Ilustracja interaktywna przedstawia mapę Polski przedstawiającą współczynnik feminizacji. Wskaźnik powyżej 108 dotyczy między innymi południowej części województwa mazowieckiego, centralnej łódzkiego, centralnej i wschodniej śląskiego. Wskaźniki pomiędzy 106,1 a 104 dotyczą przede wszystkim województw: opolskiego, śląskiego, dolnośląskiego, łódzkiego i mazowieckiego. Najniższe wskaźniki - mniej lub równe 100 - dotyczą niewielkiej liczby powiatów w województwach: podlaskim, warmińsko-mazurskim, mazowieckim oraz pojedynczych powiatów województwie pomorskim, podkarpackim, małopolskim, świętokrzyskim. Opisano: 1. W miastach współczynnik feminizacji jest wyższy niż na obszarach wiejskich (średnio 111 do 100,6)., 2. Duże aglomeracje miejskie (w tym również aglomeracja warszawska) odznaczają się bardzo wysokimi wskaźnikami feminizacji. Warszawa (współczynnik feminizacji 117,4) jest miejscem imigracji młodych kobiet, które przyjeżdżają tam pracować i studiować., 3. Łódź i jej strefa podmiejska charakteryzują się wciąż bardzo wysokim współczynnikiem feminizacji (miasto Łódź – 119,4), mimo że obecnie przemysł włókienniczy, który kiedyś skupiał bardzo dużą liczbę kobiet, obecnie ma marginalne znaczenie., 4. Miasta uzdrowiskowe, takie jak na przykład Ciechocinek czy Nałęczów, odznaczają się podwyższonymi wartościami współczynnika feminizacji (około 120), ponieważ pełnią one funkcję uzdrowisk. Jest to związane z dużym zatrudnieniem kobiet w usługach mających na celu poprawę stanu zdrowia., 5. Obszary wiejskie, szczególnie Polski Wschodniej, będące miejscem emigracji młodych kobiet, odznaczają się niskimi wartościami wskaźnika feminizacji (często poniżej 100)., 6. Niektóre miasta zatrudniające głównie mężczyzn w przemyśle ciężkim czy też te, w których zlokalizowane są jednostki wojskowe, mają niższe niż średnia współczynniki feminizacji (na przykład Rybnik – 105).