Ilustracja interaktywna przedstawia tahitański pejzaż. Na pierwszym planie widoczna jest polana pośród drzew. Chodzą po niej dwa pawie, nieopodal znajduje się mężczyzna z przepasce na biodrach, który rąbie drzewo. Na drugim planie widać szałas i będące w jego pobliżu dwie osoby. Opis punktów znajdujących się na ilustracji: 1. Paul Gauguin (1848–1903) – francuski malarz zaliczany do nurtu postimpresjonizmu, który obejmował różnorodne zjawiska w sztuce przełomu XIX i XX w. mające swoje korzenie w impresjonizmie. 2. Gauguin czerpał inspirację ze sztuki dalekowschodniej oraz z twórczości malarzy prymitywistów. 3. Przesłanie dzieła dotyczące prostoty życia w zgodzie z naturą zostało oddane za pomocą bogatej kolorystyki i ornamentacji, typowych dla sztuki Tahiti, na której Gauguin osiadł na kilka lat w 1891 roku, chcąc uciec od cywilizacji europejskiej i rządzących nią konwencji.

Ilustracja interaktywna przedstawia obraz. Na pierwszym planie widoczny jest duży stół. Leży na nim gałązka z trzema brzoskwiniami, nieopodal niej nóż i nadkrojony owoc. Na stole znajduje się także duża kiść bananów, duża misa, mała miska. Za stołem widać siedzącą trójkę dzieci: dziewczynkę i po jej obu stronach chłopców. Opis punktów znajdujących się na ilustracji: 1. Paul Gauguin był twórcą, który poszukiwał wciąż nowych inspiracji, często poza głównym nurtem artystycznym i kulturowym. Pragnął zapomnieć o konwenansach władających życiem Europejczyków. Cenił prostotę, spokój i bliskość natury, które poznał podczas pobytu na Tahiti. Z rozczarowaniem odkrył jednak, że Tahitanie pod wpływem europejskich przybyszów zaczęli przejmować zwyczaje i kulturę ze Starego Kontynentu. 2. Posiłek przedstawiony na obrazie nie jest prawdziwym posiłkiem – scena została zaaranżowana, a dzieci siedzące przy stole wydają się niezainteresowane ustawionymi na nim owocami. Tahitanie nie mieli w zwyczaju spożywać jedzenia przy stole, lecz Gauguin ukazał ich w pozie czytelnej dla europejskiego widza.{audio}, 3. Warto zwrócić uwagę na zastosowane przez malarza proporcje: ludzie zostali ukazani na drugim planie, martwa natura została zaś wyróżniona i zajmuje większą część kompozycji dzieła.

Ilustracja interaktywna przedstawia obraz, a na nim siedzące na ziemi dwie Tahitanki. Kobiety są długowłose, ubrane w proste suknie. Jedna z siedzących kobiet ma obnażone piersi. Przed kobietami widać psa, który wącha coś na ziemi. Na drugim planie, za plecami kobiet widać w oddali trzy ludzkie postacie. Opis punktów znajdujących się na ilustracji: 1. Malarza najbardziej interesowała dawna, wysoka kultura mieszkańców wyspy, których życie było ściśle związane z naturą. Tubylcy potrafili kiedyś obywać się bez pieniędzy i handlu, a ich egzystencja była spokojna, pełna wspólnych śpiewów i zabaw. Odkąd na wyspę zaczęli przybywać Europejczycy, Tahitanie stopniowo zatracali swój pierwotny styl bycia. 2. Gauguin połączył scenę rodzajową typową dla tahitańskiego krajobrazu z idealizowanym wyobrażeniem o Polinezji, ukazując rdzennych mieszkańców w otoczeniu archaicznego pomnika. 3. Charakterystyczne dla malarza jaskrawe barwy były wielokrotnie krytykowane przez europejskich widzów. Styl Gauguina wyśmiewano między innymi z powodu umieszczenia na obrazie Arearea czerwonego psa.

Ilustracja interaktywna przedstawia obraz. Na pierwszym planie widoczne są trzy nagie kobiece postacie Tahitanek. Dwie kobiety śpią, jedna siedzi trzymając nogi w wodzie. Na drugim planie widać duży kamień, na którym znajduje się posąg siedzącego mężczyzny. Za posągiem znajdują się kolejne kobiety. Dwie z nich, po lewej stronie, niosą coś na głowie. Inne, po prawej stronie, chodzą, siedzą. Widać za nimi morze i nadmorskie skały. Opis punktów znajdujących się na ilustracji: 1. Paul Gauguin próbował w swoim malarstwie odtworzyć idylliczny świat mieszkańców wysp Polinezji Francuskiej. Żył w otoczeniu tubylców, aby odczuć styl ich życia i móc dzięki temu uwiecznić go pędzlem. Przebywał na Tahiti w latach 1891 - 1895, potem wrócił do Francji, by w 1895 ponownie wyjechać na wyspę. Pod koniec życia Gauguin przeniósł się na Markizy, gdzie zmarł w 1903 roku. 2. Wizja przedstawiona na obrazie Dzień bogów jest skoncentrowana wokół postaci Hiny, bogini Księżyca. 3. Wokół bogini kobiety wykonują tradycyjny tahitański taniec upaupa, który kolonizatorzy i misjonarze próbowali wyplenić. 4. Umieszczone na pierwszym planie trzy kobiety mają prawdopodobnie znaczenie symboliczne – być może kolejno: narodziny, życie i śmierć. Dokładny zamysł malarza pozostaje jednak nieznany.

Ilustracja interaktywna przedstawia obraz. Ukazane są na nim trzy Tahitańskie kobiety. Dwie z nich stoją, rozmawiają ze sobą. Trzecia siedzi u ich stóp. Karmi piersią niemowlę. Opis punktów znajdujących się na ilustracji: 1. W czasie tahitańskiego okresu twórczości Gauguin często powracał do tematu macierzyństwa. Obraz z 1899 nawiązuje jednak również do szczególnego wydarzenia w życiu artysty – narodzin syna. 2. Scena z życia została przekształcona w święty rytuał nawiązujący do europejskich przedstawień adoracji Dzieciątka Jezus. 3. Postaci na obrazie mają wyraźnie zarysowane kontury – jest to typowy zabieg dla malarstwa Gauguina.

Ilustracja interaktywna przedstawia obraz. Ukazana jest na nim trójka Tahitańczyków. Na pierwszym planie siedzą niemal nagie, dwie młode kobiety. Są tylko przepasane wąskimi paskami z materiału. Za ich plecami, po lewej stronie obrazu, znajduje się starszy mężczyzna. Mężczyzna siedzi, zdaje się coś szeptać kobietom. Ubrany jest w długą, luźną szatę. Na drugim planie widać bujną roślinność i kwitnące kwiaty. Opis punktów znajdujących się na ilustracji: 1. Niektóre obrazy namalowane przez Gauguina na Tahiti przedstawiają zagadkowe symbole i trudno jednoznacznie wyjaśnić ich znaczenie. 2. Interpretatorzy komentują niekiedy obraz Barbarzyńskie baśnie jako ukazanie zetknięcia kultury europejskiej i polinezyjskiej. Według tej wykładni mężczyzna o czerwonych włosach mógłby reprezentować Stary Kontynent, a półnagie kobiety ilustrowałyby świat egzotyczny. 3. Postać umieszczoną w głębi obrazu można uznać też za starego tubylca opowiadającego młodym słuchaczkom stare podania.