Ilustracja przedstawia sześć rysunków, które ilustrują rodzaje układów przestrzennych wsi w Polsce: 1. Okolnica. Cechą charakterystyczną jest wewnętrzny, okrągły plac, w centrum którego może być zlokalizowana studnia. Pola uprawne położone są na zewnątrz placu i otoczone drogami dojazdowymi, które w pobliżu wsi tworzą okrąg (stąd nazwa). Ze względów bezpieczeństwa do takich wsi prowadziła zazwyczaj tylko jedna droga. Do obecnych czasów zachowało się w Polsce niewiele wsi z czytelną formą okolnicy. Jedną z nich jest Chorzewo koło Pniew, a także wieś Łąkie koło Świebodzina. 2. Owalnica. To wieś o owalnym kształcie, gdzie poszczególne gospodarstwa położone są po dwóch stronach głównej drogi oraz wokół placu. Najwięcej tego typu wsi znajduje się na Pojezierzu Pomorskim, Nizinie Wielkopolskiej i Wyżynie Śląskiej. 3. Ulicówka. Nazwa typu wsi wskazuje na dużą rolę ulicy, po której obu stronach zlokalizowane są gospodarstwa. Zabudowa ma dość zwarty charakter, za budynkami znajdują się wąskie pola uprawne. Najczęściej ten typ można spotkać na Nizinie Wielkopolskiej, Wyżynie Śląskiej, Pojezierzu Mazurskim. 4. Łańcuchówka. To wieś o luźnej, rozrzuconej zabudowie, która również jest zlokalizowana wzdłuż drogi, a pola odchodzą prostopadle do głównego ciągu komunikacyjnego. Powszechnie występuje w Bieszczadach i Sudetach. 5. Rzędówka. To wieś, w której gospodarstwa zlokalizowane są tylko po jednej stronie drogi, natomiast pola ciągną się prostopadle do drogi po obu jej stronach. Najczęściej spotykana jest na Nizinie Mazowieckiej. 6. Wielodrożnica. Podobnie jak ulicówka, to wieś o zwartej zabudowie, jej cechą charakterystyczną jest występowanie sieci dróg, pola położone są w większej odległości od gospodarstw. Wielodrożnice możemy spotkać w województwie wielkopolskim, łódzkim, opolskim i na Dolnym Śląsku.