Ilustracja przedstawia piramidę. Hasła na piramidzie od dołu do góry są następujące: „zero waste”, recykling, minimalizowanie, unieszkodliwienie, domowe metody, biodegradacja. Opisano każde hasło. 1. Styl życia „zero waste”. To styl życia, który zakłada maksymalne zmniejszenie produkcji odpadów. Polega na stosowaniu w codziennym życiu pięciu podstawowych zasad (zasada 5R z jęz. ang.) kładących nacisk na zasoboszczędność oraz unikanie powstawania, odzysk, recykling i unieszkodliwianie odpadów. Refuse – odmawianie, stosowania produktów wyprodukowanych ze szkodą dla środowiska, generujących niepotrzebne odpady i zanieczyszczenia, np. jednorazowych plastikowych opakowań, sztućców, toreb, ulotek reklamowych itp. Reduce – ograniczanie produkcji odpadów poprzez obniżenie konsumpcji niepotrzebnych produktów, zbędnych rzeczy oraz towarów nadmiernie opakowanych, o niskiej jakości, które szybko stają się nieużytecznymi odpadami. Reuse – wykorzystanie do nowej funkcji posiadanych produktów. Recycle – segregacja odpadów i poddawanie procesowi recyklingu. Rot – kompostowanie i nabywanie takich produktów, które ulegną rozkładowi i powrócą do środowiska w neutralnej dla niego formie. Zdjęcie przedstawia dwie drewniane szczoteczki do zębów włożone do szklanego kubka., 2. Recykling. Ponowne wykorzystanie surowców zawartych w odpadach do produkcji nowych wyrobów o podobnym przeznaczeniu. Recykling nie zakłada odzyskiwania energii i przetwarzania odpadów na materiały, które mają być wykorzystane w charakterze paliwa. Przykładem recyklingu jest między innymi uzyskiwanie z selektywnie gromadzonych odpadów komunalnych biomasy i przetwarzanie jej na kompost, makulatury wykorzystywanej do produkcji papieru i tektury, szkła i metali (na przykład aluminiowych puszek po napojach), tworzyw sztucznych (PET, folie polietylenowe i inne), które można wykorzystać do produkcji takich samych przedmiotów. Duże znaczenie ma także wykorzystanie złomu metali żelaznych (stal, żeliwa) i nieżelaznych (na przykład ołowiu ze zużytych akumulatorów) oraz metalonośnych półproduktów tworzących się w procesach metalurgicznych (na przykład pyły hutnicze, żużle, skrzepy oraz szlamy z procesu elektrorafinacji) w hutnictwie żelaza i stali oraz metali nieżelaznych. Recykling może być również stosowany w przypadku większości materiałów budowlanych, na przykład szkła, drewna, nawierzchni bitumicznych, betonów, mieszanek mineralno-asfaltowych, wyrobów gumowych itp., 3. Minimalizacja. Wprowadzanie nowoczesnych rozwiązań technologii małoodpadowych i bezodpadowych (zwanych technologiami czystymi) polegających na pełnym i kompleksowym wykorzystaniu surowca i ograniczających ilość wytwarzanych odpadów lub całkowicie je eliminujących. Minimalizacja dąży do uzyskania obiegów zamkniętych w procesach produkcji i konsumpcji. W przypadku niemożliwości całkowitego wyeliminowania odpadów, ich ilość pozwala na takie zagospodarowanie, które nie zanieczyszcza środowiska naturalnego. Do tych technologii należą między innymi produkcja kruszyw i materiałów budowlanych, na przykład do robót inżynieryjnych i drogownictwa, do podsadzki wyrobisk podziemnych oraz produkcja wypełniaczy mineralnych dla różnych gałęzi przemysłu i pigmentów ceramicznych. W grupie tych działań mieszczą się także technologie, które pozwalają zmniejszyć zanieczyszczenie środowiska pyłami, dwutlenkiem i trójtlenkiem siarki., 