Okrągły obraz oprawiony w ośmiokątną ramę przedstawia wędrowca. Jest to człowiek w starszym wieku. Jego owalną twarz i szyję pokrywają liczne zmarszczki. Postać ma wysokie czoło, jasne brwi i małe oczy. Nos mężczyzny jest mały. Ma on wąskie usta i starannie ogolone, szczupłe policzki. Mężczyzna ukazuje lewy półprofil. Postać wykonuje gest pozdrowienia, zwracając się lekko za siebie, w stronę miejsca znajdującego się poza kadrem. Wędrowiec jest ubrany w proste szaty. Jego głowę okrywa chusta. Nogawki spodni mają dziurę na wysokości kolana. Lewe podudzie jest zabandażowane. Na stopach ma buty, ale każdy z nich ma inny fason. W prawej dłoni niesie wąski kij. W lewej dłoni trzyma kapelusz z wbitym szydłem. U pasa, po prawej stronie ma nóż i sakiewkę. Mężczyzna niesie na plecach wiklinowy kosz z wetkniętą weń metalową łyżką. Po prawej stronie ukazany jest zniszczony, dwukondygnacyjny dom. Do szczytu elewacji przywiązana jest miotła, na okapie dachu wisi klatka z ptakiem, zaś przy bocznej ścianie zwisa mała flaga z łabędziem. Ponadto ukazane jest pudło i drewniana beczka oparta o ścianę budynku. Zza okna wyłania się wieśniacza para, obserwując wędrowca. Przy drzwiach stoi kolejna para. Pod domem, obok drewnianego płotu, ukazany jest także ubogi włóczęga załatwiający swoje potrzeby fizjologiczne. Przed domem zaprezentowane jest dość duże podwórze z wysokim drzewem, krzewami i drewnianym płotem okalającym małe pastwisko z wołem. Przed gospodą maciora i sześć prosiąt spożywają jadło w korycie. Obok stoją dwa ptaki. Pies w kolczastej obroży skrada się w kierunku wędrowca. W tle ukazany jest fragment wsi z rozległym krajobrazem.

Obraz przedstawia grupę sześciu niewidomych mężczyzn kroczących od lewej do prawej strony, jeden za drugim. Postaci unoszą głowy. Ślepcy ubrani są w podróżne szaty. Są to sięgające kolan kaftany, obcisłe spodnie i peleryny. Ich głowy okrywają kapelusze. Trzymają kije, które umożliwiają im wzajemne się prowadzenie. Po prawej stronie ukazany jest przewodnik, który przewraca się i wpada do rowu, pociągając za sobą pozostałych wędrowców. W tle znajdują się chłopskie chaty i kościół.

Wybierz jedno nowe słowo poznane podczas dzisiejszej lekcji i ułóż z nim zdanie.

Ilustracja przedstawia dwóch jeźdźców podążających nadmorską drogą. Jadą od prawej do lewej strony. Mężczyźni są ubrani w podróżne stroje. Na drugim planie ukazane jest falujące morze. W tle po lewej stronie wznosi się nagie wzgórze. W tle ukazane jest zachmurzone niebo.

Obraz przedstawia wzburzone wody Styksu. Znajduje się na nich niewielka, drewniana łódź. Jest ona sterowana przez wpółnagiego, muskularnego mężczyznę. Na łodzi stoją dwaj mężczyźni w długich szatach: Dante i Wergiliusz w wieńcu laurowym na głowie. Niewielka łódź unosi się na wzburzonych wodach wśród fal. Próbują się do niej dostać znajdujący się w wodzie nadzy ludzie. Po lewej stronie, w oddali znajduje się płonące miasto. Niebo jest ciemne, pełne skłębionych chmur.

Obraz przedstawia elegano ubranego mężczyznę stojącego tyłem do widza. Wspiera się on na lasce. Spogląda w dal na morze mgły, która opada nad górskimi szczytami. Jego włosy są potargane przez wiatr. Mgła i chmury do złudzenia przypominają morze i fale. Przestrzeń zdaje się być nieskończona. W oddali znajdują się masywy górskie.

