Film samouczek
Wyznaczenie stałej Plancka
Obejrzyj film samouczek prezentujący jedną z pierwszych metod wyznaczania stałej Plancka. Zwróć uwagę, w jaki sposób wykorzystuje ona zależność , napięcia hamowania elektronów emitowanych w zjawisko fotoelektrycznym zewnętrznym od częstotliwości promieniowania.
Przeanalizuj interpretację obu parametrów liniowej zależności - współczynnika kierunkowego oraz wyrazu wolnego .
Zapoznaj się z filmem samouczkiem prezentujący jedną z pierwszych metod wyznaczania stałej Plancka. Zwróć uwagę, w jaki sposób wykorzystuje ona zależność napięcia hamowania elektronów emitowanych w zjawisko fotoelektrycznym zewnętrznym od częstotliwości promieniowania. Przeanalizuj interpretację obu parametrów liniowej zależności, współczynnika kierunkowego a oraz wyrazu wolnego b.
Obejrzyj film ponownie - zwróć uwagę na wyniki pomiarów otrzymane przez Millikana (ok. 0'54''). Wyznacz stałą Plancka oraz pracę wyjścia elektronu z litu, korzystając jedynie z pierwszego i ostatniego punktu danych pomiarowych.
Zapoznaj się z filmem ponownie - zwróć uwagę na wyniki pomiarów otrzymane przez Millikana. Wyznacz stałą Plancka oraz pracę wyjścia elektronu z litu, korzystając jedynie z pierwszego i ostatniego punktu danych pomiarowych.
Wskaż wykres, w którym linia niebieska przedstawia wynik takiego samego doświadczenia, ale przeprowadzonego z fotokatodą z miedzi.
Uwzględnij, że prace wyjścia z miedzi i litu spełniają związek: WCu > WLi.
Na każdej z ilustracji pokazano czerwoną linię, na której ułożyły się punkty pomiarowe doświadczenia opisanego w filmie.
Wskaż wykres, w którym linia niebieska przedstawia wynik takiego samego doświadczenia, ale przeprowadzonego z fotokatodą z miedzi.
Uwzględnij, że prace wyjścia z miedzi i litu spełniają związek: WCu > WLi.
- Wykres A. Na ilustracji widoczny jest prostokątny układ współrzędnych, narysowany w postaci czarnych linii z zaznaczonymi jednostkami. Os wartości przedstawia napięcia wielka litera U i w nawiasie kwadratowym wielka litera V, podzielny co jeden wolt. Os pozioma przedstawia częstotliwość mała litera f i w nawiasie kwadratowym dziesięć do potęgi czternastej Hertza mała wielka litera H i mała litera z. Dziedzina funkcji podzielona jest na jednostki od zera do dziesięć co dwa. Na wykresie widoczna jest funkcja liniowa, rosnąca, która dla częstotliwości zero Hertzów przyjmuje wartość pół wolta. Funkcja narysowana jest w postaci niebieskiej, przerywanej linii na której widać trzy czerwone punktu. Wartości na osi napięcia tych punktów to kolejno jeden i pół, dwa oraz dwa i pół. Wartości na osi częstotliwości to kolejno, nieco powyżej dwóch, nieco poniżej czterech i pięć.
- Wykres B. Na ilustracji widać prostokątny układ współrzędnych narysowany w postaci czarnych strzałek. Os pionowa skierowana w górę opisana jest, jako napięcie wyrażone w woltach i oznaczona jest, jako wielka litera U i w nawiasie kwadratowym wielka litera V. Os pozioma skierowana jest w lewo i przedstawia częstotliwość wyrażoną w Hertzach i oznaczoną symbolem mała litera f i w nawiasie kwadratowym wielka litera H i mała litera z. Na wykresie widoczne są też dwie funkcje liniowe, obie rosnące. Jedna funkcja narysowana jest w postaci niebieskiej linii i druga w postaci linii czerwonej. Funkcje zaczynają się dla dodatniej wartości częstotliwości. Funkcje są równoległe względem siebie ale funkcja niebieska znajduje się nad funkcją czerwoną.
- Wykres C. Na ilustracji widać prostokątny układ współrzędnych narysowany w postaci czarnych strzałek. Os pionowa skierowana w górę opisana jest, jako napięcie wyrażone w woltach i oznaczona jest, jako wielka litera U i w nawiasie kwadratowym wielka litera V. Os pozioma skierowana jest w lewo i przedstawia częstotliwość wyrażoną w Hertzach i oznaczoną symbolem mała litera f i w nawiasie kwadratowym wielka litera H i mała litera z. Na wykresie widoczne są też dwie funkcje liniowe, obie rosnące. Jedna funkcja narysowana jest w postaci niebieskiej linii i druga w postaci linii czerwonej. Funkcje zaczynają się dla dodatniej wartości częstotliwości. Funkcje mają ten sam początek ale funkcja czerwona rośnie szybciej niż funkcja niebieska.
- Wykres D. Na ilustracji widać prostokątny układ współrzędnych narysowany w postaci czarnych strzałek. Os pionowa skierowana w górę opisana jest, jako napięcie wyrażone w woltach i oznaczona jest, jako wielka litera U i w nawiasie kwadratowym wielka litera V. Os pozioma skierowana jest w lewo i przedstawia częstotliwość wyrażoną w Hertzach i oznaczoną symbolem mała litera f i w nawiasie kwadratowym wielka litera H i mała litera z. Na wykresie widoczne są też dwie funkcje liniowe, obie rosnące. Jedna funkcja narysowana jest w postaci niebieskiej linii i druga w postaci linii czerwonej. Funkcje zaczynają się dla dodatniej wartości częstotliwości. Funkcje mają ten sam początek ale funkcja niebieska rośnie szybciej niż funkcja czerwona.
