Ilustracja interaktywna przedstawia zestawienie czterech obrazów sentymentalnych. Na pierwszym z nich ukazana jest młoda kobieta w stroju pasterki. Na drugim pałac i park, po którym przechadzają się arystokraci. Na trzecim i czwartym pejzaże. Opis punktów znajdujących się na ilustracji: 1. Kultura sentymentalna Idee sentymentalne wydały się bardzo atrakcyjne warstwom najwyższym – arystokracji. Oczywiście nie chodziło o równość ludzi, ale o czułość i fascynację wsią, ale w jej wyidealizowanej postaci. Piękne panie ubrane w stroje „pasterskie” (będące w rzeczywistości wykwintnymi dziełami krawieckimi) pasły na łące wyszorowane, uperfumowane i przystrojone różowymi wstążeczkami owieczki., 2. Kultura sentymentalna. Obraz przedstawia wykwintnie ubraną, zgodnie z osiemnastowieczną modą, kobietę. Kobieta ma ufryzowane włosy, a na nich duży kapelusz. Trzyma w dłoni kwiat._{Élisabeth Louise Vigée Le Brun, Maria Antonina z różą, ok. 1783}
Najbardziej znaną damą czasów sentymentalizmu była królowa francuska Maria Antonina, która wydała bajońskie sumy na pałacyk Petit Trianon. Stanowił on później tło sentymentalnej bańki mydlanej, w której zamknęli się arystokraci. Głoszone ideały prostego życia były w rzeczywistości powierzchowne i naiwne. O tym i o faktycznym braku wrażliwości królowej na potrzeby innych ludzi świadczy słynne zdanie, które rzekomo wygłosiła na wieść, że jej poddani głodują i nie mają chleba: „Jeśli nie mają chleba, czemu nie jedzą ciastek?”. Prawdziwym paradoksem jest to, że tak lubiany przez nią sentymentalizm był ideowym podłożem Wielkiej Rewolucji Francuskiej., 3. Kultura sentymentalna Innym przejawem kultury sentymentalnej jest niezwykle popularny w XVIII i XIX w. ogród w stylu angielskim (albo inaczej – ogród sentymentalny), który miał imitować niczym nieskrępowaną naturę. W tym celu budowano sztuczne ruiny i wodospady, rośliny sadzono w sposób pozornie nieuporządkowany i chaotyczny. Wymuszona regularność i symetria barokowych ogrodów ustąpiły miejsca nieregularnemu rozmieszczeniu roślin tworzących malowniczy, naturalny krajobraz. Ważną rolę w tego typu założeniach pełniły otwarte przestrzenie w postaci rozległych trawników oraz zbiorników wodnych. W swobodnie kształtowanej zieleni umieszczano elementy dekoracji sugerujące dawną i tajemniczą historię miejsca: grobowce, pasterskie szałasy, fałszywe antyczne ruiny oraz groty. Ich zadaniem było tchnąć w ogród ducha, który sprzyjałby kształtowaniu i wyrażaniu uczuć., 4. Kultura sentymentalna Krainę prostoty i naturalnego piękna przedstawił Zygmunt Vogel w obrazie Ogród Aleksandry Ogińskiej w Siedlcach. Zastosowana przez malarza technika akwareli doskonale oddaje niepowtarzalny urok Aleksandrii, wspaniałego ogrodu krajobrazowego stworzonego przez hetmanową Aleksandrę Ogińską. W namalowanej delikatnie wodzie jeziora odbijają się drzewa i przybrzeżne kamienie. Na dalszym planie umieszczono dziwną budowlę ogrodową, która ma przypominać antyczną ruinę. Złamana kolumna na jej szczycie – symbol przemijania – tworzy nastrój smutku i melancholii. Bujna roślinność kryje swobodnie biegnące ścieżki, które podporządkowane są różnorodnemu ukształtowaniu terenu. Ukazana na obrazie natura zespolona jest z przeżyciami ludzi, których artysta umieścił na pierwszym planie. Niezwykle malownicze tło przyrody tworzy bowiem doskonały klimat do rozmyślań, rozmów i wyznań.