Na portret bohatera bajronicznego składają się nie tylko jego wewnętrzne przeżycia, ale również orientalna sceneria. W galerii zamieszczono obrazy, które powstały w okresie romantyzmu lub tematycznie wiążą się z utworem Giaur. Reprodukcje ujawniają liczne motywy, które towarzyszą kreacji bohatera bajronicznego i tym samym tworzą jego pełen wizerunek.
Polecenie 1
Zapoznaj się z galerią obrazów i wybierz spośród nich ten, który dzięki podjętej przez artystę tematyce, oddanemu za pomocą środków malarskich nastrojowi bądź wyrażonej ekspresji mógłby stać się ilustracją jednego z omawianych podczas lekcji fragmentów GiauraByrona. Podaj argumenty przemawiające za twoją decyzją.
Zapoznaj się z opisem galerii obrazów i wybierz spośród nich ten, który dzięki podjętej przez artystę tematyce, oddanemu za pomocą środków malarskich nastrojowi bądź wyrażonej ekspresji mógłby stać się ilustracją jednego z omawianych podczas lekcji fragmentów GiauraByrona. Podaj argumenty przemawiające za twoją decyzją.
R1WLgeU5kbgiq
1
RHrl9FPX4p523
ReEDN3lIlM8Iu
Rwvw8ZCa1I5uX
RNPvYbhg7X6po
RImyxIzKirsJd
R12AT0vzQrruP
R1R86dc7vcySz
RS0IRABha1FiD
1
Polecenie 2
Stwórzcie w grupie mapę myśli. Wypiszcie motywy wspólne dla dzieł plastycznych i utworu George’a Byrona. Każdy temat opiszcie krótko i podajcie przykłady. Zapiszcie tylko istotne informacje w krótkiej formie.
R1WE7m9To6rBw
Stwórzcie w grupie wypunktowaną listę. Wypiszcie motywy wspólne dla dzieł plastycznych i utworu George’a Byrona. Każdy temat opiszcie krótko i podajcie przykłady. Zapiszcie tylko istotne informacje w krótkiej formie.
RLgJcxUg9pR7N
1
Ćwiczenie 1
Wśród zamieszczonych w galerii fragmentów Giaura odszukaj pięć środków stylistycznych, nazwij je i podaj ich funkcję w dziele.
R1WLgeU5kbgiq
Środki stylistyczne, jakie odnajdziesz, to np. metafory, uosobienia, porównania.
Metafora: „róża, sułtanka słowików” – porównanie za pomocą symbolu, jakim jest róża, podkreśla wyjątkowość Leili, a także uczucia, jakie łączy ją i Giaura.
Apostrofa: „Ojczyzno mężów nieśmiertelnej chwały!” – zwrot do Grecji podkreśla doniosłość walki o jej wolność.
Personifikacja: „Dziś do tej twarzy Grecyja podobna” – porównanie jej do kobiety ma funkcję impresywną, wpływa na czytelnika, przemawia do jego wyobraźni.
Epitet: „trupich licach” – słowa te odnoszą się do spersonifikowanej Grecji, podkreślają tragiczną sytuację, w jakiej się znalazła.
Porównanie: „Jak się wezbrana rzeka w morze leje,/ I morską burzę spotkawszy szaleje,/ Łamią się fale, drżą opoki brzegu,/ A nurty ryczą pod pianami śniegu;/ Tak się spotkały wrogów zgraje obie” – rozbudowane porównanie ma na celu uplastycznienie obrazu walki.