• Wstęp2Wstęp

• EASA (Agencja Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego)3EASA (Agencja Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego)

• ULC (Urząd Lotnictwa Cywilnego)4ULC (Urząd Lotnictwa Cywilnego)

• IATA (Międzynarodowe Zrzeszenie Przewoźników Powietrznych)5IATA (Międzynarodowe Zrzeszenie Przewoźników Powietrznych)

• ICAO (Organizacja Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego)6ICAO (Organizacja Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego)

Wstęp

W dzisiejszych czasach utrzymanie globalnego ruchu lotniczego na najwyższym poziomie bezpieczeństwa wymaga zaangażowania wielu współpracujących ze sobą organizacji na szczeblu państwowym i międzynarodowym, jednostek zarządzających oraz zastępu wysoko wykwalifikowanych ludzi. Obecnie dzięki rozwojowi technicznemu i technologicznemu możliwości zachowania zdatności statków powietrznych oraz zapewnienia bezpiecznego i dobrze zorganizowanego ruchu lotniczego są większe niż przed laty, natomiast na osoby za to odpowiedzialne nałożone są jednocześnie większe obowiązki wynikające m.in. z lokalnych praw i konwencji międzynarodowych. Pełny zakres obsługi i kontroli środowiska lotniczego jest szeroki i niezwykle złożony. Aby odnieść sukces, czyli zapewnić bezpieczny przewóz pasażerów i ładunku, należy w tym procesie połączyć wiele elementów (rysunek poniżej). Niektóre z nich zostaną w podstawowy sposób opisane i wyjaśnione w tym e‑booku.

RRBuaI8MQ8eyI

Bezpieczny lot samolotem wymaga wielu skutecznych elementów obsługi

Statki powietrzne podlegają obsłudze liniowej i bazowej. Obsługa bazowa dotyczy płatowców i ich podzespołów. Na bezpieczny lot samolotu składają się takie elementy jak:

1. umiejętności,

2. kadra pracownicza,

3. wyposażenie,

4. płatowiec.

EASA (Agencja Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego)

Agencja Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego (European Aviation Safety Agency, EASA) została powołana w 2002 r. i obecnie zrzesza 31 państw. Członkami Agencji UE ds. Bezpieczeństwa Lotniczego jest $27$ krajów należących do UE oraz Islandia, Liechtenstein, Norwegia i Szwajcaria (rysunki poniżej). Do 31 grudnia 2020 r., czyli do zakończenia okresu przejściowego związanego z wyjściem z Unii Europejskiej, Wielka Brytania była $32.$ państwem członkowskim EASA.

RhHk19PYtmI5C

Grafika przedstawia logo Agencji Unii Europejskiej do spraw Bezpieczeństwa Lotniczego. Logo składa się z grafiki przedstawiającej zarys żółtego ptaka na niebieskim tle, pod którym znajduje się sześć białych, ułożonych w półkole gwiazdek. Obok są niebieskie litery E A S A, a pod nimi znajduje się rozwinięcie skrótu European Aviation Safety Agency.

Głowna siedziba EASA znajduje się w Kolonii w Niemczech. Do głównych celów Agencji UE ds. Bezpieczeństwa Lotniczego należą: ujednolicenie procesu certyfikacyjnego państw członkowskich, wspieranie jednolitego rynku lotniczego, współpraca z innymi organizacjami międzynarodowymi, a przede wszystkim zapewnienie najwyższego możliwego poziomu bezpieczeństwa obywateli Unii Europejskiej oraz ochrony środowiska.

R11nz06AfPH5h

Grafika przedstawia mapę świata, na której zaznaczono następujące miasta: Montreal w Kanadzie, Waszyngton w USA, Pekin w Chinach oraz Singapur.

Zadania organizacji, w ramach których spełniane są założone cele, to:

1. Rozpowszechnianie standardów światowych i europejskich i promowanie ich stosowania.

2. Certyfikacja i zatwierdzanie produktów i organizacji w dziedzinach, w których EASA ma wyłączne kompetencje, takich jak zdatność do lotu.

3. Prowadzenie współpracy z podmiotami międzynarodowymi w celu osiągnięcia najwyższego możliwego bezpieczeństwa obywateli UE na całym świecie – unijna lista bezpieczeństwa i autoryzacje operatorów z krajów trzecich.

