Ilustracja interaktywna przedstawia sylwetkę kobiety z narysowanym układem wydalniczym. W górnej części układu są nerki, od nerek biegną moczowody do pęcherza moczowego. Przez środek układu biegnie żyła główna i tętnica. Opisano: 1. Żyła główna dolna. Zbiera krew z podprzeponowej części ciała., 2. Żyła i tętnica nerkowa. Tętnica doprowadza krew do nerki, a żyła z niej krew odprowadza., 3. Nerka. Narząd, w którym powstaje mocz, a także odbywają się procesy filtrowania i regulacji. objętości krwi, 4. Aorta. Główne naczynie tętnicze., 5. Moczowody. Wyprowadzają mocz z nerek do pęcherza moczowego., 6. Pęcherz moczowy. Magazynuje mocz przed jego wydaleniem przez cewkę moczową., 7. Cewka moczowa. Wyprowadza mocz z pęcherza moczowego na zewnątrz ciała, u mężczyzn jest jednocześnie końcowym odcinkiem układu rozrodczego.

Ilustracja interaktywna przedstawia przekrój podłużny przez prawą nerkę. Nerka otoczona jest torebką włóknistą, która pokryta jest torebką tłuszczową. Z nerkami związane są dwa duże naczynia krwionośne: żyła i tętnica nerkowa. naczynia krwionośne biegną wewnątrz nerki dookoła niej. W przekroju podłużnym nerki wyróżnić można ukrwiony miąższ zróżnicowany na część zewnętrzną, jaśniejszą, czyli korę nerki, oraz wewnętrzną, ciemniejszą zwaną rdzeniem. Rdzeń tworzy trójkątne pola, tak zwane piramidy nerkowe, które podstawą zwrócone są do kory, a wierzchołkami do wnętrza. Pomiędzy piramidy nerkowe wnikają słupy nerkowe utworzone przez korę nerkową. Wcięcie nerki nadające jej charakterystyczny kształt to wnęki nerki, do której uchodzą naczynia nerkowe oraz moczowód. We wnęce nerki znajduje się miedniczka nerkowa, która stanowi łącznotkankowy worek zbierający mocz ostateczny. Miedniczka przechodzi w 2-3 kielichy nerkowe większe, które rozgałęziają się na dochodzące do piramid kielichy nerkowe mniejsze. Opisano: 1. Kora nerki. Mieści w sobie ciałka nerkowe filtrujące krew oraz kanaliki kręte bliższe i dalsze., 2. Tętnica nerkowa. Doprowadza krew do nerki., 3. Żyła nerkowa. Odprowadza z nerki krew po filtracji., 4. Moczowód. Wyprowadza krew z nerki do pęcherza moczowego., 5. Miedniczka nerkowa. Zbiera mocz spływający z brodawek piramid i kieruje go do moczowodu., 6. Brodawka nerkowa. Wierzchołek piramidy nerkowej, gdzie znajduje się tzw. otwór brodawkowy, przez który uchodzi mocz., 7. Kielich nerkowy. Jest połączeniem kanalików zbiorczych., 8. Piramida nerkowa. Stożkowaty element rdzenia nerki zbudowany z wiązki kanalików, które wyprowadzają mocz z nefronów do miedniczki przez brodawkę nerkową., 9. Słup nerkowy. Pasmo kory nerki wnikające pomiędzy piramidy rdzenia nerki., 10. Rdzeń nerki. Jest zbudowany z piramid, w których biegną kanaliki wyprowadzające i pętle Henlego nefronów.

Ilustracja interaktywna przedstawia przekrój przez nerkę. W dolnej części przekroju - od wewnątrz ku zewnętrznej części - zaznaczono rdzeń nerki. Zewnętrzna część nerki to kora nerki. Podstawową jednostką strukturalną nerki jest nefron. Na ilustracji pokazano dwa rodzaje nefronów – o długiej i krótkiej pętli tak zwane nefrony korowe i przyrdzeniowe. Z nefronów o krótkiej pętli zbudowana jest kora nerki, nefrony o długiej pętli przenikają do ciemniejszego rdzenia nerki, który tworzy piramidy nerkowe. Opisano: 1. Nefron. Podstawowy element anatomiczny i funkcjonalny nerki odpowiadający za wytwarzanie moczu., 2. Kora nerki. Zawiera ciałka nerkowe filtrujące krew oraz kanaliki kręte bliższe i dalsze., 3. Rdzeń nerki. Jest zbudowany z piramid, w których biegną kanaliki wyprowadzające i pętle Henlego oraz kanaliki zbiorcze.

Na ilustracji głównej jest budowa nefronu. Część nefronu znajdująca się w rdzeniu nerki zbudowana jest z ramienia wstępującego biegnącego w głąb rdzenia. Część nefronu, kierującego się ku górze, zwane jest ramieniem wstępującym. Całość to tak zwana pętla Henlego. Tak zbudowany jest nefron przyrdzeniowy, natomiast w nefronie korowym dolna część przypomina gałązkę z pojedynczymi rozgałęzieniami. Główna część nefronu to kanalik zbiorczy. W górnej części nefronu leżącej w korze nerki znajdują się kanaliki. Od kanalika zbiorczego biegnie przewód do kanalika krętego dalszego drugiego rzędu, następnie schodzi w dół, stając się ramieniem wstępującym i biegnie ku górze jako ramię wstępujące aż do kanalika krętego bliższego pierwszego rzędu, połączonego z ciałkiem nerkowym. Opisano: 1. Ciałko nerkowe. Miejsce filtracji osocza krwi z naczyń włosowatych do torebki Bowmana., 2. Kanalik kręty bliższy. Miejsce resorpcji zwrotnej obowiązkowej moczu, czyli zwrotnego wchłaniania wody i potrzebnych substancji, takich jak glukoza czy aminokwasy., 3. Pętla Henlego. Miejsce zagęszczania moczu., 4. Ramię zstępujące. W tym miejscu zachodzi zwrotne wchłanianie wody i jonów sodu dzięki przepuszczalnej ścianie tej części nefronu., 5. Ramię wstępujące. Nabłonek w tej części jest nieprzepuszczalny dla wody i następuje w niej transport aktywny jonów i bierny mocznika., 6. Kanalik kręty dalszy. W tym miejscu następuje zwrotne wchłanianie jonów i wody, a także sekrecja, czyli wydzielanie substancji do wnętrza kanalika np. jonów, hormonów steroidowych, niektórych leków., 7. Kanalik zbiorczy. Zbiera mocz ostateczny z kanalików krętych dalszych i odprowadza go przez brodawkę do miedniczki nerkowej.