Grafika interaktywna przedstawia obraz linii pola magnetycznego wytworzonego przez magnes sztabkowy. Magnes został narysowany schematycznie - jako prostokąt, którego górna połowa ma kolor niebieski i oznaczona jest symbolem N (biegun północny), natomiast dolna połowa ma kolor czerwony i oznaczona jest symbolem S (biegun południowy). Należy podkreślić, że te oznaczenia są jedynie poglądowe. Bieguny magnesów wyznaczane są przez kierunek pola magnetycznego (wektora indukcji), które „wychodzi” z bieguna północnego i „wchodzi” do południowego. Podzielenie magnesu na pół nie doprowadzi do separacji biegunów, tylko do powstania dwóch mniejszych magnesów.

Linie pola magnetycznego wytworzonego przez magnes sztabkowy można wyobrazić sobie w następujący sposób. Każda z nich zaczyna się w punkcie leżącym na postawie magnesu (biegun południowy). Od tego punktu linia pola biegnie do punktu leżącego vis‑a-vis na szczycie magnesu (biegun północny). Ta części linii pola magnetycznego jest lekko zakrzywiona (wygięta) w kierunku osi symetrii magnesu - prostej łączącej środek szczytu magnesu ze środkiem jego podstawy. Następnie linia pola wychodzi z magnesu po stronie bieguna północnego, zakrzywia się w kierunku przeciwnym do osi symetrii magnesu i biegnie (wciąż na zewnątrz magnesu) z powrotem do punktu na podstawie, od którego zaczęliśmy opis. Ta część linii pola jest zakrzywiona znacznie bardziej, niż wewnątrz magnesu.

Linie pola magnetycznego tworzą więc zawsze zamknięte krzywe, które nie mają swojego początku ani końca. Należy zaznaczyć, że linie pola magnetycznego, które wewnątrz magnesu biegną blisko osi symetrii, są znacznie dłuższe od linii biegnących blisko brzegu. Dla linii biegnących blisko osi symetrii wydłuża się, siłą rzeczy, część leżąca na zewnątrz magnesu. Jeżeli narysujemy więc wiele linii pola, zaczynając z wielu różnych punktów leżących w równych odstępach wzdłuż podstawy magnesu, to gęstość linii pola będzie malała na zewnątrz magnesu wraz z odległością od niego. Oddaje to fakt, że natężenie pola magnetycznego maleje wraz z odległością od magnesu. Wewnątrz magnesu natomiast linie będą gęste, a natężenie pola duże.