4. Proponowanie projektów przepisów wykonawczych we wszystkich dziedzinach związanych z misją EASA.

5. Zapewnienie wsparcia i nadzoru członkom w dziedzinach takich jak operacje lotnicze czy zarządzanie ruchem, czyli tych, w których EASA ma kompetencje wspólne z poszczególnymi państwami członkowskimi.

Powrót na górę strony1Powrót na górę strony

ULC (Urząd Lotnictwa Cywilnego)

Urząd Lotnictwa Cywilnego powołany został ustawą z dnia 3 lipca 2002 r. Prawo lotnicze w miejsce zniesionego Głównego Inspektoratu Lotnictwa Cywilnego oraz Departamentu Lotnictwa Cywilnego Ministerstwa Infrastruktury (rysunek poniżej). Swoją faktyczną działalność administracyjną rozpoczął jednak dopiero 17 listopada 2002 r., stając się polską władzą lotniczą. Siedziba główna Urzędu Lotnictwa Cywilnego mieści się w Warszawie przy ul. Marcina Flisa 2.

RcFIQi3zTZoyE

Grafika przedstawia Logo Urzędu Lotnictwa Cywilnego. Logo składa się z: patrząc od góry trzech białych kształtów przypominających skrzydła samolotów lecących w prawo, poniżej znajduje się czerwony kształt przypominający skrzydło samolotu, lecącego również w prawą stronę. Kształty znajdują się na niebieskim kole z zaznaczonymi wewnątrz żółtymi krzywymi.

Prezesem Urzędu Lotnictwa Cywilnego od 2016 r. jest Piotr Samson. Do jego kompetencji należą niemal wszystkie sprawy związane z lotnictwem cywilnym. Prezes ULC wykonuje nadzór lotniczy oraz – co ważne – jest władzą lotniczą w rozumieniu umów międzynarodowych. Zadania Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego to m.in.:

1. Realizacja polityki rządu w zakresie lotnictwa cywilnego, np. sieci lotnisk.

2. Nadzór nad przestrzeganiem prawa w zakresie lotniczej działalności gospodarczej i lotnictwa cywilnego.

3. Certyfikacja i nadzór podmiotów działających w zakresie lotnictwa cywilnego.

4. Sprawdzanie zdatności sprzętu lotniczego i kwalifikacji personelu.

5. Prowadzenie rejestrów: lotnisk, statków powietrznych, urządzeń naziemnych, personelu, jednostek szkoleniowych.

6. Współpraca z organizacjami międzynarodowymi, administracją innych państw i samorządami lokalnymi.

7. Współpraca z Państwową Komisją Badania Wypadków Lotniczych.

8. Zatwierdzanie granic części lotniczej lotniska.

Powrót na górę strony1Powrót na górę strony

IATA (Międzynarodowe Zrzeszenie Przewoźników Powietrznych)

Międzynarodowe Zrzeszenie Przewoźników Powietrznych (International Air Transport Association, IATA) zostało założone w Hawanie na Kubie 19 kwietnia 1945 r. przez $57$ członków z Europy i Ameryki Północnej. Obecnie liczy około $290$ członków z całego świata, będących przedstawicielami światowych linii lotniczych pasażerskich i towarowych, i odpowiada za przewożenie $83\%$ światowego ruchu lotniczego (rysunki poniżej). Zrzeszenie jest głównym narzędziem współpracy między liniami lotniczymi w promowaniu bezpiecznych, niezawodnych, chronionych i ekonomicznych usług lotniczych.

R1cM8npKFdF9p

Grafika przedstawia Logo Międzynarodowego Zrzeszenia Przewoźników Powietrznych I A T A. Logo składa się z kuli z zaznaczonymi trzema południkami i równoleżnikami pod którą znajdują się skrzydła. Niżej znajdują się litery I A T A. Wszystkie elementy loga są niebieskie.

Misja IATA to:

1. Reprezentowanie branży lotniczej — zwiększanie świadomości korzyści, jakie lotnictwo niesie dla gospodarki, kwestionowanie nieuzasadnionych zasad i opłat godzących w interes linii lotniczych na całym świecie oraz dążenie do wprowadzenia rozsądnych regulacji.

2. Przewodzenie branży lotniczej — zwiększanie wydajności i obniżanie kosztów przewozów poprzez pomaganie liniom lotniczym w upraszczaniu procesów i zwiększaniu wygody pasażerów, opracowywanie globalnych standardów handlowych.

3. Obsługa branży lotniczej — pomaganie liniom lotniczym w bezpiecznym, pewnym, wydajnym i ekonomicznym działaniu na jasno określonych zasadach.

