Na ilustracji na osi zaznaczono odpowiednie tlenki wanadu od plus drugiego stopnia utlenienia tlenek wanadu (II) $\text{VO}$ po lewo, przez trzeci tlenek wanadu (III) ${\text{V}}_2{\text{O}}_3$, czwarty tlenek wanadu (IV) ${\text{VO}}_2$ i piąty tlenek wanadu (V) ${\text{V}}_2{\text{O}}_5$ po prawej stronie. Na górze strzałka w lewo wskazująca wzrost zasadowości. Im mniejszy stopień utlenienia tlenku wanadu, tym większa zasadowość. Na dole strzałka w prawo symbolizująca wzrost charakteru kwasowego. Im większy stopień utlenienia tlenku wanadu, tym większa kwasowość. Opisano: 1. Stopień utlenienia metalu O charakterze wiązania w tlenkach pierwiastków przejściowych decyduje stopień utlenienia metalu., 2. Stopień utlenienia metalu Tlenki, w których metal występuje na niższym stopniu utlenienia posiadają wiązania chemiczne o bardziej jonowym charakterze. Ze wzrostem stopnia utlenienia metalu wiązania przyjmują coraz bardziej kowalencyjny charakter. Te różnice w wiązaniu są spowodowane tym, że elektroujemności pierwiastków nie są ustalonymi wartościami. Elektroujemność pierwiastka wzrasta wraz ze wzrostem stopnia utlenienia. Metale przejściowe na niskich stopniach utlenienia mają niższe wartości elektroujemności niż tlen, dlatego te tlenki metali są jonowe. Metale przejściowe na bardzo wysokich stopniach utlenienia mają wartości elektroujemności zbliżone do tlenu, co powoduje, że tlenki te są kowalencyjne., 3. Tlenki wanadu. Tę zależność można zaobserwować na przykładzie tlenków wanadu: tlenek wanadu(II), $\mathrm{VO}$ - tlenek o charakterze zasadowym; tlenek wanadu(III), ${\mathrm{V}}_2{\mathrm{O}}_3$ - tlenek o charakterze zasadowym; tlenek wanadu(IV), ${\mathrm{VO}}_2$ - tlenek o charakterze amfoterycznym; tlenek wanadu(V), ${\mathrm{V}}_2{\mathrm{O}}_5$ - tlenek o charakterze kwasowym; Wraz ze wzrostem stopnia utlenienia metalu, jego charakter zmienia się od zasadowego do kwasowego. Na pośrednim stopniu utlenienia wanadu, jego tlenek wykazuje właściwości amfoteryczne.

Na ilustracji jest symbol manganu wraz liczbą atomową i liczbą masową ${}_{25}{}^{55}\mathrm{Mn}$. Wokół niego zatoczony kolorowy okrąg, na którym umieszczono cztery wzory sumaryczne odpowiednich tlenków manganu: $\text{MnO}$, ${\text{Mn}}_2{\text{O}}_3$, ${\text{MnO}}_2$ oraz ${\text{Mn}}_2{\text{O}}_7$. Opisano: 1. Tlenki manganu. Mangan posiada szereg różnych tlenków, które różnią się charakterem chemicznym oraz stopniem utlenienia manganu: tlenek manganu(II); tlenek manganu(III); tlenek manganu(IV); tlenek manganu(VII); Wraz ze wzrostem stopnia utlenienia manganu zmienia się charakter wiązania chemicznego pomiędzy metalem a tlenem, z jonowego (właściwości zasadowe) na kowalencyjne (właściwości kwasowe)., 2. Tlenek manganu(II). Tlenek manganu(II), $\mathrm{MnO}$ zalicza się do tlenków zasadowych, gdzie mangan znajduje się na +II stopniu utlenienia. Na zdjęciu jest jasnobrązowy tlenek manganu (II) znajdujący się na sączku. Podpis pod zdjęciem: Utleniony tlenek manganu(II). Charakterystyka: ciało stałe, barwy żółtozielonej lub szarozielonej, nie jest zasadotwórczy - w reakcji z wodą nie tworzy wodorotlenku manganu(II), w reakcji z kwasami natomiast wytwarza sole manganu(II) o barwie bladoróżowej np.: $\mathrm{MnO} + {\mathrm{H}}_2{\mathrm{SO}}_4 \to {\mathrm{MnSO}}_4 + {\mathrm{H}}_2\mathrm{O}$, 3. Tlenek manganu(III) Tlenek manganu(III), ${\mathrm{Mn}}_2{\mathrm{O}}_3$ zalicza się do tlenków zasadowych, gdzie mangan występuje na +III stopniu utlenienia. Na zdjęciu tlenek manganu (III) w postaci czarnego proszku znajdujący się na szalce Petriego. Podpis pod zdjęciem: Tlenek manganu(III). Charakterystyka: ciało stałe tworzące czarne kryształy, w reakcji z kwasem siarkowym(VI) generuje się związek manganu(IV) oraz manganu(II) np.: ${\mathrm{Mn}}_2{\mathrm{O}}_3 + {\mathrm{H}}_2{\mathrm{SO}}_4 \to {\mathrm{MnO}}_2 + {\mathrm{MnSO}}_4 + {\mathrm{H}}_2\mathrm{O}$, 4. Tlenek manganu(IV). Tlenek manganu(IV), ${\mathrm{MnO}}_2$ zalicza się do grupy tlenków amfoterycznych, gdzie mangan występuje na +IV stopniu utlenienia. Na zdjęciu tlenek manganu (IV) w postaci szaro-czarnego proszku znajdującego się na szkiełku zegarkowym. Podpis pod zdjęciem: Tlenek manganu(IV). Charakterystyka: ciało stałe tworzące czarno-brunatne kryształy, tlenek manganu(IV) jest bierny chemicznie i aby potwierdzić jego charakter amfoteryczny trzeba stosować specjalne warunki reakcji, tlenek manganu(IV) reaguje z: kwasami np.: ${\mathrm{MnO}}_2 + 4 \mathrm{HCl} \to {\mathrm{MnCl}}_2 + {\mathrm{Cl}}_2 + 2 {\mathrm{H}}_2\mathrm{O}$, zasadami. Aby MnO₂ zareagował z wodorotlenkiem sodu, należy stapiać stały tlenek manganu(IV) ze stałym NaOH w wysokiej temperaturze: np. ${\mathrm{MnO}}_2 + 2 \mathrm{NaOH} \to {\mathrm{Na}}_2{\mathrm{MnO}}_3 + {\mathrm{H}}_2\mathrm{O}$., 5. Tlenek manganu(VII). Tlenek manganu(VII), ${\mathrm{Mn}}_2{\mathrm{O}}_7$ zalicza się do tlenków kwasowych, gdzie mangan występuje na +VII stopniu utlenienia. Na zdjęciu zielonkawy tlenek manganu (VII) na szalce Petriego. Podpis pod zdjęciem: Tlenek manganu(VII). Charakterystyka: zielona oleista ciecz, reaguje z zasadami prowadząc do otrzymania soli manganianowych(VII), np. w reakcji z wodorotlenkiem potasu, produktem syntezy jest manganian(VII) potasu: $2 \mathrm{KOH} + {\mathrm{Mn}}_2{\mathrm{O}}_7 \to 2 {\mathrm{KMnO}}_4 + {\mathrm{H}}_2\mathrm{O}$. Tlenek ten w reakcji z wodą tworzy kwas manganowy(VII) - jest zatem kwasotwórczy.