4. Unieszkodliwienie. Poddawanie odpadów procesom przekształcania biologicznego, fizycznego bądź chemicznego w celu doprowadzenia ich do stanu niestwarzającego zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzi i środowiska naturalnego. Metody biologiczne obejmują np. kompostowanie i fermentację metanową, których produktem jest nawóz organiczny (kompost) oraz paliwo o wysokiej zawartości metanu (biogaz) i nieaktywny biologicznie osad używany jako nawóz organiczny po zastosowaniu wapnowania. Metody termiczne (spalanie i piroliza) pozwalają na znaczną redukcję ilości odpadów deponowanych na składowiskach oraz ich pełne unieszkodliwienie pod względem sanitarnym. Umożliwiają także odzyskiwanie energii cieplnej. Są jednak metodami bardzo kosztownymi oraz potencjalnie szkodliwymi dla środowiska. Składowanie odpadów na specjalnie przygotowanych składowiskach umożliwia gromadzenie ich w kontrolowanych warunkach na powierzchni ziemi lub w wyrobiskach poeksploatacyjnych o uszczelnionych ścianach i podłożu, z zapewnionym drenażem i oczyszczaniem odcieków oraz gazu składowiskowego. Jest to najczęściej stosowana i najtańsza metoda unieszkodliwiania odpadów komunalnych, przemysłowych i niebezpiecznych. Nie przyczynia się jednak do bezpośredniej redukcji ich ilości, a jedynie zapobiega ich szkodliwemu oddziaływaniu na środowisko., 5. Domowe sposoby Działania, które każdy z nas może realizować na co dzień, przyczyniając się do ograniczania ilości odpadów: sortowanie odpadów, oddanie nienoszonej odzieży osobom potrzebującym, wykonywanie przedmiotów codziennego użytku z przedmiotów pełniących inne funkcje (np. wazon ze szklanej butelki) itp. serwisowanie sprzętu – 20% sprzętu AGD, którego pozbywają się użytkownicy, nadaje się jeszcze do naprawy!, 6. Biodegradacja. Zastępowanie określonych materiałów (np. trwałych tworzyw sztucznych) i detergentów łatwiej biodegradowalnymi odpowiednikami. Biodegradacja to biochemiczny rozkład związków organicznych przez mikroorganizmy, światło słoneczne, tlen z powietrza i wodę. Dzięki niej rozkładowi może ulegać nawet 95% substancji organicznej zawartej w odpadach. Produktem procesu biodegradacji są woda, dwutlenek węgla, nietoksyczne związki chemiczne oraz metan. Biodegradacja jest wykorzystywana np. w biologicznych oczyszczalniach ścieków, stawach biologicznych służących do fermentacyjnego oczyszczania odpadów (np. z cukrowni), przy produkcji biogazu z odpadów i ścieków oraz biomasy paszowej ze ścieków. Biodegradacji mogą ulegać także tworzywa sztuczne zawierające w składzie związki organiczne, które są źródłem pokarmu dla mikroorganizmów (na przykład polimer bioflex – polietylen z dodatkiem skrobi będący materiałem biorozpraszalnym lub biodegradowalny polimer polilaktyd PLA produkowany z udziałem surowców odnawialnych, na przykład mączki kukurydzianej)., 7. Odzysk. Odzyskiwanie z odpadów poszczególnych substancji, materiałów lub energii i powtórne ich wykorzystanie w całości lub części w procesie produkcji. Działania te obejmują np. wykorzystanie biomasy i innych substancji jako paliwa lub innego środka wytwarzania energii, odzysk lub regenerację rozpuszczalników, kwasów lub zasad, odzysk substancji organicznych, które nie są stosowane jako rozpuszczalniki, metali, związków metali i innych materiałów nieorganicznych oraz składników z katalizatorów, a także powtórną rafinację lub inne sposoby ponownego użycia olejów itp.