Grafika interaktywna przedstawia przekrój jeziora oligotroficznego. Jezioro ma kształt litery fał z zaokrąglonym wierzchołkiem. Woda ma kolor niebieski. Na dnie znajdują się kamienie i rosną pojedyncze trawy. Opisano: 1. Jeziora oligotroficzne – jeziora młode. Zdjęcie przedstawia okrągłe jezioro otoczone górami. Mają błękitne, przejrzyste wody; dno skaliste lub żwirowe; ubogie w składniki pokarmowe (z wyjątkiem wapnia); zwykle głębokie; wody do dna nasycone tlenem; takimi jeziorami były w początkowym stadium wszystkie jeziora polodowcowe; przykłady w Polsce: Czarny Staw pod Rysami, Wielki Staw (wszystkie tatrzańskie jeziora cyrkowe); na świecie: w górach jeziora cyrkowe na przykład Tahoe w Sierra Nevada w USA.

Grafika interaktywna przedstawia przekrój jeziora eutroficznego. Woda ma kolor jasnozielony. Na dnie rosną pojedyncze trawy oraz występuje roślinność powierzchniowa. W jeziorze pływają ryby. Opisano: 1. Jeziora eutroficzne – jeziora dojrzałe. Zdjęcie przedstawia jezioro, którego brzeg porasta las. Charakterystyka: mała przezroczystość; zielony lub brunatnozielony kolor wody; żyzne, bogate w związki wapnia, fosforu, azotu; dogodne warunki do rozwoju organizmów; w warstwie przydennej deficyt tlenu -stosunkowo płytkie, szybko zarastają i wypełniają się osadami organicznymi; przykłady z Polski: naturalne jeziora - Dąbie, Charzykowskie, sztuczne: Zbiornik Sulejowski

Grafika interaktywna przedstawia przekrój jeziora dystroficznego. Woda w kolorze ciemnozielonym. Roślinność porasta dno, unosi się w wodzie i na powierzchni oraz porasta brzegi jeziora. Opisano: 1. Jeziora dystroficzne – jeziora stare, zanikające. Zdjęcie przedstawia małe jezioro. Brzegi porasta trawa i niskie drzewa. Charakterystyka: niewielkie, płytkie jeziora; woda zawiera mało soli mineralnych, brak zwłaszcza związków wapnia, co sprzyja zakwaszeniu (są silnie zakwaszone); barwa wody brunatna lub żółtawa, mała przezroczystość-charakterystyczne dla obszarów leśnych i bagiennych, na przykład występują w Puszczy Piskiej i Augustowskiej oraz na Polesiu Lubelskim i w Borach Tucholskich; ubogie życie organiczne – mała produktywność biologiczna wynika z dużej ilości substancji humusowych.

Grafika interaktywna przedstawia etap pierwszy zakwaszania się jeziora. Na powierzchni jeziora jest nieliczna roślinność. Brak roślinności pod powierzchnią. Na dnie jeziora jasnobrązowy osad. Przy brzegu rosną nieliczne niskie rośliny. W oddali dookoła jeziora są drzewa i trawa. Opisano: 1. Szczątki obumarłych roślin oraz zwietrzelin nanoszonych przez wody bieżące i wiatry opadają na dno jeziora, tworzą się osady (biogeniczne i mineralne) spłycające zbiornik wodny.

Grafika interaktywna przedstawia etap drugi zakwaszania się jeziora. Wokół jeziora rośnie coraz więcej roślinności. Dno jeziora jest coraz płytsze przez osad. Opisane jako: 1. Coraz gęstsza powłoka roślinna, pod którą znajduje się woda – tworzy się trzęsawisko. Do najczęściej spotykanych w Polsce roślin przyczyniających się do zarastania jezior należą trzcina pospolita i grzybień biały.

Grafika interaktywna przedstawia etap trzeci zakwaszania się jeziora. Brak wody w jeziorze. Jezioro porosła roślinność. Opisany jako: 1. Rozrasta się roślinność przybrzeżna – turzyce, trzciny, mchy; jezioro zanika, powstaje bagno, następnie torfowisko.