Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
RcBmJHcHOUM6W1
Na mapce świata wskazano miejsca występowania różnych formacji roślinnych. Opisano: 1. Formacja pierwotnych lasów bukowych Karpat Formacja roślinna, która dawniej zajmowała niemal całe piętro regla dolnego w Karpatach od około 600 do 1150 m n.p.m. Obecnie zachowała się w nienaruszonym stanie w niektórych trudno dostępnych miejscach. W drzewostanie oprócz buka występuje domieszka jodły, wiązu górskiego i jaworu. Buk zwyczajny osiąga często ogromne rozmiary. Buczyna karpacka, Beskid Wyspowy. Zdjęcie przedstawia buczynę karpacką - duże, rozłożyste drzewo o gładkiej, szarej korze. W tle widać rosnące inne drobniejsze drzewa. Las bukowy. Na zdjęciu widać gęsto porośnięte drzewami góry. U podnóża widoczny jest naturalny zbiornik wodny. 2. Formacja lasów wawrzynolistnych (laurowych) – Makaronezja Formacja leśna górskiego, międzyzwrotnikowego lasu mglistego występująca na Wyspach Kanaryjskich, Maderze i Azorach stanowiąca relikt trzeciorzędowy. 15–40 milionów lat temu podobne formacje występowały w południowej Europie i północnej Afryce. Lasy wawrzynolistne są kilkuwarstwowe i cieniste. Najwyższe drzewa o zimozielonych, skórzastych liściach osiągają do 20 m wysokości. Występują tu liczne endemity wysp Makaronezji. Las wawrzynolistny na wyspie La Gomera. Na zdjęciu widoczny jest cienisty fragment lasu. W centrum fotografii znajduje się drzewo o krzywym, skręconym pniu. Lasy wawrzynolistne na Maderze. Zdjęcie ukazuje gęsto zarośnięte stoki górskie, opadające ku środkowi fotografii. 3. Formacja sawanny trawiastej – równina Serengeti Formacja trawiastej sawanny na obszarze rozległej równiny Serengeti położonej na wschód od Jeziora Wiktorii w Tanzanii. Sawannę porastają wysokie trawy (np. trawa słoniowa), rośliny turzycowate i strączkowe, pojedyncze drzewa (akacje, drzewa masłowe) i krzewy. Na sawannie żyją największe w Afryce stada kopytnych. Trawiasta sawanna Serengeti. Na zdjęciu uwidoczniono trawiasty obszar sawanny. Sucha trawa porasta teren aż po horyzont, nad którym widać jasne niebo. Na zdjęciu widoczne jest jedno drzewo o kształcie parasola. Sawanna trawiasta Ngorongoro. Na zdjęciu ukazano zebry pasące się na sawannie. Na pierwszym planie stoi dorosła zebra, zza której wystaje młody osobnik. 4. Formacja bagienna – delta Okawango Formacja bagienna zajmująca obszar największej na świecie delty śródlądowej o powierzchnia 15 tys. km² utworzonej przez rzekę Okawango w Botswanie. W końcowym biegu rzeka tworzy rozległe bagna, mokradła, rozlewiska, starorzecza i podmokłe wyspy zarośnięte papirusem, trawą i trzciną innymi gatunkami roślin wilgociolubnych. Bardziej suche stanowiska zajmują drzewa kiełbasiane (kigelie), palmy daktylowe, akacje. Delta Okawango. Na zdjęciu znajduje się bagienny teren. Widoczna jest duża ilość roślin bagiennych i przecinający ją pas wody. Delta Okawango. Na zdjęciu widoczny jest duży nieregularny obszar rzeki i równie nieregularne połacie słabo porośniętej, suchej ziemi. 