1. Formacja pierwotnych lasów bukowych Karpat Formacja roślinna, która dawniej zajmowała niemal całe piętro regla dolnego w Karpatach od ok. 600 do 1150 m n.p.m. Obecnie zachowała się w nienaruszonym stanie w niektórych trudno dostępnych miejscach. W drzewostanie oprócz buka występuje domieszka jodły, wiązu górskiego i jaworu. Buk zwyczajny osiąga często ogromne rozmiary.
Buczyna karpacka, Beskid WyspowyLas bukowy
2. Formacja lasów wawrzynolistnych (laurowych) – Makaronezja Formacja leśna górskiego, międzyzwrotnikowego lasu mglistego występująca na Wyspach Kanaryjskich, Maderze i Azorach stanowiąca relikt trzeciorzędowy. 15–40 milionów lat temu podobne formacje występowały w południowej Europie i północnej Afryce. Lasy wawrzynolistne są kilkuwarstwowe i cieniste. Najwyższe drzewa o zimozielonych, skórzastych liściach osiągają do 20 m wysokości. Występują tu liczne endemity wysp Makaronezji.
Las wawrzynolistny na wyspie La GomeraLasy wawrzynolistne na Maderze
3. Formacja sawanny trawiastej – równina Serengeti Formacja trawiastej sawanny na obszarze rozległej równiny Serengeti położonej na wschód od Jeziora Wiktorii w Tanzanii. Sawannę porastają wysokie trawy (np. trawa słoniowa), rośliny turzycowate i strączkowe, pojedyncze drzewa (akacje, drzewa masłowe) i krzewy. Na sawannie żyją największe w Afryce stada kopytnych.
Trawiasta sawanna SerengetiSawanna trawiasta Ngorongoro
4. Formacja bagienna – delta Okawango Formacja bagienna zajmująca obszar największej na świecie delty śródlądowej o powierzchnia 15 tys. km² utworzonej przez rzekę Okawango w Botswanie. W końcowym biegu rzeka tworzy rozległe bagna, mokradła, rozlewiska, starorzecza i podmokłe wyspy zarośnięte papirusem, trawą i trzciną innymi gatunkami roślin wilgociolubnych. Bardziej suche stanowiska zajmują drzewa kiełbasiane (kigelie), palmy daktylowe, akacje.
Delta OkawangoDelta Okawango
5. Formacja wilgotnego lasu tropikalnego – Salonga Formacja wilgotnego lasu tropikalnego w dorzeczu Kongo uważana za jeden z największych kompleksów lasu pierwotnego. Charakteryzuje się piętrowością. W drzewostanie dominuje gatunek drzewa z rodziny bobowatych, Gilbertiodendron, często obecny w lasach tego regionu. Te wiecznie zielone drzewa, osiągają wysokość do 45 m. W środkowym piętrze występują podrosty drzew, nagie pnie, zarośla i pnącza. W zacienionym dnie lasu rosną paprocie, drobne glony, mchy, porosty, krzewinki. Mogą tam rozwijać się niemal wyłącznie skiofity – rośliny tolerujące deficyt światła.
Wilgotny las równikowy Salonga PNWilgotny las równikowy Salonga PN
6. Formacja pustynna i półpustynna – góry Aïr Formacja roślinna pustyń i półpustyń na obszarze gór Aïr w Nigrze, w południowej części Sahary charakteryzująca się naturalnością i dużą bioróżnorodnością w porównaniu z otaczającymi obszarami pustynnymi. Przetrwały tu gatunki, które skolonizowały ten region podczas łagodniejszych faz klimatycznych. Występuje tu około 430 gatunków roślin naczyniowych, w tym m.in. różne gatunki akacji, mleczara, kolibło, balsamowiec i in.
Góry AïrDolina Timia
7. Formacja wilgotnego lasu tropikalnego – Atsinanana Formacja wilgotnych lasów równikowych wschodniego Madagaskaru, których ekosystemy są istotne z punktu widzenia zachowania unikalnej, endemicznej fauny i flory wyspy. Szata roślinna wyspy jest nieco inna niż spotykana na stałym lądzie Afryki. Ponad 80% gatunków roślin naczyniowych to endemity. Rośnie tu m.in. ponad 1000 gatunków orchidei i pielgrzan madagaskarski, zwany drzewem podróżników.
