na prawo i lewo do góry, zaznaczono czerwonymi liniami. Kiedy obserwator znajduje się dalej od powierzchni, czyli na linii przerywanej najdalej od powierzchni, to stożek widzialności rozchodzi się tak samo. Jednak w miejscu, gdzie stożek przecina powierzchnię, jest on już znacznie szerszy niż w przypadku obserwatora znajdującego się bliżej powierzchni.