5. Formacja wilgotnego lasu tropikalnego – Salonga Formacja wilgotnego lasu tropikalnego w dorzeczu Kongo uważana za jeden z największych kompleksów lasu pierwotnego. Charakteryzuje się piętrowością. W drzewostanie dominuje gatunek drzewa z rodziny bobowatych, Gilbertiodendron, często obecny w lasach tego regionu. Te wiecznie zielone drzewa, osiągają wysokość do 45 m. W środkowym piętrze występują podrosty drzew, nagie pnie, zarośla i pnącza. W zacienionym dnie lasu rosną paprocie, drobne glony, mchy, porosty, krzewinki. Mogą tam rozwijać się niemal wyłącznie skiofity – rośliny tolerujące deficyt światła. Wilgotny las równikowy Salonga PN Na zdjęciu widać ciemny, gęsty las nad lustrem wody. Wilgotny las równikowy Salonga PN. Na zdjęciu widoczna jest długa, wijąca się rzeka. tereny nad rzeką są gęsto porośnięte lasem. 6. Formacja pustynna i półpustynna – góry Aïr Formacja roślinna pustyń i półpustyń na obszarze gór Aïr w Nigrze, w południowej części Sahary charakteryzująca się naturalnością i dużą bioróżnorodnością w porównaniu z otaczającymi obszarami pustynnymi. Przetrwały tu gatunki, które skolonizowały ten region podczas łagodniejszych faz klimatycznych. Występuje tu około 430 gatunków roślin naczyniowych, w tym m.in. różne gatunki akacji, mleczara, kolibło, balsamowiec i in. Góry Aïropis. Na zdjęciu widoczny jest obszar pustynny otoczony niskimi, bardzo kamienistymi wzniesieniami. Niektóre z wzniesień wyglądają jak stosy dużych kamieni. Dolina Timia. Fotografia przedstawia góry wyglądające jak usypane z ziemi. W rzeczywistości są bardzo kamieniste. U podnóża gór znajduje się skupisko palm, pomiędzy którymi widać pustynny piasek. 7. Formacja wilgotnego lasu tropikalnego – Atsinanana Formacja wilgotnych lasów równikowych wschodniego Madagaskaru, których ekosystemy są istotne z punktu widzenia zachowania unikalnej, endemicznej fauny i flory wyspy. Szata roślinna wyspy jest nieco inna niż spotykana na stałym lądzie Afryki. Ponad 80% gatunków roślin naczyniowych to endemity. Rośnie tu m.in. ponad 1000 gatunków orchidei i pielgrzan madagaskarski, zwany drzewem podróżników. Wilgotny las tropikalny, PN Masoala Zdjęcie przedstawia roślinność lasu tropikalnego - smukłe palmy, poskręcane liany. Widoczny jest szeroko rozlewający się strumień, wydobywający się spomiędzy dużych kamieni. PN Marojejy. Na zdjęciu widoczna szeroka rzeka, na której brzegu porasta tropikalny las z przewagą palm. W tle widać zalesione wzgórza, a dalej nagie szczyty wysokich gór. 8. Formacja Mata Atlântica (las atlantycki) Formacja bujnych lasów atlantyckich porasta obszar ciągnący się wzdłuż południowo-wschodniego wybrzeża Brazylii oraz północnej Argentyny. Las atlantycki odznacza się bardzo dużą różnorodnością biologiczną – występuje tu około 20 000 gatunków roślin, z czego około 40% to gatunki endemiczne (w tym drzewa 52%). Szczególnie zróżnicowane są gatunki paproci, mchów i epifitów. Szacuje się, że na 1 ha lasu przypada nawet 450 różnych gatunków roślin. Las atlantycki, rejon Kurytyby. Zdjęcie przedstawia wąski wodospad pomiędzy dwiema wysokimi ścianami skalnymi, na których sporadycznie porastają drzewa. W tle gęsty las z wysokimi drzewami. Las atlantycki, rejon Rio de Janeiro. Na zdjęciu widać palmy, których liście przypominają paprocie, dalej rosną gęsto wysokie drzewa liściaste. W tle widoczne wysokie góry porośnięte lasem. 