Wilgotny las tropikalny, PN MasoalaPN Marojejy
8. Formacja Mata Atlântica (las atlantycki) Formacja bujnych lasów atlantyckich porasta obszar ciągnący się wzdłuż południowo-wschodniego wybrzeża Brazylii oraz północnej Argentyny. Las atlantycki odznacza się bardzo dużą różnorodnością biologiczną – występuje tu około 20 000 gatunków roślin, z czego około 40% to gatunki endemiczne (w tym drzewa 52%). Szczególnie zróżnicowane są gatunki paproci, mchów i epifitów. Szacuje się, że na 1 ha lasu przypada nawet 450 różnych gatunków roślin.
Las atlantycki, rejon KurytybyLas atlantycki, rejon Rio de Janeiro
9. Formacja zalewowa – Pantanal Pantanal to największy na świecie obszar podmokły, zalewowy położony w centralno-zachodniej Brazylii, wschodniej Boliwii, północno-wschodnim Paragwaju. Teren ten regularnie zalewany jest przez rzekę Paragwaj i jej dopływy. Zajmuje powierzchnię 200 tys. km². Formacja roślinna kształtowana jest przez sezonowe zróżnicowanie opadów i związane z nimi wylewy rzeki. Od października do marca (pora deszczowa) woda gromadzi się i zalewa całą nizinę. W porze suchej – od kwietnia do września – teren wysycha, tworząc sawannę.
Roślinność Pantanal tworzy więc sezonowo zmieniająca się mozaikę różnych zbiorowisk roślinnych charakterystycznych dla wilgotnych lasów tropikalnych, sawann cerrado, bagien i mokradeł.
Skrzydłoszpon obrożnyPantanal z lotu ptaka
10. Formacja górskiego lasu mglistego – Manú Formacja lasu mglistego Manú w występuje w Peru w Kordylierze Wschodniej, gdzie stale zachodzi kondensacja pary wodnej, wskutek czego utrzymują się chmury i mgły. Charakteryzuje się bardzo bujną roślinnością. Znajduje się tu ponad 20 000 gatunków, a na 1 ha przypada około 200–250 różnych gatunków drzew.
Niskie drzewa są porośnięte epifitami korzystającymi z wody zawartej w powietrzu. W wyżej położonych partiach lasu często występują wrzośce, starce i lobelie.
PN ManúIriartea
11. Formacja pampy Pampa to trawiasta formacja roślinna występująca w południowej części Doliny La Platy. Gatunkami charakterystycznymi są byliny, rośliny jednoroczne i trawy, w tym rosnąca w kępach trawa pampasowa, która jest wiecznie zieloną, wieloletnią rośliną zielną, osiągającą wysokość nawet 300 cm.
Pampa argentyńska Trawa pampasowa
12. Formacja tundry – Aasivissuit–Nipisat Formacja bezdrzewnej tundry występuje w zachodniej części Grenlandii za północnym kołem podbiegunowym. Wśród skąpej roślinności dominują wrzosowiska karłowate, brzoza karłowata, wierzba arktyczna, porosty oraz roślinność zielna.
Aasivissuit–NipisatMaligiaq fjord
13. Formacja wilgotnych lasów strefy umiarkowanej – Gwaii Haanas Wilgotne lasy strefy umiarkowanej porastające kanadyjskie wybrzeże Gwaii Haanas są podmokłe i skarłowaciałe. Jest to efektem ekspozycji na silne wiatry i duże, sięgające 4000 mm opady. Dominują w nich m.in. żywotnik olbrzymi, choina (tsuga) i świerk sitkajski.
