Grafika interaktywna

Polecenie 1

Przeanalizuj podany niżej schemat przemian ołowiu i jego związków nieorganicznych, a następnie przejdź do wykonania ćwiczeń.

Przeanalizuj opis schematu przemian ołowiu i jego związków nieorganicznych, a następnie przejdź do wykonania ćwiczeń.

RlrD5blHQASmc1

Ilustracja interaktywna dotyczy przemian ołowiu i jego związków nieorganicznych. Opisano: 1.

{P b F}_{2}

. W narysowanej probówce jest jasna zawartość.

{Pb}_{(s)} + F_{2_{(g)}} \to {PbF}_{2_{(s)}}

Ołów + fluor → fluorek ołowiu(II), 2.

{P b I}_{2}

. W narysowanej probówce jest żółta zawartość.

{Pb}_{(s)} + I_{2_{(g)}} \to {PbI}_{2_{(s)}}

Ołów + jod → jodek ołowiu(II), 3.

{P b C l}_{2}

. W narysowanej probówce jest jasna zawartość. 1.

{Pb}_{(s)} + {Cl}_{2_{(g)}} \overset{ogrzewanie}{\to} {PbCl}_{2_{(s)}}

Ołów + chlor → chlorek ołowiu(II)

2.

{Pb}_{(s)} + 2 {HCl}_{(aq)} \to {PbCl}_{2 (aq)} + H_{2 (g)}

Ołów + kwas chlorowodorowy → chlorek ołowiu(II) + wodór, 4.

P b {({H S O}_{4})}_{2}

. W narysowanej probówce jest jasna zawartość.

Pb + 3 H_{2} {SO}_{4 (stęż .)} \overset{ogrzewanie}{\to} Pb {({HSO}_{4})}_{2} + {SO}_{2 (g)} + 2 H_{2} O

Ołów + kwas siarkowy(VI) → wodorosiarczan(VI) ołowiu(II) + tlenek siarki(IV) + woda, 5.

P b (O H)_{2}

. W narysowanej probówce jest jasna zawartość.

2 {Pb}_{(s)} + 2 H_{2} O_{(c)} + O_{2 (g)} \to 2 Pb {(OH)}_{2 (s)}

Ołów + woda + tlen → wodorotlenek ołowiu(II), 6.

{P b O}_{2}

. W narysowanej probówce jest jasnobrązowa zawartość.

{Pb}_{(s)} + {O_{2}}_{(g)} \to {PbO}_{2 (s)}

Ołów + tlen → tlenek ołowiu(IV), 7.

P b {({N O}_{3})}_{2}

. W narysowanej probówce jest jasna zawartość.

{Pb}_{(s)} + {HNO}_{3}_{(aq)} \to Pb {({NO}_{3})}_{2 (aq)} + H_{2 (g)}

Ołów + kwas azotowy(V) → azotan(V) ołowiu(II) + wodór, 8. PbS. W narysowanej probówce jest ciemnobrązowa zawartość.

{Pb}_{(s)} + S_{(s)} \overset{ogrzewanie}{\to} {PbS}_{(s)}

Ołów + siarka → siarczek ołowiu(II).

Równania reakcji chemicznych ołowiu z wybranymi związkami chemicznymi – grafika interaktywna

Źródło: GroMar Sp. z o.o., na podstawie: Bielański, A. Podstawy chemii nieorganicznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2013; Ewa Komorowska-Czepirska: Materiały do zajęć z chemii analitycznej; strony WWW prof. Leszka Czepirskiego, AGH, licencja: CC BY-SA 3.0.

Polecenie 2

Czy wiesz, jakiego związku używano dawniej jako białego pigmentu? Co to jest biel wenecka i dlaczego po latach białe fragmenty obrazów zaczynały czernieć? W jaki sposób odzyskiwano dawną barwę? Zastanów się nad zachodzącymi tam reakcjami. Przeanalizuj grafikę interaktywną, a następnie wykonaj ćwiczenia.

