Galeria fresków Giotto di Bondone. Galeria ukazuje cztery freski, na których Maryja jest główną bohaterką, do każdego fresku dołączony jest opis oraz fragment tekstu i plik audio. Opis poszczególnych fresków: 1. Narodziny Maryi. Na ilustracji jest dom. Widać rodzinę z małym dzieckiem. Dziecko ma nad głową aureolę. Na dole obrazu dziecko trzyma siedząca kobieta, obok niej jest druga kobieta. Powyżej nich scena, w której jedna z kobiet przekazuje noworodka innej kobiecie. Po lewej stronie fresku dwie niewiasty – jedna stoi w drzwiach domu, druga stojąca przed drzwiami coś jej podaje. Narodziny Maryi. Św. Joachim i św. Anna oczekują przepowiedzianych przez anioła narodzin swojego dziecka. Długo bezdzietni, obiecują oddać swoje dziecko na służbę Bogu. Anna rodzi Maryję w swoim domu. Na fresku Giotta widzimy noworodka dwa razy: u dołu w scenie owijania w pieluszki po pierwszej kąpieli oraz u góry w momencie oddania noworodka matce. Narodziny I wypełniły się jej miesiące, około sześciu. W siódmym zaś miesiącu porodziła Anna i rzekła do położnej: „Co porodziłam?" I rzekła położna: „Dziewczynkę". I rzekła Anna: „W tym dniu dusza moja została wywyższona". I ułożyła ją [dziewczynkę]. Gdy zaś wypełniły się dni, została oczyszczona Anna ze swej nieczystości i poczęła piersią karmić dziecko, i nazwała je imieniem Maryja. 2. Na ilustracji znajduje się wiele osób. Scena kluczowa: dziewczynka ze złożonymi do modlitwy dłońmi i z aureolą wokół głowy stoi na schodach, które prowadzą do stojącego na podwyższeniu mężczyzny z brodą i z aureolą. Mężczyzna wyciąga prawą rękę w kierunku dziewczynki. Za dziewczynką stoi kobieta, która podprowadza córkę do mężczyzny. Ofiarowanie w świątyni. Kiedy Maryja ma trzy lata, rodzice oddają ją na służbę Bogu w świątyni. W przedstawionej przez Giotta przejmującej scenie św. Anna zachęca córkę, by ta podeszła do arcykapłana. Uważa się, że mężczyzna w aureoli po lewej stronie to św. Józef, przyszły oblubieniec Maryi. Maryja w świątyni Upływały dzieweczce miesiące. Gdy dziecię osiągnęło wiek dwu lat, rzekł Joachim: „Zaprowadzimy ją do świątyni Pana dla wypełnienia przyrzeczenia, które złożyliśmy, by snadź Pan wszechwładny nie zesłał [na nas kary] i nasza ofiara nie została odrzucona". I rzekła Anna: „Poczekajmy, aż będzie miała trzy lata, by nie szukała ojca i matki". I rzekł Joachim: „Poczekajmy". W końcu dziecię osiągnęło wiek trzech lat, i rzekł Joachim: „Zawołajmy córki Hebrajczyków, które są bez zmazy, i niech każda z nich weźmie kaganek; niech kaganki będą zapalone, by nie zwróciła się wstecz, i serce jej nie zostało uwięzione daleko od świątyni Pańskiej". I uczyniły tak, aż doszły do świątyni Pańskiej. I