Ilustracja interaktywna Ilustracja interaktywna przedstawia krajobraz, na którym znajdują się: ziemia, brzeg zbiornika wodnego wraz z ich przekrojem przez wierzchnią warstwę, las, krowy pasące się na łące, po lewej stronie fabryka z dymiącymi kominami, wulkan, a na niebie chmury z których pada deszcz. Na krajobraz nałożona jest siatka strzałek określających powiązania pomiędzy poszczególnymi elementami. I tak: Związki siarki w powietrzu to związki osadzające się na sucho lub na mokro. Na sucho osadzają się na przykład siarczany(
) w glebie. Osadzanie na mokro ma miejsce przez kwaśne deszcze i śnieg. W glebie mikroorganizmy produkują siarczany(
), w osadzie można znaleźć siarczki żelaza(
), które są źródłem siarkowodoru w atmosferze, z gleby wydobywa się paliwa kopalne i rudy, które z kolei wytapia się lub spala w fabrykach, na skutek czego do atmosfery uwalniany jest tlenek siarki(
). Rośliny pobierają siarkę z gleby. Siarka jest dostarczana do wody przez pływ z ziemi, kwaśne deszcze i śnieg, sedymentację siarczanów(
) i siarczków, osadzanie się formy organicznej. Siarczany(
) w wodzie powodują osadzanie się siarczków w osadach. 1. Bakterie siarkowe Związki siarki, obecne w glebie, utleniane są do
oraz
samoistnie, pod wpływem tlenu lub za pomocą
- bakterii purpurowych i zielonych, bez obecności tlenu, generują się złoża siarki rodzimej,
- tiobakterie w obecności tlenu,
- archeony – generują się siarczany().
Bakterie siarkowe to nazwa ogólna dla wszystkich bakterii utleniających siarkę w przedstawiony powyżej sposób.
, 2. Pobieranie przez rośliny Siarka jest pobierana przez rośliny w postaci jonów siarczanowych(
) przez okres ich wegetacji. Intensywność poboru anionów siarczanowych(
) wzrasta w czasie ich kwitnienia. Ponadto siarka może być również czerpana w formie tlenku siarki(
) pochodzącego z atmosfery, który jest wchłaniany przez liście roślin i szybko wykorzystywany., 3. Desulfuryzacja związków siarki Wskutek rozkładu materii organicznej następuje generowanie się związków siarki na
stopniu utlenienia (siarkowodoru, siarczków organicznych i nieorganicznych):
siarczek karbonylu (), siarczek węgla() () siarczek dimetylu (, -tiapropan, skrót: DMS).
Desulfuryzacja, tzn. redukcja organicznych i nieorganicznych związków siarki zachodzi pod wpływem wybranych bakterii beztlenowych., 4. Żelazo w glebie Jony żelaza () reagują z siarkowodorem () wytwarzanym przez bakterie redukujące siarczany(), tworząc piryt ().
Związki żelaza występują bardzo powszechnie w formie minerałów, więc w środowisku rzadko spotyka się jego niedobór., 5. Gdzie występuje siarkowodór w środowisku naturalnym? - w gazach wulkanicznych,
- w wybranych źródłach wody mineralnej,
- w złożach ropy naftowej i gazu ziemnego,
- stanowi produkt generowany przez bakterie podczas gnicia białek zwierzęcych i roślinnych.
Siarkowodór generuje się podczas niektórych procesów produkcyjnych, przez co może dostać się do środowiska naturalnego w czasie na przykład produkcji kwasu siarkowego(), disiarczku węgla, barwników w fabrykach sztucznego jedwabiu i celulozy, wytwarzany jest również w koksowniach i gazowniach., 6. Emisja tlenku siarki() Energetyczne spalanie paliw kopalnych (przede wszystkim węgla) stanowi podstawowe źródło emisji , które odpowiada za prawie % jego krajowej emisji.
Z jakimi procesami produkcyjnymi jest związane wydzielanie się tlenku siarki()? - z rafinacją ropy naftowej,
- z produkcją koksu,
- z wytwarzaniem kwasu siarkowego().
, 7. Osadzanie się związków siarki na powierzchni Osadzanie się związków siarki obecnych w powietrzu w formie gazowej na powierzchni Ziemi jest definiowane jako depozycja sucha., 8. Związki siarki w powietrzu Tlenek siarki() oraz siarczek dimetylu, występujące w powietrzu, przeobrażają się w tak zwane aerozole siarczanowe, które dostają się na powierzchnię Ziemi w formie kwaśnych deszczy.
Tego rodzaju aerozole formułują się dzięki obecności wiatru, który rozpyla wodę morską., 9. Siarka w osadach jeziornych W osadach jeziornych siarka występuje w formie: - siarczków,
- siarki elementarnej,
- siarki organicznej,
- siarczanów().
Dominującą postacią siarki w szlamie jest czarna, bezpostaciowa, rozpuszczalna w kwasach substancja uważana za hydrotroilit (uwodniony siarczek żelaza()). Prawie siarki, wytrąconej w postaci siarczków, pochodzi z mineralizacji materii organicznej, natomiast pozostała frakccja – z bakteryjnej redukcji siarczanów().