9. Formacja zalewowa – Pantanal Pantanal to największy na świecie obszar podmokły, zalewowy położony w centralno-zachodniej Brazylii, wschodniej Boliwii, północno-wschodnim Paragwaju. Teren ten regularnie zalewany jest przez rzekę Paragwaj i jej dopływy. Zajmuje powierzchnię 200 tys. km². Formacja roślinna kształtowana jest przez sezonowe zróżnicowanie opadów i związane z nimi wylewy rzeki. Od października do marca (pora deszczowa) woda gromadzi się i zalewa całą nizinę. W porze suchej – od kwietnia do września – teren wysycha, tworząc sawannę. Roślinność Pantanal tworzy więc sezonowo zmieniająca się mozaikę różnych zbiorowisk roślinnych charakterystycznych dla wilgotnych lasów tropikalnych, sawann cerrado, bagien i mokradeł. Skrzydłoszpon obrożny. Na zdjęciu widoczna woda, na brzegu której porastają rośliny o okrągłych dużych liściach i korzeniach o wyglądzie rzodkiewek. Dalej widać gęste trzciny. Na bezlistnym krzewie siedzi ptak o szarobrązowym upierzeniu, czarnej obróżce, czerwonej plamie wokół oczu i czerwonych smukłych nogach. Pantanal z lotu ptaka. Zdjęcie przedstawia teren zalewowy długiej, wijącej się rzeki. Widoczne obszary gęsto rosnących drzew ciemno i jasnozielone, a także tereny o niskiej roślinności. 10. Formacja górskiego lasu mglistego – Manú Formacja lasu mglistego Manú w występuje w Peru w Kordylierze Wschodniej, gdzie stale zachodzi kondensacja pary wodnej, wskutek czego utrzymują się chmury i mgły. Charakteryzuje się bardzo bujną roślinnością. Znajduje się tu ponad 20 000 gatunków, a na 1 ha przypada około 200–250 różnych gatunków drzew. Niskie drzewa są porośnięte epifitami korzystającymi z wody zawartej w powietrzu. W wyżej położonych partiach lasu często występują wrzośce, starce i lobelie. PN Manú. Zdjęcie przedstawia niską roślinność charakterystyczną dla terenu podmokłego, ciemną, mętną rzekę oraz ciemny wysoki las tropikalny. Iriartea. Na zdjęciu znajduje się palma iriartea, która ma długie liście złożone z mniejszych elementów w kształcie wachlarza. 11. Formacja pampy Pampa to trawiasta formacja roślinna występująca w południowej części Doliny La Platy. Gatunkami charakterystycznymi są byliny, rośliny jednoroczne i trawy, w tym rosnąca w kępach trawa pampasowa, która jest wiecznie zieloną, wieloletnią rośliną zielną, osiągającą wysokość nawet 300 cm. Pampa argentyńska. Na zdjęciu widoczny płaski teren porośnięty niską, niezbyt zieloną roślinnością. Przedstawione są cztery konie - trzy mają umaszczenie w łaty czarnobiałe lub brązowo-białe, czwarty koń jest brązowym źrebakiem. Trawa pampasowa. Zdjęcie ukazuje obfitą kępę wysokiej trawy o jasnych, długich kwiatostanach. 12. Formacja tundry – Aasivissuit–Nipisat Formacja bezdrzewnej tundry występuje w zachodniej części Grenlandii za północnym kołem podbiegunowym. Wśród skąpej roślinności dominują wrzosowiska karłowate, brzoza karłowata, wierzba arktyczna, porosty oraz roślinność zielna. Aasivissuit–Nipisat. Zdjęcie ukazuje surową przestrzeń porośniętą niskimi wrzosami i porostami. Od boków ciągną się niskie wały skalne, które zbiegają się w środku fotografii. Widoczna jest również woda, rozlana pomiędzy zaokrąglonymi skałami Maligiaq fjord, Na zdjęciu znajdują się czerwono-żółto-zielone krzewinki, podobne do krzewinek borówki czarnej. Porastają wzgórze, które opada w kierunku fjordu. W tle widoczne góry, sporadycznie ośnieżone. 