przyjął je kapłan, i ucałowawszy pobłogosławił ją i rzekł: „Pan Bóg wywyższy twe imię pośród wszystkich narodów. Na tobie w dniach ostatecznych ukaże Pan zbawienie synom Izraela". I posadził ją na trzecim stopniu ołtarza, i Pan zesłał na nią łaskę, i zatańczyła na swych nóżkach, i ukochał ją cały dom Izraela. I rodzice jej odeszli podziwiając, chwaląc i sławiąc Pana Boga wszechwładnego za to, że nie zwróciła się przeciw nim. A Maryja przebywała w świątyni Pańskiej i żyła jak gołąbka, i otrzymywała pokarm z rąk anioła. 3. Konkurenci przynoszą gałązki. Ilustracja przedstawia mężczyzn podchodzących do starszego mężczyzny z brodą, który stoi przed ołtarzem. Trzymają w dłoniach gałązki, które przekazują starszemu mężczyźnie. Kiedy Maryja ma 12 lat, opuszcza świątynię, by wyjść za mąż. Zachariasz, kapłan i mąż Elżbiety, krewnej Maryi, udaje się do świątyni, żeby się pomodlić. Słyszy głos mówiący, aby każdy mężczyzna, który mógł zostać wybrankiem Maryi, przyniósł do świątyni gałązkę. Ten, którego gałązka zakwitnie, zostanie mężem dziewczyny. Św. Józef początkowo nie chciał przynieść swojej gałązki, myśląc, iż jest za stary, by ubiegać się o rękę Maryi. Oblubieńcy Gdy zaś osiągnęła dwanaście lat, kapłani zwołali naradę i mówili: „Oto Maryja osiągnęła dwanaście lat w świątyni Pańskiej. Cóż mamy uczynić, by nie splamiła przybytku Pana, Boga naszego?" i rzekli doń [do arcykapłana]: „Ty masz pieczę nad ołtarzem Pańskim. Wejdź i módl się w jej sprawie, a uczynimy to, co ci Pan Bóg objawi". I wszedł kapłan do Świętego Świętych odziany w strój z dwunastu dzwonkami, i modlił się w jej sprawie. I oto anioł Pański stanął mówiąc: „Zachariaszu, Zachariaszu, wyjdź i zwołaj wdowców pośród ludu, i niech każdy z nich przyniesie różdżkę, i stanie się Maryja żoną tego, któremu Bóg okaże znak". Wyszli więc posłańcy na cały kraj judzki, i zabrzmiała trąbka Pańska, i oto zbiegli się wszyscy.{tu znajduje się audio}, 4. Czuwanie. Na ilustracji znajdują się klęczący ludzie przed ołtarzem. Na ołtarzu leżą gałązki. Św. Józef niechętnie przynosi swoją gałązkę i układa na ołtarzu razem z innymi. Krótko po tym na jego gałązce pojawiają się kwiaty. Wybór Józefa na opiekuna Maryi. Także sam Józef, rzuciwszy topór, wyszedł im naprzeciw. I zgromadziwszy się razem udali się do kapłana trzymając w ręku różdżki. A kapłan wziąwszy od nich różdżki wszedł do świątyni i modlił się. Skończywszy zaś modlitwę wziął różdżki i wyszedł, i podał im, ale nie było na nich żadnego znaku. Ostatnią różdżkę wziął Józef. I oto gołąbka wyleciała z różdżki i usiadła na głowie Józefa. I rzekł kapłan: „Józefie, Józefie, na ciebie wypadło, byś wziął dziewicę Pańską, by jej strzec dla Niego”.

