Konteksty

Polecenie 1

Zapoznaj się z kontekstami niezbędnymi do właściwego zrozumienia dzieła plastycznego.

R1JjEfCCxVsnB
Danae, beocka waza czerwonofigurowa, V w. p.n.e.
Źródło: domena publiczna.

Danae – postać mitologiczna, córka króla Argos, Akrisjosa i Euridike. Po tym, jak wyrocznia przepowiedziała Akrisjosowi, że syn jego córki zabije go, dziewczyna została uwięziona w lochu (lub wieży). Mimo tych środków ostrożności nawiedził ją i posiadł Zeus pod postacią złotego deszczu. Danae urodziła syna, Perseusza. Chcąc zapobiec spełnieniu się przepowiedni, Akrisjos zamknął córkę z wnukiem w skrzyni i wypuścił w morze. Zostali oni jednak uratowani na wyspie Serifos. Wiele lat później dorosły Perseusz brał udział w igrzyskach. Kiedy rzucał dyskiem, wiatr i wola bogów zniosły dysk (...) z toru, tak że trafił śmiertelnie Akrisjosa w nogę.

R13FXWd2Bc2BJ1
Tycjan, Autoportret z 1566
Źródło: Wikimedia Commons, domena publiczna.

Tycjan, właśc. Tiziano Vecelli lub Vecellio (ok. 1488 lub 1490‑1576) - włoski malarz, przedstawiciel szkoły weneckiej epoki renesansu. Był uczniem Gentile Belliniego, oficjalnego malarza Wenecji. Inspirująca atmosfera miasta, wtedy jednego z najbogatszych w Europie, przyciągała wielu artystów i intelektualistów. Wpłynęła także na rozwój Tycjana, który szybko zyskał miano jednego z najwybitniejszych artystów weneckich, a w roku 1516, po śmierci Belliniego, przejął po nim zaszczytne stanowisko. Dzięki talentowi, znajomościom ze znakomitymi intelektualistami i możnymi mecenasami, a także biegłości w prowadzeniu interesów zdobył wysoką pozycję społeczną i znaczny majątek. O jego dzieła zabiegali cesarze, książęta i papieże, m.in. książę Ferrary Alfonso d’Este, księżna Isabella Gonzaga, papież Paweł III, cesarz Karol V Habsburg. O tym ostatnim znana jest anegdota, jak podczas malowania jego portretu Tycjanowi wypadły pędzle z ręki i cesarz osobiście podniósł je z ziemi. Miał ponoć wtedy wypowiedzieć zdanie: Dworzan mam wielu, lecz Tycjana tylko jednego. Nawet jeśli historia ta nie jest prawdziwa, to dobrze oddaje pozycję malarza i szacunek, jakim cieszył się za życia.

Technika

Tycjan szkicował swoje obrazy bezpośrednio na płótnie, farbami. Szkice tworzyły podkład dla właściwego obrazu; w technice tej chodziło o połączenie w jedno malarstwa i rysunku. W dojrzałej twórczości malarza warstwa farby na płótnie stawała się coraz grubsza (w ostatnich pracach nawet do 2 cm), z uwidocznionymi śladami pędzla; dlatego dzieła te lepiej oglądać z oddalenia.

Tycjan jest uznawany za mistrza koloru: Te kolory jeszcze wilgotne, laki przejrzyste jak rubiny, lazury podobne szafirom, topazy, ametysty – w gruncie rzeczy te wszystkie kamienie, choćby i najdroższe, nie są warte kolorów Tycjana, nie wytrzymują porównania z nimi (C. Brandi). W twórczości artysty można wyróżnić kilka kręgów tematycznych: obrazy religijne, mitologiczne i portrety. Do najwybitniejszych dzieł należą: Assunta (Wniebowzięcie Matki Boskiej), Portret Francesca Marii della Rovere, Wenus z lustrem, Męczeństwo św. Wawrzyńca.

R1eN7ln7P7pza
Tycjan, Święta konwersacja
Źródło: Wikimedia Commons, domena publiczna.

Praca z dziełem plastycznym

Polecenie 2

Etap 1: Zapoznanie się z dziełem

  • Uważnie obejrzyj reprodukcję obrazu (warto sięgnąć po kilka wersji, aby przybliżyć się do kolorystyki pierwowzoru) lub jego oryginał, jeśli masz taką możliwość (znajduje się w Neapolu w Gallerii Nazionale di Capodimonte).  Oglądaj ją z bliska i z oddali, reprodukcję zaś – w różnym świetle; poświęć na zapoznanie się z dziełem odpowiednią ilość czasu, nie spiesz się.

  • „Poddaj się” atmosferze dzieła, ulegnij jego urokowi, tylko w ten sposób doznasz wrażenia estetycznego. Pamiętaj, aby wykonywanie ćwiczeń interpretacyjnych nie odebrało ci przyjemności oglądania obrazu.

  • Zapisz imię i nazwisko autora, tytuł, technikę, w jakiej obraz został namalowany, czas powstania, epokę, prąd lub szkołę, jaką reprezentuje.

