Co wiemy o François Villonie?

Polecenie 1

Wyjaśnij, jak w świetle fragmentów tekstu Anny Gęsickiej rozumiesz tytuł artykułu Intertekstualna biblioteka” Franciszka Villona.

RIXd5bJ6DzL69
(Uzupełnij).
Polecenie 2

Czego o autorze Wielkiego Testamentu dowiaduje się czytelnik jego wierszy? Zredaguj odpowiedź.

RAyoeErKQHQTL
(Uzupełnij).
Rf011offVgz2z1
Ćwiczenie 1
Do fragmentów utworów François Villona dobierz nazwy toposów. „Żałuię czasu mey młodości:
— Barziey niż inny iam weń szalał! —
Aż do mych lat podeszłych mdłości
Iam pożegnanie z nią oddalał;
Odeszła; ba, ni to piechotą,
Ni konno; pomkła iako zaiąc;
Tak nagle uleciała oto,
Nic w darze mi nie ostawiaiąc.”
Wielki Testament, XXII


François Villon, Wielki Testament, [w:] Pieśń o Rolandzie, Dzieje Tristana i Izoldy, François Villon Wielki Testament, tłum. T. Boy-Żeleński, Warszawa 1998, s. 276. Możliwe odpowiedzi: 1. Topos danse macabre, 2. Idea vanitas vanitatum, 3. Topos tempus fugit, 4. Topos ubi est? „Wiem, że bogate y ubogie,
Mądre, szalone, świeckie, xiędze,
Hoyne i skąpe, tanie, drogie,
Małe y duże, pychy, nędze,
Damy z kołnierzem w zmyślne rurki −
Iakietamkolwiek godło czyie −
Iedwabie czy siermiężne burki:
Wszytko dołapi śmierć za szyie.”
Wielki Testament, XXXIX

François Villon, Wielki Testament, [w:] Pieśń o Rolandzie, Dzieje Tristana i Izoldy, François Villon Wielki Testament, tłum. T. Boy-Żeleński. Warszawa 1998, s. 281. Możliwe odpowiedzi: 1. Topos danse macabre, 2. Idea vanitas vanitatum, 3. Topos tempus fugit, 4. Topos ubi est? „Powiedz mi, gdzie y w iakiey ziemi, /
Iest [...]”
„Ach, gdzie są niegdysiejsze śniegi!”
Wielki Testament, Ballada o paniach minionego czasu

François Villon, Wielki Testament, [w:] Pieśń o Rolandzie, Dzieje Tristana i Izoldy, François Villon Wielki Testament, tłum. T. Boy-Żeleński. Warszawa 1998, s. 283. Możliwe odpowiedzi: 1. Topos danse macabre, 2. Idea vanitas vanitatum, 3. Topos tempus fugit, 4. Topos ubi est? „Świat ten, zaiste, nie iest wieczny,
Iako łupieżca możny mniema;
Wszytkich miecz czeka obosieczny;
Lepszey pociechy ponoś nie ma
Staremu, co za młodu słynął
Z uciesznych figlów y trefności;”

François Villon, Wielki Testament, [w:] Pieśń o Rolandzie, Dzieje Tristana i Izoldy, François Villon Wielki Testament, tłum. T. Boy-Żeleński. Warszawa 1998, s. 289. Możliwe odpowiedzi: 1. Topos danse macabre, 2. Idea vanitas vanitatum, 3. Topos tempus fugit, 4. Topos ubi est?
1
Ćwiczenie 2

Zapoznaj się z balladą i w dwóch punktach wymień, co wiąże ten utwór ze średniowieczem.

François Villon Wielki Testament

Ballada, iaką Wilon napisał na prośbę swey matki, aby ubłagać łaski nayswiętszey panny
Królowo niebios, cysarzowo ziemi,
Pani monarsza czeluści piekielnych,
Przyim mnie, pokorną miedzy pokornemi,
Niech pośród sług twych siądę nieśmiertelnych,
Mimo, iż barzo niegodna twey łaski.
Dobroć twa, pani nadziemskiey pociechy,
Więtsza o wiele niźli moie grzechy;
Bez niey daremnie duszy się wydzierać
Tam, kędy świecą wiekuiste blaski.
W tey wierze pragnę żyć, iak y umierać.

Twemu Synowi powiedz, że w nim żyię;
Iżby me grzechy wymazał do tyla,
Iako Egipską rozgrzeszył Maryię,
Lub iak wybawił mędrca Teofila,
Który przez Ciebie spełnił święte dzieła,
Mimo iż djabłu zaprzedał swą wolę.
Strzeż mnie, bych w taką nie popadła dolę,
Dziewico, któraś, nie racząc otwierać
Żywota, owoc bez zmazy poczęła.
W tey wierze pragnę żyć, iak y umierać.

Prostaczka iestem stara y uboga,
Nic nie znam — liter czytać nie znam zgoła —
Oprócz parafii mey niskiego proga,
Gdzie ray oglądam y harfy dokoła,
Y piekło, w którem potępieńców prażą.
Iedno mnie trwoży, drugie zaś raduie:
O day, Bogini, niech wciąż radość czuię!
Ku tobie duszy day grzeszney pozierać,
Z ufnością w sercu y rzetelną twarzą.
W tey wierze pragnę żyć, iak y umierać.

4 Źródło: François Villon, Wielki Testament, [w:] Pieśń o Rolandzie, Dzieje Tristana i Izoldy, François Villon Wielki Testament, tłum. Tadeusz Boy-Żeleński, Warszawa 1998, s. 310–311.
R2dHoEYZRLelC
(Uzupełnij).