Galeria fresków Giotto di Bondone</span. Galeria ukazuje cztery freski, na których Maryja jest główną bohaterką. Opis poszczególnych fresków: 1. Ilustracja przedstawia młodą parę stojącą przed świątynią. Pomiędzy kobietą i mężczyzną, którzy mają aureole wokół głowy, stoi mężczyzna z siwą brodą udzielający im ślubu. Wokół nich stoją ludzie. Zaślubiny Maryi. Św. Józef pojmuje Maryję za żonę. Odrzuceni konkurenci stoją przed świątynią, jeden z nich łamie swoją gałązkę. Kwiat widoczny na gałązce św. Józefa to biała lilia, symbol niewinności i Bożego błogosławieństwa. 2. Na ilustracji jest orszak. Przed kobietą z aureolą wokół głowy idzie dwóch mężczyzn, za nią wiele kobiet. Przed orszakiem trzy osoby grają na instrumentach. Widać fragment budynku. Orszak weselny. Orszak weselny prowadzi Maryję do domu św. Józefa, gdzie zamieszka wraz ze swoim mężem. Gałązka widoczna w oknie budynku symbolizuje przyszły stan brzemienny Maryi. 3. Na ilustracji jest pięć kobiet. Dwie z nich w aureolach wokół głowy się obejmują. Spośród nich jedna jest brzemienna. Za nimi stoją dwie kobiety ubrane w białe szaty. W pobliżu domu, który jest po prawej stronie, stoi kolejna brzemienna kobieta. Prawą dłoń trzyma na brzuchu. Odwiedziny u św. Elżbiety Oczekująca przyjścia na świat Jezusa Maryja odwiedza swoją krewną, św. Elżbietę. Ta, słysząc jej pozdrowienie, po raz pierwszy odczuwa ruchy swojego dziecka, Jana Chrzciciela. Giotto sportretował św. Elżbietę w geście oddania Maryi, świadomą roli, jaką pełni jej krewna. Maryja u Elżbiety Przepełniona radością Maryja udała się do swojej krewnej i zapukała do drzwi. Usłyszawszy, Elżbieta rzuciła szkarłat i pobiegła do drzwi i otworzyła jej, i pobłogosławiła ją, i rzekła: „Skądże mi [ta łaska], że matka Pana mojego przybyła do mnie? Bowiem to, co jest we mnie, podskoczyło i pobłogosławiło cię". Maryja zaś zapomniała o tajemnicach, które jej powiedział anioł Gabriel. I spojrzała w niebo, i rzekła: „Kimże ja jestem, że wszystkie niewiasty na ziemi błogosławią mnie?" I spędziła trzy miesiące przy Elżbiecie. I z dnia na dzień zaokrąglało się jej łono. I Maryja przepełniona lękiem udała się do swego domu, i ukryła się przed synami Izraela. Miała lat szesnaście, gdy wypełniły się dla niej te tajemnice. 4. Na ilustracji jest żłóbek, w którym urodził się Jezus. Maryja leży, a kobieta podaje jej niemowlę. Wokół miejsca, gdzie leży Maryja z Jezusem są zwierzęta – osioł, wół, leżą owce i koza. Obok owiec siedzi mężczyzna. Ma zamknięte oczy. Po prawej stronie obrazu stoją dwie osoby i patrzą na żłóbek. Na dachu stajenki są anioły. Narodziny Jezusa. Maryja rodzi swojego syna w stajence, podczas pobytu w Betlejem, gdzie jako rodzina pojechali, żeby wziąć udział w spisie powszechnym. Wizja Józefa w czasie narodzenia Jezusa Ja Józef szedłem i nie zszedłem. I podniosłem oczy na firmament, i zobaczyłem, że stanął, i [spojrzałem] w powietrze, i ujrzałem, że jest pełne zdumienia, i ptactwo niebios zakrzepło w locie. I skierowałem oczy na ziemię, i ujrzałem misę leżącą i robotników spoczywających przy posiłku, i ręce ich były w misie. I ci, którzy gryźli [pokarm] nie gryźli go, i ci, którzy go nabierali, nie podnosili [rąk], i ci, którzy nieśli do ust, nie donieśli, ale wszyscy mieli oblicza wzniesione i patrzyli w górę. I ujrzałem, jak pędzono owce, i stanęły owce, i podniósł pasterz rękę, aby je uderzyć, i zamarła ręka podniesiona do góry. I zwróciłem oczy na prąd rzeki, i ujrzałem kozły, które przytknęły pyski do wody i nie piły. I wszystko pobudzone nagle podjęło znowu swój bieg.

