Grafika dotyczy wodorosoli obecnych w kuchni. Na zdjęciu jest miska, w której znajduje się mąka, rozbite jajko, trochę masła i cynamon. Obok miski leżą śliwki. Opisano: 1. Proszek do pieczenia. Powszechny składnik stosowany w kuchni do wypieku ciast. W skład wchodzi: soda (wodorowęglan sodu); regulatory kwasowości (mleczan sodu, wodorowęglan potasu); skrobia (wypełniacz)., 2. Soda w proszku do pieczenia powyżej temperatury 60°C reaguje z regulatorami kwasowości zgodnie z równaniem: ${\mathrm{NaHCO}}_3+{\mathrm{H}}_3{\mathrm{O}}^{+}\stackrel{ \mathrm{ogrzewanie} }{\to }2 {\mathrm{H}}_2\mathrm{O}+{\mathrm{CO}}_2\uparrow +{\mathrm{Na}}^{+}$., 3. Soda oczyszczona. Soda oczyszczona działa na podobnej zasadzie co proszek do pieczenia, natomiast czysta soda (wodorowęglan sodu), w odróżnieniu do proszku do pieczenia nie zawiera regulatorów kwasowości. Dlatego w przypadku sody niezbędne jest zastosowanie dodatku o charakterze kwaśnym, jak na przykład maślanka, miód, sok z cytryny czy kakao (w zależności od przepisu)., 4. Wodorowęglan amonu zaczyna działać w dużo wyższej temperaturze niż soda i jest odpowiedzialny za porowato-bąbelkową strukturę ciasta oraz charakterystyczny smak., 5. Wydzielający się tlenek węgla(IV) jest odpowiedzialny za spulchnianie ciasta. ${\mathrm{NH}}_4{\mathrm{HCO}}_3\stackrel{ \mathrm{ogrzewanie} }{\to }{\mathrm{NH}}_3\uparrow +{\mathrm{CO}}_2\uparrow +{\mathrm{H}}_2\mathrm{O}$.

Ilustracja interaktywna. Na zdjęciu w dużym przybliżeniu jest końcówka wylewki do baterii, z której kapie woda. Opisano: 1. Twardość przemijająca. Twardość nietrwała, powstaje przez wodorowęglany wapnia i magnezu, rozkładające się do nierozpuszczalnych węglanów (kamień kotłowy), podczas gotowania wody.Nazwa wynika z łatwości usunięcia tego rodzaju twardości – wystarczy tylko przegotowanie wody., 2. Twardość wody wywoływana wodorowęglanem wapnia można łatwo usunąć przez zagotowanie wody, wówczas związek rozkłada się do nierozpuszczalnego węglanu wapnia: $\mathrm{Ca}{\left({\mathrm{HCO}}_3\right)}_2\to {\mathrm{CaCO}}_3\downarrow +{\mathrm{CO}}_2+{\mathrm{H}}_2\mathrm{O}$, 3. Twardość wody wywołuje również wodorowęglan magnezu. Zagotowanie wody prowadzi do jej usunięcia, wówczas wodorowęglan magnezu rozkłada się do nierozpuszczalnego węglanu magnezu: $\mathrm{Mg}{\left({\mathrm{HCO}}_3\right)}_2\to {\mathrm{MgCO}}_3\downarrow +{\mathrm{CO}}_2+{\mathrm{H}}_2\mathrm{O}$, 4. Powstały kamień kotłowy, który składa się ze strąconych węglanów wapnia, magnezu oraz wodorotlenku magnezu osadza się na dnie i ścianach naczynia lub zbiornika.