Ilustracja interaktywna przedstawia portret mężczyzny w sile wieku. Postać ukazuje trzy czwarte owalnej twarzy. Ma lekko zmarszczone czoło i brwi. Ma małe oczy, lekko opadające powieki. Ma duży, prosty nos. Jego wąsy są gęste. Podbródek zdobi krótka broda, obcięta w szpic. Mężczyzna jest zaprezentowany w półpostaci. Jest ubrany w białą, damską bluzkę z bufiastymi rękawami i wiązanym kołnierzem ozdobionym złotą spinką. Na głowie ma biały, fantazyjny beret z ciasno opinającym skronie czerwonym otokiem. Biodra opasuje skórzany, szeroki, góralski, pas, nałożony na wielobarwny pas tkany. Prawą rękę wspiera na biodrze. W lewej trzyma pędzel. Opis punktów znajdujących się na ilustracji: 1. Jacek Malczewski (1854–1929) Reprezentant symbolizmu, uważany za jednego z najwybitniejszych przedstawicieli nowoczesnego malarstwa; nawiązywał początkowo do twórczości Słowackiego i Grottgera, malując sceny z życia zesłańców po powstaniu styczniowym (Na etapie, Wigilia zesłańców).
naetapie^{domena publiczna
Jacek Malczewski, Na etapie (Sybiracy), 1890.}, Ilustracja przedstawia grupę mężczyzn siedzących na podłodze we wnętrzu budynku. Są to mężczyźni dojrzali i starsi. Mają narzucone na plecy płaszcze wojskowe. Są skuleni. Mają zmęczone, zatroskane oblicza. Mężczyźni są pogrążeni we własnych myślach. Ich twarze są zarośnięte. Na ścianach wiszą portrety w okazałych ramach. 2. Ok. 1890 r. zaczął się w twórczości Malczewskiego okres symbolistyczny. Powstały wtedy najbardziej znane obrazy, takie jak: Melancholia, Błędne koło, Zatruta studnia, Thanatos (te dwa ostatnie w wielu wersjach).
thanatos^{domena publiczna
Jacek Malczewski, <>Thanatos</>, 1898/99.}, Ilustracja przedstawia drewniany dwór. Przed budynkiem stoi mężczyzna pochodzenia afrykańskiego odwrócony do nas tyłem. Jest połnagi. Ma narzuconą na ramiona czerwoną powiewającą na wietrze pelerynę. Mężczyzna trzyma w dłoniach kosę. Pod ścianą dworu znajdują się kwietne rabaty. Otoczone są trawą. Rosną na nich kwitnące krzaki bzu. Obok stoją doniczki z roślinami. Po prawej stronie, przy ścianie stoi drewniana beczka. W otwartym oknie siedzi starszy mężczyzna. Opiera ramiona i głowę o parapet. Jest martwy. W oknie powiewają firanki. Po prawej stronie znajduje się wejście do dworu. Obok jednej z kolumn stoi pies. 3. Styl malarza charakteryzuje połączenie realizmu z fantastyką, postaciami baśniowymi, mitologicznymi, żywa kolorystyka, kontrastowe zestawianie barw, nastrój zadumy i melancholii.
smierc^{domena publiczna
Jacek Malczewski, Śmierć, 1902.}, Ilustracja przedstawia starego mężczyznę i młodą kobietę. Mężczyzna klęczy. Ma wysokie czoło, szczupłą twarz, duży nos, krótki zarost na twarzy. Zakłada ręce na piersi, zaplata palce. Kobieta stoi na przeciw niego. Lekko pochyla głowę. Ma ciemne, cienkie brwi. Jej nos jest prosty. Ma wąskie usta. W prawej dłoni trzyma kosę. Lewą zamyka oczy mężczyzny. Jest ubrana w długą szatę. Na głowie ma hełm. W tle wiejskie zabudowania. 4. Malował też portrety, m.in. polskich artystów, i liczne autoportrety.
