lustracja interaktywna. Obraz przedstawia portret dojrzałego mężczyzny. Mężczyzna ma owalną twarz. Jego włosy są jasne, długie, nieco przerzedzone. Mężczyzna ma jasną oprawę oczu i lekko garbaty nos. Ubrany jest w ciemną szatę. Pod szyją ma duży, biały kołnierz. Elementy ilustracji interaktywnej: 1. Pascal, przygotowując się przez kilka lat do realizacji projektu wspomnianej „apologii”, gromadził notatki i bardziej rozwinięte fragmenty esejów na dużych arkuszach papieru. Część z nich, przygotowując się do wykładu w Port Royal, pociął wzdłuż linii poziomych i zszył w kolejności odpowiadającej problematyce wykładu. Niestety, nie zdążył zrealizować swojego projektu i powalony przez nasilającą się od lat chorobę zmarł w 1662 r. w wieku 39 lat., 2. W jego papierach znaleziono właśnie oprócz luźnych notatek owe zszyte pliki i w tym układzie, po przepisaniu ich w postaci tzw. pierwszej kopii, opublikowano je w 1670 r. pod tytułem Myśli., 3. Od tego momentu rozpoczęła się jedna z ciekawszych historii edytorskich: otóż w każdym kolejnym stuleciu – ponieważ „pierwsza kopia” różniła się znacznie od rękopisu przekazanego przez spadkobierców do biblioteki Saint Germain des Prés w 1711 r. – próbowano na nowo odtworzyć „prawdziwy” układ Myśli i wydawano je z coraz to nowymi komentarzami., 4. Działo się tak aż do połowy XX w., kiedy to przy pomocy metod radiologicznych i chemicznych przebadano ślady zszywań i przyjęto układ Jacques’a Chevaliera. Owe edytorskie przygody zapewniły jednak Myślom trwałą obecność w świadomości kolejnych pokoleń francuskich czytelników i sprawiły, że Pascal – obok Montaigne’a i Kartezjusza – jest jednym z ojców nowożytnej francuskiej kultury umysłowej., 5. Dziwnym zrządzeniem losu aforystyczna, fragmentaryczna, a nawet chaotyczna forma głównego dzieła Pascala doskonale odpowiada jego treści – jak zobaczymy – prezentującej nową, paradoksalną wizję człowieka.