Grafika przedstawia profil rzeki od źródła do ujścia. Rzeka wypływa z gór zbudowanych ze stromych skał, z kilku strumieni łączy się w jedno koryto, które spływa na płaskowyż. W tym miejscu na dole schematu zaznaczony jest klamrą górny bieg rzeki. Poniżej na płaskowyżu zaznaczony klamrą jest środkowy bieg rzeki zobrazowanej w postaci krętej, niebieskiej linii przebiegającej przez płaski teren. Znajduje się tam też miejsce oznaczone cyfrą 1 i opisem: działalność transportowa rzek jest to przemieszczanie materiału okruchowego, pochodzącego z koryta rzeki oraz dostarczonego do niej głównie ze stoków poprzez grawitacyjne ruchy masowe i spłukiwanie. Materiał skalny może być przenoszony przez rzekę w różny sposób. Najdrobniejszy materiał transportowany jest w zawieszeniu. Większe części materiału skalnego transportowane są ruchem skokowym, nazywanym także saltacją. Dużo większe fragmenty skalne, takie jak np. żwir czy kamienie, rzeka wlecze i toczy. Okruchy płaskie wykonują zaś ruch ślizgowy. Na dole, niedaleko ujścia znajduje się dalsza część płaskiego terenu oznaczona klamrą i podpisana jako dolny bieg rzeki z cyfrą 2 i opisem: działalność akumulacyjna - akumulowanie materiału niesionego przez rzekę ma miejsce wtedy, gdy jej obciążenie jest większe niż zdolność transportowa. Utwory nagromadzone na dnie rzeki lub przy jej brzegach są nazywane aluwiami. Do form utworzonych w wyniku akumulacji zaliczamy: stożki napływowe, kępy, plaże rzeczne. Na końcu rzeka wpada do dużego zbiornika wodnego. Na samym końcu widnieje cyfra 3 i opis: delta rzeki - w miejscu, gdzie morze, do którego uchodzi rzeka, jest płytkie i nie występują w nim silne prądy przybrzeżne, tworzy się delta. Osady delty stanowią przeszkodę dla wód rzecznych. Wskutek tego rzeka rozgałęzia się na liczne ramiona rozpościerające się wachlarzowato w kierunku zbiornika wodnego. Materiał zdeponowany przez rzekę nadbudowuje dno zbiornika, powodując, że rzeka płynąca w obrębie delty dzieli się na kilka ramion.