auto^{domena publiczna
Jacek Malczewski, Autoportret, 1908–1915.}, Ilustracja przedstawia portret mężczyzny w sile wieku. Postać ukazuje trzy czwarte owalnej twarzy. Ma lekko zmarszczone czoło i brwi. Ma małe oczy, lekko opadające powieki. Ma duży, prosty nos. Jego wąsy są gęste. Podbródek zdobi krótka broda, obcięta w szpic. Jest łysy. Mężczyzna jest zaprezentowany od bioder w górę. Jest ubrany w białą bluzkę z bufiastymi rękawami i fartuch wiązany w pasie. Pod szyją ma apaszkę ciasno zawiązaną. Prawą rękę wspiera na biodrze. W lewej trzyma pędzel.

Ilustracja interaktywna przedstawia młodego mężczyznę. Mężczyzna ma jasne, bujne włosy. Ma pociągłą twarz i gęste wąsy. Nosi małe, druciane okulary. Ubrany jest w surdut, kamizelkę, koszulę i krawatkę. Opis punktów znajdujących się na ilustracji: 1. Józef Mehoffer
(1869–1946) Jeden z głównych przedstawicieli symbolizmu, tworzący pod wpływem secesji, przyjaciel Wyspiańskiego, specjalizujący się w sztuce witrażowej i polichromiach ściennych, które należą do najwybitniejszych osiągnięć polskiej sztuki dekoracyjnej. 1 ^{Indeks górny domena publiczna
Józef Mehoffer, Witraż: Wiara, Nadzieja, Miłość, 1902–1905.}, Ilustracja przedstawia witraż. Ukazuje on trzy stojące kobiety. Postaci są ubrane w okazałe szaty. Po lewej stronie stoi postać o zbolałym wyrazie twarzy. Ma cienkie brwi, mruży oczy i otwiera usta. Przechyla głowę w lewą stronę. Na głowie ma wianek zapleciony z róż. Dłonie trzyma na piersi. Pośrodku stoi kobieta w ognistej koronie. W dłoniach trzyma płonące świece. Na piersi ma duży krzyż. Ma łagodny wyraz twarzy. Jej brwi są cienkie, oczy lekko przymknięte i wydatne usta. Po prawej stronie stoi pochylona kobieta. Wyciąga ręce przed siebie. Pod pachą trzyma rękojeść ogromnej kotwicy. Poniżej stoi nagie niemowlę. Skierowane jest do kobiet po prawej. Obok dziecka leży martwa młoda kobieta. Jej długie włosy opadają z katafalku. 2. Charakteryzują się uprzywilejowaniem koloru złotego i żywych barw, ludową ornamentyką, skłonnością do alegorii i symbolu, dekoracyjnością linii. Do najciekawszych prac Mehoffera należą: witraże w katedrze we Fryburgu i w katedrze wawelskiej, symboliczny obraz Dziwny ogród.2^{Indeks górny domena publiczna
Józef Mehoffer, Dziwny ogród, 1903.}, Obraz ukazuje fragment ogrodu. Na trawniku spacerują dwie kobiety oraz dziecko. W ogrodzie rośnie rząd jabłoni z licznymi owocami, a pod drzewami leżą splecione girlandy kwiatów. Uwagę zwraca nagi chłopczyk stojący po prawej stronie. Dziecko ma jasne, falujące włosy. Opuszcza głowę. Na szyi ma medalik zawieszony na łańcuszku. W rączkach trzyma kwiaty malwy o długich łodygach i pełnych kwiatach. Za chłopcem, po lewej stronie obrazu, w cieniu stoi młoda kobieta. Ma łagodny wyraz twarzy, lekko się uśmiecha. Jej włosy są upięte i schowane pod granatowym kapeluszu o szerokim