Uważnie zapoznaj się z opisem obrazu (znajduje się w Neapolu w Gallerii Nazionale di Capodimonte). Poświęć na zapoznanie się z dziełem odpowiednią ilość czasu, nie spiesz się.

„Poddaj się” atmosferze dzieła, ulegnij jego urokowi, tylko w ten sposób doznasz wrażenia estetycznego. Pamiętaj, aby wykonywanie ćwiczeń interpretacyjnych nie odebrało ci przyjemności zapoznawania się z obrazem.

Zapisz imię i nazwisko autora, tytuł, technikę, w jakiej obraz został namalowany, czas powstania, epokę, prąd lub szkołę, jaką reprezentuje.

R1P5BblLkA1eq
(Uzupełnij).
RM9gniqdvwVBF1
Ilustracja interaktywna. Obraz przedstawia nagą, młodą kobietę spoczywającą na łożu. Przez uda ma przerzuconą białą tkaninę. Ma półdługie, brązowe włosy oraz założone kolczyki i bransoletkę na prawej ręce. U jej stóp stoi skrzydlaty amorek z łukiem. Spogląda na złotą chmurę, która wisi nad łożem. Z chmury spadają krople złotego deszczu wprost na nagie ciało kobiety. Po lewej znajduje się zasłona. W tle stoi kolumna oraz znajduje się krajobraz z niebem pokrytym chmurami. Opisy punktów znajdujący się na ilustracji: 1. Danae to akt kobiecy. Naga kobieta o pełnych kobiecych kształtach spoczywa wsparta na poduszkach. 2. Kotara równoważy kompozycyjnie postać Erosa. 3. Ciemne tło z lekko zaznaczonymi kotarami – sugeruje głębię komnaty. 4. Chmura, z której spadają złote monety – pod taką postacią zjawia się Zeus. 5. Perspektywa: linearna, powietrzna – we fragmencie przedstawiającym krajobraz. 6. Krajobraz: las, góry, niebo; inspirowany być może realnym pejzażem włoskich Dolomitów, skąd pochodził malarz. 7. Eros – rozszyfrowanie tożsamości tej postaci jest proste dzięki atrybutom: skrzydłom i łukowi. 8. Drogocenne tkaniny na łożu – błyszczące, z delikatnym deseniem – są dowodem mistrzowskiej techniki malarza; podkreślają alabastrowy kolor skóry Danae. 9. Kolumna – element architektoniczny (często stosowany przez Tycjana) spełnia rolę kompozycyjną – wprowadza układ pionowy. 10. Układ: poziomy – łoże; pionowy – kolumna i Eros; diagonalny – ułożenie ciała Danae – po przekątnej. 11. Artysta namalował scenę inspirowaną mitologiczną opowieścią o uwiedzionej przez Zeusa księżniczce Danae. Na pierwszym planie, w centralnej części przedstawił bohaterkę dzieła, która spoczywa na łożu nakrytym białą pościelą i drogocenną tkaniną. Księżniczka jest naga, leży wsparta na poduszce w pozie, która podkreśla jej kobiece kształty. Prawe udo jest lekko przesłonięte delikatną tkaniną. Urodę kobiety podkreślają ufryzowane długie blond włosy i biżuteria (zausznice z perłami, bransoleta i pierścionek na prawej ręce). Danae wpatruje się w deszcz złotych monet, który zaraz spadnie na jej ciało. Po prawej stronie, obok niej na łożu stoi mały, nagi, skrzydlaty chłopiec. Przez prawe ramię ma przewieszony kołczan, w lewej ręce trzyma łuk. Jego ciało jest ustawione w kontrapoście, z wysuniętą do przodu lewą nogą i z lekko uniesioną, wysuniętą do przodu prawą ręką. Chłopiec, w którym dzięki atrybutom rozpoznajemy boga miłości Erosa, podobnie jak Danae, patrzy na złoty deszcz. Intymności nadaje scenie jasna kotara z lewej strony. Na dalszym planie znajduje się masywna kolumna. W prawej części płótna, na ostatnim planie, widzimy krajobraz --- las, góry, błękitne niebo.
Tycjan, Danae, 1545
Źródło: Napoli Museo di Capodimonte, domena publiczna.
Polecenie 3

Etap 2: Zrozumienie treści

Odpowiedz na pytania: jak rozumiesz ten obraz, jak on na ciebie oddziałuje?

Zapisz swoją wstępną hipotezę interpretacyjną.
Które elementy dzieła wydają ci się najważniejsze, dominujące?
Co jest tematem obrazu?
Jaki rodzaj malarstwa reprezentuje Danae Tycjana?

R1TrhZg8G9RY8
(Uzupełnij).
Polecenie 4

Etap 3 i 4: Analiza i interpretacja

Zbadaj stronę formalną obrazu (malarskie środki wyrazu).
Zaznacz wszelkie dostrzeżone osobliwości estetyczne, nazwij je i skomentuj.

Zbadaj stronę formalną obrazu (malarskie środki wyrazu).

Wymień wszelkie dostrzeżone osobliwości estetyczne, nazwij je i skomentuj.

RsmQxYF4bPCs5
(Uzupełnij).