(gr. mystikós – tajemny) – wiara w istnienie tajemniczej, niepoznawalnej strony zjawisk, w możliwość bezpośredniego kontaktu człowieka z Bogiem, zjawisko charakterystyczne dla polskiego romantyzmu zwłaszcza po powstaniu listopadowym

(gr. synkrētismós – połączenie, sojusz wojenny) – połączenie różnych, niekiedy sprzecznych elementów; w literaturze: synkretyzm gatunkowy – połączenie w danym utworze elementów różnych gatunków literackich, np. ballady i powieści, bądź wprowadzenie mniejszych utworów reprezentujących różne gatunki do utworu większego; i synkretyzm rodzajowy – obecność w dziele cech różnych rodzajów literackich, np. epiki i liryki, liryki i dramatu