rondzie. Ma na sobie długą suknię z długimi rękami i falbaniastym dołem. Na piersi wisi złoty naszyjnik z okrągłym medalikiem. Kobieta lewą dłonią lekko unosi falbany sukni, a prawą sięga wysoko do jednej z gałęzi jabłoni. Patrzy na nas, delikatnie przechylając głowę. Najdalej w cieniu drzew znajduje się trzecia postać. Ubrana jest w strój ludowy. Jest to haftowana narzutka z długimi rękawami oraz długa, szeroka plisowana spódnica. Na pierwszym planie u góry unosi się ogromna, nieruchoma ważka. Ma rozłożone skrzydła, poprzeplatane kreskowanymi żyłkami. Leci w naszym kierunku. 3. Tworzył też pejzaże, portrety, autoportrety, projektował meble i dekoracje teatralne.3^{Indeks górny domena publiczna
Józef Mehoffer, Rynek krakowski, 1903.}, Ilustracja przedstawia rynek miejski. Ukazani są liczni przechodnie. Rosną tu bezlistne drzewa. Na wprost nas stoi okazała świątynia zwieńczona wysoką wieżą. Po prawej stronie stoją kilkukondygnacyjne kamienice. Po lewej stronie stoi dwukondygnacyjny budynek zwieńczony niskimi wieżyczkami. Dół ozdobiony jest rzędem kolumn. Niebo jest zachmurzone.

Ilustracja interaktywna przedstawia mężczyznę w sile wieku. Ukazuje całą twarz. Ma ciemne, grube brwi i małe oczy. Jego nos jest długi i prosty. Nad okazałymi ustami ma małe wąsy. Na głowie ma futrzaną czapkę. Ubrany jest w koszulę i kurtkę. Opis punktów umieszczonych na ilustracji: 1. Władysław Podkowiński
(1866–1895) Przedwcześnie zmarły malarz impresjonista, podążający w swych ostatnich dziełach w kierunku symbolizmu, który reprezentowały płótna z 1894 r. – Marsz żałobny Szopena i będący obiektem skandalu Szał uniesień.1_{Indeks dolny domena publiczna
Władysław Podkowiński, Szał uniesień, 1894.}, Obraz przedstawia akt kobiecy. Ukazana jest na nim naga, rudowłosą kobieta. Kobieta siedzi na oszalałym karym koniu, stojącym dęba. Zwierzę odsłania zęby. Ma wysunięty język i rozszerzone chrapy. Z jego pyska toczy się piana. Kobieta dosiada rumaka na oklep. Obejmuje go za szyję. Oczy kobiety są zamknięte oczy. Jej rozwiane włosy splatają się z końską grzywą. Lewy górny róg obrazu jest rozświetlony. Barwa kieruje uwagę na jasną postać kobiety i pysk konia. Prawa strona obrazu przedstawia skłębiony mrok. Z trudem można dostrzec tu koński zad i ogon. 2. Wcześniej malował pejzaże o czystych, śmiało przedstawianych kolorach, a także portrety. Poetycką interpretację Szału zawarł w jednym ze swoich dramatów J.A. Kisielewski. 1_{Indeks dolny domena publiczna
Władysław Podkowiński, Marsz żałobny Chopina, 1894.}, Ilustracja przedstawia nocny pejzaż. Pośrodku stoi szczupły mężczyzna w sile wieku. Jego twarz jest pociągła. Ma szeroko otwarte oczy i usta oraz duży nos. Szeroko otwiera ramiona i dłonie. Z jego serca rozchodzi się blask. Jasną przestrzeń wypełniają cienie postaci. W tle rosną topole. Nad nimi fruwają ptaki.

