Mapa świata przedstawia grunty orne. Powyżej 30,32% występuje w Indiach, Pakistanie, Nigerii, Rumunii, Bułgarii, na Ukrainie Węgrzech, Litwie, w Mołdawii, Polsce, Niemczech, Czechach, we Francji. Od 20,86 do 30,32% występuje w Turcji, we Włoszech, w Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Belgii, Serbii, Albanii, na Białorusi, Łotwie. Od 13,12 do 20,86% występuje w Indonezji, Argentynie, USA, Maroku, Nigrze, Kamerunie, Etiopii, Tanzanii, Birmie. Od 5,66 do 13,12% występuje w Australii, Nowej Zelandii, Papui Nowej Gwinei, Malezji, na Filipinach, Chinach, Japonii, Rosji, Mongolii, Kazachstanie, Afganistanie, Iranie, Iraku, na Półwyspie Arabskim, Kanadzie, Meksyku, Chile, Peru, Kolumbii, Wenezueli, Brazylii, Boliwii, Mauretanii, Mali, Algierii, Libii, Egipcie, Sudanie, Czadzie, Demokratycznej Republice Konga, Namibii, Angoli, RPA, Botswanie, Zambii, Zimbabwe, Mozambiku, Kenii, na Madagaskarze, w Norwegii, Szwecji, Finlandii, Irlandii, Portugalii, Austrii, Bośni i Hercegowinie, na Chorwacji, Islandii.
1. Poziom rozwoju społeczno-gospodarczego
- przemysł zaopatruje w maszyny i narzędzia rolnicze, produkuje środki transportu i środki chemiczne potrzebne rolnikom; ponadto przemysł spożywczy jest odbiorcą produktów roślinnych i zwierzęcych wytworzonych w rolnictwie,
- usługi dla rolnictwa rzutują na dostęp do zaplecza naukowo-badawczego.
Grafika przedstawia poziom rozwoju społeczno-gospodarczego. Dostępność przestrzenna to kwestia przestrzenności. Stopień dezagraryzacji gospodarki lokalnej, sektor rolniczy, sektor pozarolniczy, lokalne finanse publiczne, stopień zrównoważenia rynku pracy to kwestie gospodarcze. Problematyka demograficzna, problematyka edukacyjna, Aktywność społeczna, zamożność i spójność społeczności lokalnej to kwestie społeczne. Elementy warunków mieszkalnych to element jakości życia. 2. Struktura agrarna
- struktura własnościowa – najkorzystniejsza jest własność indywidualna (prywatna), ponieważ właścicielowi gospodarstwa najbardziej zależy na dużej efektywności rolnictwa,
- struktura obszarowa – wielkość gospodarstwa wpływa na opłacalność zakupu maszyn, specjalizację produkcji i poziom towarowości; bardziej efektywne są te o dużej powierzchni.
Mapa Polski przedstawia udział powierzchni gruntów rolnych. Od 70 do 90% występuje w województwie lubuskim, zachodniopomorskim, warmińsko mazurskim oraz w południowej części Podkarpacia. Od 50 do 70% występuje w województwie opolskim, dolnośląskim, lubuskim, zachodniopomorskim, pomorskim. Od 20 do 50% występuje w województwie opolskim, dolnośląskim, lubuskim, wielkopolskim, zachodniopomorskim, kujawsko pomorskim, warmińsko mazurskim oraz w południowej części Podkarpacia. Poniżej 20% występuje głównie w województwie małopolskim, podkarpackim, śląskim, świętokrzyskim, lubelskim, łódzkim, mazowieckim, podlaskim, kujawsko pomorskim, wielkopolskim i pomorskim. Udział powierzchni gruntów rolnych we władaniu uspołecznionych gospodarstw rolnych po 1989 roku, 3. Zasoby siły roboczej
- liczba pracujących w rolnictwie jest szczególnie ważna w krajach słabo rozwiniętych, w których charakterystyczny jest pracochłonny typ gospodarki rolnej; w krajach wysoko rozwiniętych odsetek pracujących w tym sektorze jest niższy ze względu na wysoki poziom mechanizacji,
- jakość zasobów pracy, czyli wykształcenie rolników ma istotny wpływ na poziom kultury rolnej.
