Ilustracja interaktywna przedstawia dwie postacie idące obok siebie wiejską, gruntową drogą. Tobiasz ukazany jest jako nieduży chłopiec – pastuszek. Anioł to dorosły mężczyzna z rozpostartymi skrzydłami. Poniżej drogi, wśród wysokich drzew znajdują się zabudowania wiejskie. Po lewej stronie ilustracji znajduje się rzeka, na której brzegu zacumowana jest łódź. Opis punktów znajdujących się na ilustracji: 1. Akcja filmu rozpoczyna się w czyśćcu, w którym Giordano wypytuje Elvisa Presleya o ziemskie przyjemności. Mimo że Elvis dopuścił się grzechów za życia, jest dla Giordana autorytetem w sprawach ziemskich uciech., 2. Czyściec jest przedstawiony jako poczekalnia. Nie ma żadnego wyglądu. Biel i pustka tego miejsca nie przerażają jednak, mimo że śpiewane przez króla rocka Everybody! Let’s rock! odbija się tępym echem od nicości. Czas oczekiwania na niebo można sobie przecież umilić wspomnieniem hucznych koncertów i ukradkiem wypalanym papierosem., 3. Podobnie jak w renesansowych dziełach literackich i odrodzeniowym malarstwie nie straszy się tu piekłem ani szatanem. Nie mówi się także o złu., 4. Giordano, który nie powinien się wymykać na wizyty w czyśćcu, zostaje przywołany do porządku przez starsze anioły. Niebo, w którym one zamieszkują, ukazane jest w przestrzeniach otwartych i we wnętrzach. Ptaszki śpiewają radośnie, wiosenny sad kwitnie, soczyście zielone gałęzie dają cień, a anioły w białych sukniach poprawiają ogromne, pierzaste skrzydła i od niechcenia kołyszą się na dziecinnych karuzelach w takt melodii z pozytywki., 5. To kiczowate wyobrażenie rajskiej sielanki jest zbieżne z potocznym pojmowaniem nieba w kulturze masowej, ale ukształtowane zostało właśnie w epoce Jana Kochanowskiego, a zapamiętane dzięki wielokrotnemu powtarzaniu i utrwalaniu takiej wizji w dziełach kultury ludowej., 6. Wnętrza niebiańskie, w których Giordano wysłuchuje lekcji o człowieku i ziemi, to renesansowe wnętrza komnat na Wawelu. Wykład rozpoczyna się zdecydowanym okrzykiem Ecce homo! (łac. ‘oto człowiek’), przy czym uczony anioł (noszący strój z czasów królowej Bony) wskaźnikiem celuje w rysunek Leonarda da Vinci Człowiek wpisany w kwadrat i koło. Skojarzenia ze sztuką renesansową narzucają się nieodparcie., 7. Kadry komponowane są w głąb, co pozwala uzyskać perspektywę zbieżną (odkrycie Leonarda da Vinci). Czarno‑biała szachownica posadzki, łuki zwieńczające sklepienia i zdobiące wejścia do komnat oraz silna ekspozycja źródła światła padającego zawsze z boku kadru sprawiają, że plastyka ujęć żywo przypomina renesansowe kompozycje malarskie., 8. Anielski egzamin na człowieka zostaje zakończony, gdy starszyzna aniołów wyrazi nadzieję, iż nic, co ludzkie, nie jest Giordanowi obce. Antropocentryzm jako jeden z podstawowych nurtów filozofii renesansu objawia się w fascynacji zesłanego na ziemię Giordano wszystkim, co dotyczy człowieka i świata go otaczającego., 9. Anioł patrzy na zwykłe elementy ludzkiej codzienności po raz pierwszy w życiu, zachwyca się radiem, pocztówkami i nieznanym mu dotąd smakiem kotleta schabowego. Z nieskrywaną dumą relacjonuje dyżurnemu aniołowi: Konia widziałem!. Widz razem z Giordanem odkrywa ponownie piękno świata, uroki codzienności i uczy się czerpać radość z życia w harmonii z naturą.