13. Formacja wilgotnych lasów strefy umiarkowanej – Gwaii Haanas Wilgotne lasy strefy umiarkowanej porastające kanadyjskie wybrzeże Gwaii Haanas są podmokłe i skarłowaciałe. Jest to efektem ekspozycji na silne wiatry i duże, sięgające 4000 mm opady. Dominują w nich m.in. żywotnik olbrzymi, choina (tsuga) i świerk sitkajski. PN Gwaii Haanas. Na zdjęciu znajdują się nieduże, ciemne, suche drzewa oraz niższe rośliny przypominające rozłożyste żywotniki. W oddali widać wysoki stok górski porośnięty gęsto ciemnym lasem. PN Gwaii Haanas. Zdjęcie przedstawia strumień płynący przez las, w którym dominują olbrzymie żywotniki. Nad strumieniem leży pień i gałęzie, które są w całości pokryte zielonym mchem. 14. Formacja lasów namorzynowych – Everglades Lasy namorzynowe Everglades na Florydzie tworzą największy kompleks na półkuli północnej. Obejmują bagna, wysepki oraz słodko- i słonowodne rozlewiska. Wśród roślin występują m.in. szuwary, paprocie i cypryśniki przystosowane do życia w stojącej słodkiej wodzie, a przede wszystkim namorzyny i rozległe trawiaste mokradła. Dzięki wysokiej tolerancji na słoną wodę, wiatry, ekstremalne pływy, wysokie temperatury i błotnistą glebę, drzewa namorzynowe są przystosowane do ekstremalnych warunków. PN Everglades. Na zdjęciu widoczna jest duża, ciągnąca się po horyzont przestrzeń porośnięta niezbyt gęstą trawą. Z przodu zdjęcia znajdują się zarośla, w których rozpoznać można niewysokie wierzby. PN Everglades. Zdjęcie przedstawia rozlewisko, na terenie którego rosną liczne rośliny namorzynowe, z rozgałęzionym systemem korzeniowym wystającym częściowo ponad poziom wody oraz o podobnie rozgałęzionej koronie obrośniętej drobnymi, owalnymi liśćmi. PN Everglades. Na zdjęciu widać drzewo namorzynowe pochylone nad wąską rzeką. Wygięte gałęzie wrastają w wodę rozgałęzionymi korzeniami. 15. Formacja górskich lasów – Talamanca-La Amistad Formacja górskich lasów mglistych występuje na obszarze pasma górskiego Talamanca na granicy Panamy i Kostaryki.
Formacja roślinna charakteryzuje się dużĄ różnorodnością biologiczną – rośnie tu około 10 000 roślin kwiatowych i ponad 4 000 roślin innych niż naczyniowe. Zróżnicowanie rzeźby i wysokości n.p.m. oraz związane z tym zmiany klimatu powodują, że występuje tu mozaika różnych zmieniających się piętrowo zbiorowisk roślinnych – lasy dębowe, różne typy lasów tropikalnych, las mglisty oraz rzadkie wysokogórskie torfowiska i murawy (páramo). Wśród drzew występują m.in. dęby, cedry, wiązy, magnolie, figowce czy wawrzyny. Część roślin to gatunki endemiczne. PN La Amistad. Zdjęcie przedstawia fragment lasu z rozmaitą roślinnością. Widoczne są niższe krzewy, jak i wysokie drzewa, o pniach prostych lub poskręcanych, porośniętych obficie mchem i oplecionych lianami. Las górski, Panama. Zdjęcie przedstawia obniżenie pomiędzy porośniętymi gęstym lasem wzniesieniami. W tle widoczne szczyty niknące w gęstych chmurach. 16. Formacja wilgotnych lasów tropikalnych (lasów deszczowych) – Gondwana Nazwa formacji pochodzi od superkontynentu Gondwany, ponieważ w zbiorowisku roślinnym są obecne gatunki, których istnienie udowodniono w czasach Gondwany na podstawie znalezisk roślin kopalnych. Są to przede wszystkim buki i araukarie. Jest to niewątpliwie jeden z najstarszych lasów na świecie. PN Border Ranges. Na zdjęciu widoczny jest strumień płynący przez gęsty tropikalny las. Z wody wystają kamienie porośnięte mchem, na brzegach rosną duże paprocie i rośliny o długich, szablastych liściach. Purling Brook Falls, Australia. Na zdjęciu widoczna ściana skalna, z której spływa wąski wodospad. Ścianę do pewnej wysokości porastają drzewa. Na szczycie porasta gęsty las z wysokimi drzewami. 