Ilustracja przedstawia pejzaż. Po lewej stronie, na wzniesieniu ciągnie się piaszczysta droga. Wzdłuż trasy rosną ulistnione drzewa. Na drodze ukazane są postaci wędrowców. Na pierwszym planie zaprezentowana jest Matka Boska na osiołku i idący obok niej Józef. Po prawej stronie ukazane jest zachmurzone niebo oraz leśny krajobraz.

Ilustracja o owalnym kształcie przedstawia grupę osób siedzących w łodzi. Na pierwszym planie ukazana jest para osób w sile wieku. Kobieta siedzi po prawej stronie. Ma owalną twarz. Ukazuje ją w całości. Czoło kobiety jest wysokie i gładkie. Ma jasne brwi i duże oczy. Patrzy w lewą stronę. Ma wąski, prosty nos i małe usta. Jej długie włosy są zaczesane równo na dwie strony i upięte z tyłu głowy. Tylko jeden kosmyk opada na czoło postaci. Głowa kobiety jest przewiązana chustką, której koniec powiewa na wietrze i okryta kapturem peleryny osłaniającej jej plecy i piersi. Pośrodku jej piersi peleryna jest rozsunięta i ukazuje dłoń kobiety trzymającej niemowlęcą rączkę. Kobieta wysuwa prawą dłoń zza peleryny. Zaciska ją na męskiej dłoni. Siedzący obok niej mężczyzna ma owalną twarz. Jego czoło jest osłonięte przez kapelusz. Postać ma zwężone oczy, dość duży nos i skrzywione usta. Ma niewielkie wąsy. Mężczyzna jest ubrany w dwurzędowy płaszcz. W lewej dłoni trzyma parasol, którym osłania żonę i dziecko. W głębi siedzą pozostali pasażerowie. W tle ukazane są morskie fale, przybrzeżne klify i zachmurzone niebo.

Ilustracja przedstawia grupę osób siedzących na pokładzie statku. Na pierwszym planie pośrodku półleży na drewnianym leżaku kobieta w sile wieku. Postać ukazuje trzy czwarte owalnej twarzy. Obraca głowę w swoją prawą stronę. Czoło kobiety jest zasłonięte przez grzywkę i wyszywaną, głęboką czapkę. Kobieta ma cienkie brwi i przymknięte oczy. Jej nos jest prosty, a wydatne usta blade. Postać jest ubrana w jasny żakiet i długą spódnicę. W prawej dłoni trzyma wachlarz. W lewej dłoni trzyma parasol. Po jej lewej stronie siedzi mężczyzna w sile wielu. Postać ukazuje lewy profil. Ma krótkie, ciemne włosy. Marszczy ciemne brwi. Ma duży nos i duże wąsy. Między palcami lewej dłoni trzyma zapalony papieros. Jest ubrany w ciemny kombinezon. Na głowie ma płytką czapkę. Po prawej stronie kobiety stoją dwaj mężczyźni w sile wieku. Są to służący Podają kobiecie pierścień i chusteczkę. Jeden z nich trzyma w dłoni dwa wachlarze. W tle ukazane są liczne żaglówki pływające po spokojnym morzu. Po lewej stronie ukazana jest latarnia morska.

Obraz przedstawia grupę osób odpoczywających podczas podróży. Na pierwszym planie siedzi trzyosobowa rodzina. Jest to młoda kobieta, kilkunastomiesięczne dziecko i mężczyzna. Mężczyzna jest odwrócony od nas tyłem. Kobieta ma owalną twarz i upięte włosy. Dziecko stoi, opierając się o jej nogi. Za jej plecami stoi kobieta w sile wieku. Jej głowa jest owinięta chustką. Jest ubrana w koszulę, kamizelkę i spódnicę. Pochyla głowę i patrzy na małą rodzinę. Na drugim planie służący zdejmuje bagaż z grzbietu osła. Zwierzę otwiera pysk, odsłaniając zęby. Obok stoi koń. W głębi znajduje się ścieżka. Podąża nią tajemnicza postać. Po prawej stronie rośnie bezlistne drzewo, a w głębi krzaki. W tle zachmurzone niebo.