Schemat przedstawia powstawanie Wielkiej Pacyficznej Plamy Śmieci. Z lewej strony znajdują się nadwodne zabudowania oraz palmy. 43% cząstek w zatoce tonie a 57% pływa. Następnie 97% cząstek jest wyrzucanych na brzeg a 3% pozostaje na powierzchni. 67% z nich recyrkuluje a 33% jest zmywane z brzegu. Gromadzą się w morzu. 1. Naukowcy z fundacji The Ocean Cleanup szacują, że co roku od 1,15 do 2,41 miliona ton plastiku wpływa do oceanu z dopływem rzecznym. Cząstki, których gęstość jest większa od gęstości wody, toną (43%) - opadają na dno blisko linii brzegowej, w strefie szelfu. Przeważają w nich mega i makrocząstki. Natomiast cząstki o małej gęstości są unoszone przez fale (57%) i dryfują w postaci zawiesiny., 2. Przeważająca część zawieszonych w wodzie cząstek jest wyrzucana przez fale na brzeg (97%), gdzie trwale kończy etap morskiej wędrówki; pozostała część (3%) pozostaje w wodzie, utrzymując się na jej powierzchni lub dryfując w postaci zawiesiny., 3. Cząstki zawarte w wodzie podlegają procesom recyrkulacji (67%), to znaczy są przez fale osadzane na brzegu i zmywane do morza. Ten cykl powtarza się wielokrotnie i powoduje, że cząstki utrzymują się blisko brzegu, bowiem o ich transporcie decydują na ogół prądy przybrzeżne. Jeżeli jednak wraz z prądami morskimi trafią na pełne morze do strefy zamkniętej (wirowej) cyrkulacji prądów morskich, formują śródoceaniczną plamę odpadów.