Ilustracja przedstawiająca kilka zdobionych kranów, z których wylewa się woda pitna. 1. Obecność jonów chlorkowych w wodzie pitnej Chlorki metali charakteryzują się dobrą rozpuszczalnością w wodzie, z wyjątkiem chlorków: srebra(l), rtęci(I) i miedzi(I). Sole kwasu solnego występują powszechnie w skorupie ziemskiej we wszystkich wodach naturalnych (pochodzenie geologiczne), ze względu na swoją dobrą rozpuszczalność w postaci naturalnych pokładów soli: chlorku sodu NaCl i chlorku magnezu MgCl₂. powoduje, że jon chlorkowy identyfikowany jest . W wodach opadowych, górskich, rzekach i jeziorach występują śladowe ilości anionów chlorkowych. W wodzie można spotkać również aniony chlorkowe pochodzące z zanieczyszczeń (ścieki gospodarcze, przemysłowe lub zanieczyszczenia pochodzenia zwierzęcego).

W wodzie pitnej, zgodnie z wymaganiami sanitarno-higienicznymi, zawartość jonów chlorkowych pochodzenia geologicznego nie powinna przekraczać 250 mg/dm³. Obecność anionów chlorkowych pochodzących z zanieczyszczeń powodują, że woda jest nieprzydatna do picia.

W celu oznaczania anionów chlorkowych w wodzie pitnej wykorzystuje się metody miareczkowe:

metoda Mohra (oznaczanie Cl^- w roztworze obojętnym lub słabo zasadowym, przy pH = 6,5 do 10),

metoda Volharda (oznaczanie Cl^- w roztworze kwaśnym).

Zdjęcie przedstawiające statyw z próbkami krwi układanymi przez laboranta, który ma założone rękawice nitrylowe. 1. Aniony chlorkowe we krwi Prawidłowe stężenie anionów chlorkowych wynosi:

w osoczu krwi od 97 do 108 mmol/L,

w krwinkach czerwonych ok. 50-60 mmol/L,

we krwi całkowitej 73-87 mmol/L.

Funkcje jonu chlorkowego we krwi to:

regulowanie ciśnienia osmotycznego,

udział w wytwarzaniu kwasu solnego w żołądku,

utrzymywanie równowagi kwasowo-zasadowej,

udział w aktywacji enzymów np. amylazy

regulacja czynności nerek.

W przypadku spożywania wyższej ilości jonów Cl^-, niż ich usuwania z organizmu można zdiagnozować hiperchloremię. Do objawów hiperchloremii należą:

ogólne zmęczenie organizmu,

osłabienie mięśni,

wzmożone pragnienie,

suche błony śluzowe,

wysokie ciśnienie krwi.

Natomiast w przypadku spożywania niższej ilości jonów Cl^-, niż ich zapotrzebowanie w organizmie można zdiagnozować hipochloremię, która objawia się takimi symptomami jak:

częste bóle głowy,

zawroty głowy,

ciągłe zmęczenie,

częste bolesne skurcze mięśni,

zmniejszenie siły mięśni,

zaburzenia koncentracji,

problemy z pamięcią,

drgawki.

1. Sole chlorkowe w kosmetykach Przykładem soli chlorkowej stosowanej w kosmetykach jest chlorek sodu, który jest substancją bazową, wypełniającą. Chlorek sodu dodaje się w celu zwiększenia objętości produktu kosmetycznego, pełni funkcję zapachową (maskującą), ponadto wspomaga stabilizację emulsji, natomiast w szamponach pełni funkcję antystatyczną, tzn. zapobiega nieprzyjemnemu elektryzowaniu się włosów.

Do oznaczania zawartości anionów chlorków w kosmetykach stosuje się metodę Mohra (norma PN-87 6140-08/12).