17. Formacja lasów namorzynowych – Sundarban Lasy namorzynowe w delcie Gangesu, Brahmaputry i Meghny stanowią największe skupisko na świecie (ponad 5000 km²). Dominującym gatunkiem w drzewostanie jest sundari, średniej wielkości wiecznie zielone drzewo dorastające do wysokości 15–25 metrów zajmujące niemal 75% całego ekosystemu lasów namorzynowych. Do innych gatunków należy gewa (mleczny namorzyn), keora oraz nipa. PN Sundarbans. Na zdjęciu znajdują się liczne drzewa o wykrzywionych pniach i zielonym listowiu. Stoją one w wodzie, która ma kolor zgniłozielony. PN Sundarbans. Na zdjęciu znajduje się zwarta formacja koron drzew w kolorze jasnozielonym. Drzewa mają liście podobne kształtem do liści wiśni. 18. Formacja stepu – Saryarka Formacja stepowa w północnym Kazachstanie, o dużej naturalności i różnorodności biologicznej obejmująca także dwie grupy jezior słodkowodnych i słonowodnych. Występuje tu ponad połowa gatunków flory stepowej regionu. Dominują trawy, np. ostnica piaskowa, oprócz nich występują wrotycz, miłek wiosenny, tararus zwyczajny. Stepy środkowego Kazakshtan. Zdjęcie przedstawia porośnięty brązowo-zieloną trawą nizinny teren. Ponad horyzontem czyste, błękitne niebo. PN Korgałżyn. Na zdjęciu widoczny jest płaski teren porośnięty brązową trawą, a dalej zakręt rzeki obrośnięty gęsty zieloną trzciną. Nad terenem rozciąga się szare niebo. 19. Formacja tajgi – Jugyd wa. Formacja tajgi w północnej części Uralu (Jugyd wa) zwana dziewiczymi lasami Komi, stanowi największy w Europie obszar pierwotnych lasów borealnych. Do głównych gatunków drzew należą świerk syberyjski, jodła syberyjska i modrzew syberyjski. Występuje tu wiele gatunków endemicznych i reliktowych. Dziewicze lasy Komi. Zdjęcie ukazuje teren porośnięty młodymi brzozami i wysokimi świerkami. W tle widać góry, z łata śniegu na zboczu. Dziewicze lasy Komi. Na zdjęciu widoczna jest rzeka płynąca przez nizinny, porośnięty niską roślinnością teren. Widoczne są także drzewa i krzewinki. W tle ciemne góry, nad którymi wiszą obfite białe chmury. 20. Formacja tundry – Wyspa Wrangla Formacja tundry na Wyspie Wrangla charakteryzuje się największą różnorodnością biologiczną w porównaniu z innymi z innymi regionami arktycznymi – występuje tu ponad 400 gatunków, dwa razy więcej niż na innych obszarach tundry obszarach i więcej niż na jakiejkolwiek innej wyspie arktycznej. Ze względu na wieczną zmarzlinę drzewa nie mogą się rozwijać, dominują porosty, mchy i roślinność zielna. Wyspa Wrangla, Czukocki Okręg Autonomiczny. Na zdjęciu surowy, arktyczny teren porośnięty niską, suchą, brązową trawą, przyprószona śniegiem. Widoczne są pasące się piżmowoły arktyczne, o długim ciemnobrązowym futrze, rogach skręconych ku dołowi i przodowi. Wyspa Wrangla, Czukocki Okręg Autonomiczny. Na zdjęciu widoczny surowy, pofałdowany teren z nieliczną niską roślinnością typu porosty i krzewinki. W tle teren niknie w gęstej mgle.
