Ilustracja interaktywna. Na fotografii znajdują się tulipany. Kwiaty wyrastają z długich, cienkich łodyg. Ich płatki są owalne, mają kolor żółty w czerwone, nieregularne wzory. Tle widoczne są podłużne, wąskie liście roślin. Opis punktów znajdujących się na ilustracji interaktywnej: 1. Wirus pstrości tulipana (tulip breaking virus, TBV) to wirus należący do rodziny Potyviridae, rodzaju Potyvirus. Wirus ten atakuje rośliny z rodziny liliowatych (Liliaceae), m.in. tulipany (Tulipa) i lilie (Lilium). Choroba pstrości tulipana znana jest od siedemnastego wieku. Pod koniec lat dwudziestych dwudziestego wieku odkryto, że objawy wywołane są czynnikiem zakaźnym. Wirus został wyizolowany dopiero w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku. 2. Wirus przenoszony jest przez mszyce. Choroba objawia się zaburzeniami w syntezie barwników antocyjanowych, które powodują smugowate odbarwienia i postrzępiony kształt płatków okwiatu oraz słabą, smugowatą chlorozę na liściach. Zakażone wirusem rośliny stają się słabsze i wolniej rosną. W kolejnych latach uprawy nowe cebule są mniejsze, a okwiat blednie. Z czasem cebule obumierają. Na zdjęciu znajduje się tulipan w pąku. Jest osadzony na długiej łodydze, od podnóża wyrastają długie, wąskie liście. Źródło: Wikimedia Commons, domena publiczna. 3. W Holandii, na początku szesnastego wieku, cebulki tulipanów zakażonych wirusem pstrości osiągały rekordowe ceny ze względu na niezwykłe wybarwienie okwiatu tych roślin. Najcenniejsze cebulki kosztowały nawet 10 tysięcy guldenów za sztukę – za tę kwotę można było wówczas wybudować dom z wielkim ogrodem w centrum Amsterdamu. Na ilustracji przedstawiony jest kwiat tulipana. Jego płatki mają kolor czerwony z białymi, nieregularnymi wzorami. Wyrasta z cienkiej, zielonej łodygi, u jej podstawy znajdują się wąskie liście. Źródło: Wikimedia Commons, domena publiczna. Ilustracja z 1640 roku przedstawiająca odmianę tulipana Semper Augustus dotkniętą pstrością.