PN Gwaii HaanasPN Gwaii Haanas
14. Formacja lasów namorzynowych – Everglades Lasy namorzynowe Everglades na Florydzie tworzą największy kompleks na półkuli północnej. Obejmują bagna, wysepki oraz słodko- i słonowodne rozlewiska. Wśród roślin występują m.in. szuwary, paprocie i cypryśniki przystosowane do życia w stojącej słodkiej wodzie, a przede wszystkim namorzyny i rozległe trawiaste mokradła. Dzięki wysokiej tolerancji na słoną wodę, wiatry, ekstremalne pływy, wysokie temperatury i błotnistą glebę, drzewa namorzynowe są przystosowane do ekstremalnych warunków.
PN EvergladesPN EvergladesPN Everglades
15. Formacja górskich lasów – Talamanca-La Amistad Formacja górskich lasów mglistych występuje na obszarze pasma górskiego Talamanca na granicy Panamy i Kostaryki.
Formacja roślinna charakteryzuje się dużĄ różnorodnością biologiczną – rośnie tu około 10 000 roślin kwiatowych i ponad 4 000 roślin innych niż naczyniowe. Zróżnicowanie rzeźby i wysokości n.p.m. oraz związane z tym zmiany klimatu powodują, że występuje tu mozaika różnych zmieniających się piętrowo zbiorowisk roślinnych – lasy dębowe, różne typy lasów tropikalnych, las mglisty oraz rzadkie wysokogórskie torfowiska i murawy (páramo). Wśród drzew występują m.in. dęby, cedry, wiązy, magnolie, figowce czy wawrzyny. Część roślin to gatunki endemiczne.
PN La AmistadLas górski, Panama
16. Formacja wilgotnych lasów tropikalnych (lasów deszczowych) – Gondwana Nazwa formacji pochodzi od superkontynentu Gondwany, ponieważ w zbiorowisku roślinnym są obecne gatunki, których istnienie udowodniono w czasach Gondwany na podstawie znalezisk roślin kopalnych. Są to przede wszystkim buki i araukarie. Jest to niewątpliwie jeden z najstarszych lasów na świecie.
PN Border RangesPurling Brook Falls, Australia
17. Formacja lasów namorzynowych – Sundarban Lasy namorzynowe w delcie Gangesu, Brahmaputry i Meghny stanowią największe skupisko na świecie (ponad 5000 km²). Dominującym gatunkiem w drzewostanie jest sundari, średniej wielkości wiecznie zielone drzewo dorastające do wysokości 15–25 metrów zajmujące niemal 75% całego ekosystemu lasów namorzynowych. Do innych gatunków należy gewa (mleczny namorzyn), keora oraz nipa.
PN SundarbansPN Sundarbans
18. Formacja stepu – Saryarka Formacja stepowa w północnym Kazachstanie, o dużej naturalności i różnorodności biologicznej obejmująca także dwie grupy jezior słodkowodnych i słonowodnych. Występuje tu ponad połowa gatunków flory stepowej regionu. Dominują trawy, np. ostnica piaskowa, oprócz nich występują wrotycz, miłek wiosenny, tararus zwyczajny.
Stepy środkowego KazakshtanPN Korgałżyn
19. Formacja tajgi – Jugyd wa. Formacja tajgi w północnej części Uralu (Jugyd wa) zwana dziewiczymi lasami Komi, stanowi największy w Europie obszar pierwotnych lasów borealnych. Do głównych gatunków drzew należą świerk syberyjski, jodła syberyjska i modrzew syberyjski. Występuje tu wiele gatunków endemicznych i reliktowych.
Dziewicze lasy KomiDziewicze lasy Komi
20. Formacja tundry – Wyspa Wrangla Formacja tundry na Wyspie Wrangla charakteryzuje się największą różnorodnością biologiczną w porównaniu z innymi z innymi regionami arktycznymi – występuje tu ponad 400 gatunków, dwa razy więcej niż na innych obszarach tundry obszarach i więcej niż na jakiejkolwiek innej wyspie arktycznej.
Ze względu na wieczną zmarzlinę drzewa nie mogą się rozwijać, dominują porosty, mchy i roślinność zielna.
Wyspa Wrangla, Czukocki Okręg AutonomicznyWyspa Wrangla, Czukocki Okręg Autonomiczny