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o. Grafiki:
1. Opioła Jerzy (Polska), CC BY 2.5, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=767144
Antiope05411 - Praca własna, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=32703638
2. Thorsten Bachner, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=156637
Autorstwa © Günter Seggebäing, CC BY-SA 3.0, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=40606003
3. By Bjørn Christian Tørrissen - Own work by uploader, http://bjornfree.com/galleries.html, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=22969060
https://pixabay.com/pl/service/terms/#license, https://pixabay.com/pl/photos/zebra-safari-ngorongoro-natura-2284147/
4. (WT-shared) Flip666 auf wts wikivoyage, CC BY-SA 1.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=22980648
Diego Delso, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=75769486
5. CC Attribution-ShareAlike 3.0 IGO, https://whc.unesco.org/include/tool_image.cfm?id=183878
Autorstwa Radio Okapi - orygina Flickr La rivière Lulilaka, parc national de Salonga, 2005, CC BY 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=10024030
6. Jacques Taberlet, CC BY 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=5924273
Denvermaxwell, domena publiczna, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=3376250
7. Autorstwa Frank Vassen - Flickr: Lowland rainforest, Masoala National Park, Madagascar, CC BY 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=14472482
Autorstwa Eric Mathieu - Praca własna, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=12734860
8. Von 1978 in der Wikipedia auf Englisch - Übertragen aus en.wikipedia nach Commons durch Jalo., Gemeinfrei, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=3828846
Abrivio, CC BY 2.5, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=1609485
9. Domena publiczna, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=334563
https://pixabay.com/pl/service/terms/#license, https://pixabay.com/pl/photos/pantanal-rzeka-teren-podmok%c5%82y-5379257/
10. Corey Spruit - Flickr: Manu National Park-69, CC BY 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=25786819
Haplochromis, de.wikipedia - domena publiczna, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=14545259
11. Domena publiczna, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=802465
Sonia Barboza - Trabajo propio, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=61962886
12. Autorstwa Chmee2/Valtameri - Praca własna, CC BY 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=11514966
Ökologix, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=25361640
13. Brett Hodnett - Island Bay-Yatza Mtn hike, CC BY-SA 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=74158952
Autorstwa Sam Beebe - https://www.flickr.com/photos/sbeebe/2851578162/, CC BY 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=12645484
14. Hans Hillewaert, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=15973270
Niagara66, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=51711170
AndrewKPepper, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=83921585
15. (WT-shared) Velorian at wts wikivoyage, CC BY-SA 1.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=23076149
sbmatherson, CC0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=59921018
16. Poyt448 Peter Woodard, domena publiczna, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=6915029
Mudgee65, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=59353796
17. juggadery - high tide, CC BY 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=58848680
Toni Wöhrl, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=60527595
18. Vmenkov, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=4392774
Tomiris, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=9901454
19. J. Metselaar & M. Grishchenko — Travail personnel, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=51736681
Demeulenaer & Van Ginderdeuren — Travail personnel, CC BY 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=6219313
20. Készítette: Анастасия Игоревна Петухова - A feltöltő saját munkája, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=91104480
Domena publiczna, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=1029829.
Polecenie 1

Wskaż przykładowe rejony świata, w których formacje roślinne zawierają dużą liczbę gatunków endemicznych. Wyjaśnij przyczyny tego zjawiska.

R1E0NswVYPxtT
(Uzupełnij).
Polecenie 2

Skorzystaj z innych źródeł informacji i określ, na czym polega wyjątkowość i wartość przyrodnicza przedstawionych w grafice interaktywnej wybranych formacji roślinnych. Wskaż inne miejsca charakteryzujące się wyjątkowymi formacjami roślinnymi.

R1RvpBsOV18rr
(Uzupełnij).
Polecenie 3

Skorzystaj z innych źródeł informacji i określ, jakie kryteria muszą być spełnione, aby obiekt przyrodniczy (np. formacja roślinna występująca w określonym miejscu) został wpisany na Listę światowego dziedzictwa UNESCO.

RyPb9sKkbyjHQ
(Uzupełnij).