Ilustracja interaktywna przedstawia twarz młodego mężczyzny. Jest ukazana w pełni. Ma lekko zmierzwione, średniej długości włosy. Ma grube brwi i duże oczy. Jego pociągłą twarz ozdabia zarost – niewielka broda i wąsy. Mężczyzna jest ubrany w koszulę i marynarkę. Opis punktów znajdujących się na ilustracji: 1. Stanisław Wyspiański (1869–1907) Jako malarz rozpoczął karierę od współpracy z Matejką przy polichromii kościoła Mariackiego w Krakowie.1_{Indeks dolny domena publiczna
Stanisław Wyspiański, Nawiedzenie, 1891.}, Ilustracja przedstawia dwie młode kobiety. Są w stanie błogosławionym. Mają okryte głowy. Są ubrane w długie suknie. Na ramionach mają peleryny. Kobieta stojąca po prawej ma aureolę nad głową. Opuszcza głowę. Ma owalną twarz. Jej oczy są lekko osłonięte powiekami. Ma mały nos i usta. Druga kobieta przysuwa do niej okrągłą twarz. Trzyma jej prawą dłoń. W tle ozdobne kolumny. 2. W latach 1897–1905 projektował witraże i polichromię w krakowskim kościele Franciszkanów, gdzie można podziwiać jedno z jego najbardziej znanych dzieł – witraż przedstawiający Boga Ojca w akcie stworzenia.1_{Indeks dolny domena publiczna
Stanisław Wyspiański, Bóg Ojciec – projekt witraża dla kościoła Franciszkanów w Krakowie, 1891.}, Ilustracja przedstawia witraż. Nad wzburzonym morzem unosi się starszy mężczyzna. Ma długie siwe, rozwiane włosy. Jego oczy są głęboko osadzone. Ma duży, haczykowaty nos. Jego twarz zdobi gęsta, długa broda. Jest ubrany w długą szatę. Unosi lewą rękę. Prawa ręka zawisła na wysokości biodra. Z dłoni strzela piorunami. W tle zachmurzone niebo. 3. Malował portrety i pejzaże. Do jego ulubionej techniki należał pastel. 1_{Indeks dolny domena publiczna
Stanisław Wyspiański, Widok na Kopiec Kościuszki. Szary dzień, 1891.}, Ilustracja przedstawia zimowy pejzaż. Pośrodku ciągnie się droga. Pokrywa ją śnieg. Stoją nagie drzewa. W tle ośnieżone szczyty. 4. Miał też wybitne osiągnięcia w grafice książkowej i czasopiśmienniczej. Jego styl cechują elementy secesji (dekoracyjność, ornamenty roślinne) i impresjonizmu. 1_{Indeks dolny domena publiczna
Stanisław Wyspiański, Okładka do „Rocznika Krakowskiego”, 1900.}, Ilustracja przedstawia okładkę czasopisma. Ukazano dwie ulistnione gałązki pokrzywy. U góry wetknięte są dwie korony. Poniżej kwitną jasne kwiaty. Pośrodku znajduje się napis: Rocznik krakowski. U dołu umieszczono datę 1900 rok.

Ilustracja interaktywna przedstawia świecznik, na którym umieszczono cztery gasnące świece. Wokół nich unosi się dym. Spływa po nich wosk. Świecznik jest zwieńczony kobiecą głową, Jej twarz jest owalna. Ma gładkie czoło i ciemne brwi. Oczy postaci są duże i okrągłe. Patrzy na nas. Kobieta ma prosty i wąski nos. Jej usta są szerokie. Ma długie włosy zaczesane równo na boki i upięte w dwa koki na wysokości uszu. Opis punktu umieszczonego na ilustracji: 1. Witold Wojtkiewicz
(1879–1909) – przedstawiciel symbolizmu i wczesnego ekspresjonizmu, którego malarstwo łączy groteskę z tragizmem i liryzmem. Swoją twórczość ujął zasadniczo w cztery cykle tematyczne. Do najbardziej znanych obrazów należą: Krucjata dziecięca, Chrystus i dzieci. Ilustracja przedstawia grupę idących dzieci. Mają krótkie włosy. Są ubrane w ciemne płaszcze. Mają bose stopy. Pochylają głowy. W tle zachmurzone niebo.