Galeria fresków Giotto di Bondone. Galeria ukazuje cztery freski, na których Maryja jest główną bohaterką. Opis poszczególnych fresków: 1. Ilustracja przedstawia kobiety i mężczyzn, którzy przyszli pokłonić się narodzonemu Jezusowi. Jezus z rodzicami siedzi pod zadaszeniem. Po lewej stronie Świętej Rodziny stoi anioł. Nowo narodzonego całuje w nogi mężczyzna z aureolą wokół głowy. Za tym mężczyzną stoją dwie osoby również w aureolach. Jeden z nich ma koronę na głowie. Po lewej stronie stoją dwa wielbłądy. Pokłon Trzech Króli. Giotto przedstawił pokłon trzech mędrców jako dostojną, niemal dworską scenę. W centrum umieścił klękającego monarchę. Święta Rodzina, chociaż znajduje się w stajence, jest przedstawiona w sposób uroczysty, pełen dostojeństwa. Przybycie Magów. I oto gdy Józef przygotowywał się, aby się udać do Judei, uczynił się wielki zgiełk w Betlejem judzkim. Przybyli bowiem Magowie, którzy mówili: „Gdzie jest król żydowski? Ujrzeliśmy bowiem gwiazdę jego na wschodzie i przeszliśmy oddać Mu pokłon". Usłyszawszy to przeraził się Herod i posłał sługi do Magów, i wezwał także przedniejszych kapłanów, i wypytywał ich w pretorium, i mówił do nich: „Co napisane jest o Chrystusie? Gdzie się ma narodzić?" Mówią mu: „W Betlejem judzkim, tak bowiem jest napisane". I odesłał ich. I pytał się Magów, mówiąc do nich: „Jaki znak ujrzeliście o narodzeniu Króla?" I rzekli Magowie: „Ujrzeliśmy ogromną gwiazdę, która tak błyszczała wśród wszystkich tych tu gwiazd, że ich nie było widać. I tak poznaliśmy, że narodził się Izraelowi król, i przyszliśmy oddać Mu pokłon". Rzekł do nich Herod: „Idźcie i szukajcie, a jeśli znajdziecie, zawiadomcie mnie, abym i ja przyszedłszy oddał Mu pokłon". I odeszli Magowie. I oto gwiazda, którą ujrzeli na wschodzie prowadziła ich, aż weszli do groty, i zatrzymała się nad głową Dzieciątka. I Magowie, skoro je ujrzeli stojące wraz z matką swoją, Maryją, wyjęli dary ze swoich sakiew: złoto, kadzidło i mirrę. A otrzymawszy polecenie od anioła, by nie szli do Judei, udali się inną drogą do swojej krainy. 2. Na ilustracji jest kilka osób. W centralnym miejscu obrazu na osiołku jedzie Maryja z Dzieciątkiem. Przed nimi idzie Józef, a obok niego młody mężczyzna. Za osiołkiem idą dwie kobiety i mężczyzna. W tle wzniesienia. Po prawej stronie u góry na tle nieba jest anioł. Ucieczka do Egiptu. Święta Rodzina była zmuszona uciekać do Egiptu przed decyzjami króla Heroda. Jadąca na osiołku Maryja trzyma na kolanach małego Jezusa. Z przodu idzie św. Józef. 3. Fresk przedstawia Jezusa na krzyżu. Młoda kobieta z długimi włosami klęczy pod krzyżem i dotyka stóp Jezusa. Po lewej stronie krzyża jest kobieta w niebieskiej szacie, podtrzymywana przez kobietę i mężczyznę. Po prawej stronie ukrzyżowanego Jezusa jest grupa osób – wśród nich jest mężczyzna w koronie na głowie. Dwie osoby trzymają czerwoną szatę. Wokół krzyża unoszą się aniołowie. Ukrzyżowanie Jezusa. Scena ukrzyżowania została przedstawiona w tradycyjny sposób. Maryja, w niebieskiej szacie, znajduje się w grupie kobiet opłakujących śmierć Jezusa. Towarzyszy jej ulubiony uczeń Jezusa, Jan. 4. Fresk ukazuje Jezusa z rękami wyciągniętymi ku górze. Jezus znajduje się na tle nieba, wokół niego są aniołowie. Na dole, na ziemi, po lewej i prawej stronie fresku, klęczą kobiety i mężczyźni. Maria w czarnej szacie jest po lewej stronie. Wszyscy mają aureole wokół głowy, złożone dłonie i patrzą do góry na Jezusa. Wniebowstąpienie Jezusa. Maryja, sportretowana w czarnej szacie, jest świadkiem sceny wniebowstąpienia Jezusa.