Czy wiesz, jakiego związku używano dawniej jako białego pigmentu? Co to jest biel wenecka i dlaczego po latach białe fragmenty obrazów zaczynały czernieć? W jaki sposób odzyskiwano dawną barwę? Zastanów się nad zachodzącymi tam reakcjami. Przeanalizuj opis grafiki interaktywnej, a następnie wykonaj ćwiczenia.

R1LzyzbioOHnF

Zdjęcie główne przedstawia ozdobne naczynie z przykrywką. W naczyniu znajdują się okrągłe, płaskie kamienie. Opisano: 1. Kiedyś malarze jako białego pigmentu używali tzw. bieli weneckiej (ołowianej), składającej się z węglanu ołowiu i wodorotlenku ołowiu. Jej wzór sumaryczny wygląda następująco:
2 PbCO₃·Pb(OH)₂, 2. Po latach obserwowano czernienie owych białych fragmentów na obrazach z powodu niewielkiej ilości siarkowodoru obecnego w powietrzu. Przemiana białej soli ołowiu(II) w czarny siarczek ołowiu(II) następowała w reakcji z siarkowodorem:

{Pb}^{2 +} + S^{2 -} \to {PbS}_{(s)}

, 3. W celu konserwacji obrazów, przemywano poczerniałe miejsca roztworem nadtlenku wodoru:

{PbS}_{(s)} + 2 H_{2} O_{2} \to {PbSO}_{4} + 2 {H_{2}}_{(g)}

, 4. Biel wenecka była również stosowana w kosmetyce oraz jako substancja lecznicza. W antycznych czasach jasna skóra była przejawem statusu społecznego, w związku z tym białego pigmentu ołowiu stosowano do rozjaśniania skóry. Co więcej, używano go także w celu pielęgnacji skóry do usuwania zmian i wysypek ropnych oraz przywrócenia koloru bliznom.

Biel wenecka

Źródło: GroMar Sp. z o.o. na podstawie: Konwencja MOP Nr 13 w sprawie używania bieli ołowianej w malarstwie, przyjęta jako projekt 19 listopada 1921 r. w Genewie (Dz.U. z 1925 r. nr 54, poz. 382), lista stron, Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z 30 czerwca 1927 r. w sprawie produkcji, przywozu i używania bieli ołowianej, siarczanu ołowiu oraz innych związków ołowiu (Dz.U. z 1927 r. nr 62, poz. 544); C. Kellett: Poison and Poisoning: A Compendium of Cases, Catastrophes and Crimes. Accent Press, 2012. ISBN 978-1-909335-05-9., licencja: CC BY-SA 3.0.

R1FufV7bZtulD1

Ćwiczenie 1

Ćwiczenie 2

Tetratlenek triołowiu ${Pb}_{3} O_{4}$ należy do grupy tlenków mieszanych. Zapisz wzór tego związku w postaci tlenkowej i podaj jego nazwę.

R1AVZiXrRP1Sy

R1eqYSLJ7NoU9

$2 PbO \cdot {PbO}_{2}$ , nazwa Stocka: tlenek diołowiu(II) ołowiu(IV).

Ćwiczenie 3

W podwyższonej temperaturze przeprowadzono reakcję stężonego kwasu siarkowego(VI) z ołowiem. Na podstawie równania reakcji, oblicz stechiometryczną liczbę cząsteczek kwasu, które reagują z ołowiem.

R186YcgzzYflV

RCmzNRXyU2BRf

Z równania reakcji wynika, że 3 mole cząsteczek kwasu siarkowego(VI) biorą udział w reakcji.

Pb + 3 H_{2} {SO}_{4 (stęż .)} \overset{ogrzewanie}{\to} Pb {({HSO}_{4})}_{2} + {SO}_{2} + 2 H_{2} O

Oblicz liczbę cząsteczek kwasu siarkowego(VI), przy wykorzystaniu liczby Avogarda:

1 mol cząsteczek kwasu siarkowego(VI) — 6,02 ∙ 10 cząsteczek kwasu siarkowego(VI)

3 mole cząsteczek kwasu siarkowego(VI) — x

x = 1,806 ∙ 10 cząsteczek kwasu siarkowego(VI)

Przeczytaj

Sprawdź się