Ilustrację główną stanowi mapa polityczna świata. Opisano: 1. Kraje w fazie preindustrialnej (przedprzemysłowej) z dominacją zatrudnienia w rolnictwie. W usługach dominują usługi podstawowe o zasięgu lokalnym, lecz nie zawsze są powszechnie dostępne. Należą do nich m.in. handel, szkolnictwo najniższego szczebla, podstawowa opieka zdrowotna, drobne usługi remontowo-naprawcze. Handel czasem stanowi ponad 70% zatrudnienia w usługach. Udział innych usług (np. transportu, usług finansowych czy prawniczych) jest niewielki. Są też takie, które praktycznie są tutaj niedostępne, np. wyspecjalizowane usługi związane z reklamą, badaniem rynku., 2. W krajach słabo rozwiniętych gospodarczo dominują usługi konsumpcyjne związane z zaspokajaniem podstawowych potrzeb ludności. W usługach pracuje od 10 do 20% zatrudnionych. Do takich krajów należą m.in. Afganistan, Bangladesz, Jemen, Laos, Liberia, Sierra Leone. W Sierra Leone ponad 70% wszystkich zatrudnionych w usługach pracuje wyłącznie w handlu., 3. Kraje w fazie industrialnej (przemysłowej) z dominacją zatrudnienia w przemyśle. Następuje w nich wzrost znaczenia usług, które są związane m.in. z obsługą przedsiębiorstw, usług transportowych, szkolnictwa zawodowego, usług ogólnospołecznych (np. rozwój administracji państwowej, wojska, policji)., 4. Uprzemysłowienie kraju pociąga za sobą wzrost znaczenia tych usług, które sprzyjają rozwojowi przemysłu – szkolnictwo zawodowe, usługi transportowe (przewóz surowców, produktów i ludzi je wytwarzających). Pojawiają się również np. usługi finansowe, prawnicze dla zakładów przemysłowych i firm. Ogólnie w usługach pracuje od 20 do 60% zatrudnionych. Współcześnie na tym etapie jest większość państw arabskich (m.in. Irak, Arabia Saudyjska, Katar) oraz np. Białoruś, Paragwaj, Peru, Chiny., 5. Kraje w fazie postindustrialnej (poprzemysłowej) z dominacją zatrudnienia w usługach. Wzrost znaczenia usług wyspecjalizowanych dla firm i biznesu (np. bankowości, finansów, reklamy, marketingu, usług teleinformatycznych), rozwój szkolnictwa najwyższego szczebla oraz usług dla zamożniejszej ludności (np. kultury, rozrywki, turystyki, gastronomii). Następuje także rozwój instytutów naukowo-badawczych., 6. W krajach będących w fazie postindustrialnej w usługach pracuje ponad 60% zatrudnionych. Struktura działalności usługowej jest bardzo zróżnicowana. Kraje wysoko rozwinięte specjalizują się w świadczeniu pewnych usług, np. Szwecja, gdzie niemal 20% pracujących w sektorze usług zatrudnia w obsłudze nieruchomości i firm, a Norwegia – ponad 25% w pomocy społecznej i opiece zdrowotnej. Ciekawym przykładem krajów w tej fazie są kraje tzw. monokultury turystycznej. Należą do nich m.in. Malediwy, Dominikana, Bahamy, Polinezja Francuska, Tunezja. Tutaj duży odsetek zatrudnionych pracuje w usługach hotelarskich i gastronomicznych., 7. W najwyżej rozwiniętych krajach fazy postindustrialnej dominują usługi wyspecjalizowane, wiążące się głównie ze zdobywaniem i przetwarzaniem informacji – mówimy nawet o fazie informacyjnej (gospodarki opartej na wiedzy), czwartej fazie, która jest kontynuacją trzeciej. Rozwijają się tutaj np. usługi informatyczne i konsultingowo-doradcze. Większe znaczenie niż transport ma łączność, zwłaszcza telekomunikacja. Jest to związane z tym, że rola działalności usługowej jest o wiele większa niż działalności produkcyjnej. Oprócz wyżej wymienionych bardzo dobrze rozwijają się usługi w zakresie edukacji, prac badawczo-rozwojowych, finansów. Świadczenie tych usług jest związane z przekazywaniem informacji różnymi łączami. Kluczową rolę w tych krajach mają więc odgrywać wysoko wykształceni pracownicy i dostęp do informacji, natomiast praca przy produkcji przemysłowej ma być w coraz większym zakresie zautomatyzowana., 8. Zmiany znaczenia poszczególnych sektorów gospodarki następują głównie za sprawą postępu cywilizacyjnego i wynikającego z niego rozwoju technologicznego oraz ze wzrostu zamożności społeczeństwa, które może więcej środków przeznaczyć na kosztowne usługi i zakup do nich sprzętu, np. komputera czy samochodu. Takie społeczeństwo korzysta z usług ułatwiających wygodne i luksusowe życie. Do krajów w fazie informacyjnej należą kraje najbogatsze i najbardziej rozwinięte m.in. większość krajów Europy Zachodniej, USA, Kanada, Japonia, Korea Południowa, Australia.