Grafika kolorowa przedstawia dwa schematy. Pierwszy opisany jest jako struktura własnościowa, ma pod spodem odnośniki: 1.własność wspólna - występuje w krajach najsłabiej rozwiniętych: afrykańskich, latynoamerykańskich, południowo-wschodnio-azjatyckich i w państwach Oceanii. 2.własność indywidualna - występuje w krajach europejskich, amerykańskich, w Australii, Nowej Zelandii, Japonii, Korei Południowej i często w Indiach; dzierżawa: wysoko rozwinięte kraje europejskie, Japonia; hacjendy: średnio i słabo rozwinięte kraje położone w Ameryce Południowej, Europie Środkowej i częściowo w Afryce; wielka własność ziemska (latyfundia i plantacje): kraje średnio rozwinięte Ameryki Łacińskiej oraz Azji Południowej i Południowo-Wschodniej; drobna własność prywatna: różne obszary. 3. własność społeczna - występuje w krajach socjalistycznych lub o przeszłości socjalistycznej (w Rosji, Chinach, Wietnamie, Mongolii, Korei Północnej, na Kubie, Białorusi czy Ukrainie), do 1995 roku występowała w Polsce. 4. własność spółdzielcza - charakterystyczna dla niektórych części zachodniej i północnej Europy, a także dla Indii Drugi schemat opisany jest jako struktura wielkościowa, ma pod spodem odnośniki: 5. przewaga gospodarstw dużych - występuje w Australii, Nowej Zelandii, USA, Kanadzie, Argentynie, Urugwaju i Rosji – często większość z nich to gospodarstwa o średniej wielkości powyżej 100 ha. 6. przewaga gospodarstw średnich - Ma miejsce w wysoko rozwiniętych krajach Europy Zachodniej i niektórych średnio rozwiniętych państwach Ameryki Łacińskiej (głównie są to gospodarstwa o powierzchni od 30 do 100 ha). 7. przewaga gospodarstw małych - występuje w słabo rozwiniętych i rozwijających się krajach w Afryce, Azji Wschodniej, Południowej i Południowo-Wschodniej oraz w wielu krajach Ameryki Łacińskiej. Również charakterystyczna dla krajów Europy Środkowej, dawnych Republik Radzieckich, w których występował socjalizm, a także dla Europy Południowej (poniżej 30 ha, a czasem poniżej 5 ha).