Mapa świata przedstawia udział zatrudnionych w rolnictwie w ogóle pracujących. Ponad 50,73% występuje w Papui Nowej Gwinei, Mozambiku, Tanzanii, Zimbabwe, Kenii, Etiopii, Somalii, Sudanie Południowym, Demokratycznej Republice Konga, Angoli, Czadzie, Nigrze, Mali. Od 34,97 do 50,73% występuje w Zambii, Nigerii, Sudanie, Afganistanie, Pakistanie, Indiach, na Sri Lance. Od 21,85 do 34,97% występuje w Peru, Boliwii, Ameryce Środkowej, Maroku, Mauretanii, Kamerunie, Namibii, Jemenie, Mongolii, Chinach, Birmie, Indonezji, Korei Północnej i Południowej. Od 9,6 do 21,85% występuje w Ameryce Północnej, Kolumbii, Wenezueli, Chile, Argentynie, Brazylii, RPA, Botswanie, Algierii, Libii, Egipcie, Arabii Saudyjskiej, Jemenie, Iraku, Iranie, Turcji, Europie, Rosji, Kazachstanie, Tajlandii, Australii, Nowej Zelandii, Malezji, Japonii. 4. Poziom kultury rolnej
- poziom nowoczesności metod uprawy i chowu,
- poziom mechanizacji,
- poziom chemizacji,
- poziom nawadniania lub odwadniania (w zależności od potrzeb),
- poziom elektryfikacji,
- stosowanie wydajniejszych odmian roślin i zwierząt;
korzystniejsze są wysokie wskaźniki związane z powyższymi parametrami – wpływają one na wzrost efektywności rolnictwa. Mapa świata przedstawia liczbę ciągników na 1000 hektarów gruntów ornych. Powyżej 100 sztuk występuje w zachodniej Europie, Polsce, Norwegii, Szwecji, Finlandii, Korei Północnej i Południowej, Japonii. Od 21 do 100 sztuk występują w USA, Chile, Egipcie, Malezji. od 21 do 50 sztuk występuje w Kanadzie, Brazylii, Argentynie, Kolumbii, Wenezueli, Algierii, Libii, Botswanie, Turcji, Iranie, Pakistanie, Rumunii, na Węgrzech, Ukrainie, Bułgarii, Papui Nowej Gwinei, Nowej Zelandii, Tajlandii. Od 11 do 20 sztuk występuje w RPA, Angoli, Kenii, Tanzanii. Od 6 do 10 sztuk występuje w Meksyku, Rosji, Iraku, Omanie. Od 3 do 5 sztuk występuje w Peru, Boliwii, Maroku, Namibii, Australii, Indiach, Chinach, Mongolii, Kazachstanie, na Filipinach, Indonezji. Od 1 do 2 sztuk występuje w środkowej Afryce. 5. Polityka państwa
- Stosowanie przez państwo różnych działań, m.in.:
- protekcjonistycznych (ochronnych): nakładanie ceł przywozowych, ograniczenia towarów importowanych,
- interwencyjnych (stymulujących): skupy interwencyjne, gwarantowane ceny minimalne, płatności bezpośrednie.
Grafika przedstawia politykę państwa. Inteligentne rolnictwo, rozwój technologiczny i cyfryzacja to polityka badań naukowych i innowacje. Dobra publiczne związane z ochroną środowiska i klimatu to polityka klimatyczno energetyczna. Wzmacnianie społeczno gospodarczej struktury obszarów wiejskich to polityka spójności, biogospodarka, GOZ, ekoturystyka. Wsparcie dochodów rolniczych, inwestycje, zarządzanie ryzykiem to jednolity rynek Unii Europejskiej. Na te obszary działa handel, migracja oraz strategiczne plany państw członkowskich dla pierwszego i drugiego filaru WPR zatwierdzane przez komisję europejską. Produktem wychodzącym z procesu jest zrównoważona produkcja rolna, zdrowie ludzi i zwierząt, synergia między WPR i innymi politykami UE. 6. Czynniki międzynarodowe - porozumienia i umowy handlowe, światowe ceny płodów rolnych, kursy walut, stosunki polityczne między państwami i in.
Wykres przedstawia czynniki międzynarodowe. Import w 2002 roku wyniósł 70 miliardów euro, następnie wzrastał i w 2020 roku wyniósł 140 miliardów euro. Eksport w 2002 roku wyniósł około 70 miliardów euro, następnie wzrastał i w 2020 roku wyniósł ponad 180 miliardów euro. Saldo w 2002 roku wyniosło powyżej 0 miliardów euro, następnie było stabilne a od 2012 roku wzrastało i w 2020 roku wyniosło 40 miliardów euro.