Ilustracja interaktywna przedstawia profil gleby brunatnej. Na powierzchni rosną rośliny, są to ziemniaki, bowiem widać w ziemi bulwy. Ziemia ta - w tej warstwie - to próchnica, jest ciemna. Zajmuje około 20 centymetrów głębokości. Pod nią jest poziom brunatnienia, brązowy. co około 100 centymetrów głębokości. Pod nim znajduje się skała macierzysta (piasek, żwir, glina). jest jasnobrązowa, znajdują się tu formy przypominające nacieki z poprzedniej warstwy. Dodano opis: 1. Klasa bonitacyjna: III lub IV, 2. Gleba o średnio 20–50 cm warstwie próchnicznej (zawartość próchnicy 2–4%), wyraźnym poziomie wmywania i skale macierzystej piaszczysto-gliniastej. Związki żelaza nie są wymywane, dlatego nadają glebie brunatne zabarwienie – poziom brunatnienia.
Gleba żyzna – uprawa głównie zbóż (jęczmień, kukurydza), roślin okopowych.

Ilustracja interaktywna przedstawia profil czarnoziemu. Na powierzchni rosną rośliny. Pierwsza warstwa to próchnica, ma czarnawy kolor. Następnie, od około 50 centymetrów głębokości do około 110 centymetrów głębokości znajduje się przejście do skały macierzystej koloru ciemnobrązowego. Niżej mieści się skała macierzysta (less). Dodano treści: 1. Klasa bonitacyjna: I lub II, 2. Zawartość próchnicy do 20%, grubość do 1 metra, utworzone na lessach, odczyn zasadowy, wysoka zawartość wapnia, dobra przepuszczalność i zdolność zatrzymywania wody. Bardzo żyzna gleba – uprawa pszenicy, buraków cukrowych, roślin oleistych.

Ilustracja interaktywna przedstawia profil mady rzecznej. Na powierzchni rosną trzciny. Pierwsza warstwa gleby to próchnica. Jest barwo ciemnej barwy. Zajmuje około 20 centymetrów głębokości. Następnie jest warstwa piaszczysto-pyłowa substancji organicznej (aluwia rzeczna). Są to naprzemienne pasy ciemne i jasne, obecne do głębokości około 125 centymetrów. Następnie jest podłoże piaszczyste. Dodano treści: 1. Klasa bonitacyjna: II lub III, 2. Gleby o dużej zawartości próchnicy, powstały na wyraźnie warstwowanych osadach piaszczysto-pyłowych (namuły rzeczne). Duże ilości masy organicznej i elementów mineralnych. Gleba bardzo żyzna – uprawa zbóż, rzepaku, buraków cukrowych. Często jednak wymaga melioracji.

Ilustracja interaktywna przedstawia profil gleby bielicowej. Na powierzchni znajduje się pniak drzewa i rośliny zielne. Pierwsza warstwa to ciemna próchnica. Nie jest głęboka. Następnie poziom wymywania, do głębokości około 70 centymetrów. Dalej poziom wmywania, w postaci warstwy o kształcie falowanych linii. Pod nią znajduje się skała macierzysta (piaski, żwiry). Dodano treści: 1. Klasa bonitacyjna: V lub VI, 2. Gleba kwaśna, o małej zawartości próchnicy (słabo rozwinięty poziom próchniczny), posiada wyraźne poziomy wymywania i wmywania, powstała na piaskach i żwirach. Gleby mało żyzne – uprawa żyta, owsa, lnu, ziemniaków, roślin pastewnych.

Ilustracja interaktywna przedstawia profil rędziny. Na powierzchni rosną rośliny. Pod nimi jest cienka warstwa próchnicy, kilka centymetrów głębokości. następnie do głębokości około 100 centymetrów znajduje się przejście do skały macierzystej. Dużo tu drobnych okruchów skalnych, a niżej od nich nieco większych fragmentów skalnych. Głębiej osadzona jest skała macierzysta (wapień, margiel, dolomit). Dodano treści: 1. Klasa bonitacyjna: II lub III, 2. Gleba zasadowa, na skałach węglanowych, odczyn zasadowy, dużo odłamków skalnych ale spora zawartość próchnicy. Trudna w uprawie ze względu na odłamki skalne nawet w niższej warstwie próchnicy. Gruzełkowata struktura, która ułatwia wnikanie wody i powietrza. Gleba żyzna, uprawa zbóż, buraków cukrowych, warzyw.