R1YayOVQi0Tiz

Struktura organizacyjna IATA

Struktura organizacyjna I A T A jest następująca:

Willie Walsh - Director General

• Anton Grove - Vice President, People Performance and Development

• Karen Clayton - General Counsel and Corporate Secretary

• Tony Concil - Vice President, Corporate Communications

• Ayaz Hussain - Senior Vice President C S & C F O

• Nick Careen - S V P Operations, Safety and Security

• Sebastian Mikosz - S V P Environment and Sustainability

• Conrad Clifford - Deputy Director General

• Muhammad Al Bakri - S V P Financial Settlement and Distribution services

• Frederic Leger - S V P Commercial Products and Services

Do zadań IATA należy:

• określanie standardów transportu lotniczego,

• stwarzanie uczciwej konkurencji między liniami lotniczymi,

• wyznaczanie procedur transportu ładunków,

• tworzenie standardów projektowania terminali i zarządzania nimi,

• uczestnictwo w procesie standaryzacji wykorzystywanego sprzętu.

Międzynarodowe Zrzeszenie Przewoźników Powietrznych nadaje kody alfanumeryczne lotniskom na całym świecie. Kodowe oznaczenia służą usprawnieniu organizacji portu lotniczego, np. podczas przewozu bagażu rejestrowanego (Tab. 1). Kod lotniskowe IATA po raz pierwszy zostały użyte w 1930 r. i składały się z dwóch znaków. Obecnie kod nadany lotnisku przez Międzynarodowe Zrzeszenie Przewoźników Powietrznych składa się z trzech liter odnoszących się do nazwy lotniska i miasta, w którym ono się znajduje. Na końcu starych dwuznakowych kodów dodano X. Co ciekawe, trzyliterowy kod IATA nie jest oznaczeniem unikatowym.

Obok kodów IATA stosowane są czteroliterowe kody ICAO.

Powrót na górę strony1Powrót na górę strony

ICAO (Organizacja Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego)

Organizacja Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (International Civil Aviation Organization, ICAO) powstała 4 kwietnia 1947 r. na mocy podpisanej 7 grudnia 1944 r. Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, zwanej Konwencją chicagowską. W październiku 1947 r. ICAO stało się wyspecjalizowaną agencją ONZ związaną z Radą Gospodarczo‑Społeczną ONZ (The Economic and Social Council, ECOSOC). ICAO jest finansowana i kierowana przez $193$ rządy państw członkowskich w celu wspierania ich dyplomacji i współpracy w transporcie lotniczym oraz współpracuje z grupami interesariuszy, by osiągać porozumienie w sprawach związanych z międzynarodowymi Normami i Zalecanymi Metodami Postępowania (Standards and Recommended Practices, SARPs) oraz w sprawach rozwoju polityki wspierającej bezpieczny, wydajny, ekonomicznie zrównoważony i ekologiczny sektor lotnictwa cywilnego. Główna siedziba organizacji znajduje się w Montrealu w Kanadzie (rysunek poniżej). Głównym celem działalności ICAO określonym w art. 44 konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym jest „rozwijanie zasad i techniki międzynarodowej żeglugi powietrznej oraz popieranie planowania i rozwoju międzynarodowego przewozu lotniczego”. W praktyce najważniejsze elementy działalności ICAO to:

• stworzenie globalnego forum państw,

• opracowywanie polityki, standardów, norm i zalecanych metod postępowania w zakresie bezpieczeństwa, ochrony, ułatwień i ochrony środowiska w lotnictwie cywilnym,

• wydawanie zaleceń i wytycznych związanych z regulacją ekonomiczną rynku lotnictwa cywilnego na podstawie publikowanych analiz statystycznych, promowanie liberalizacji rynku międzynarodowego transportu lotniczego,

• przeprowadzanie audytów zgodności z zaleceniami i normami w państwach członkowskich.

RAmGeeeELZ6X4

Grafika przedstawia Logo Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego I C A O. Logo składa się z ilustracji przedstawiającej ziemię po bokach której znajdują się skrzydła. Wokół globu znajduje się wieniec z liści. Wokół ilustracji na okręgu zapisane zostały inicjały organizacji w różnych językach.

Aby usprawnić planowanie działalności międzynarodowego lotnictwa cywilnego oraz zwiększyć możliwość dostosowania się do specyficznych warunków poszczególnych części świata, ICAO podzieliło świat na dziewięć regionów geograficznych, w odniesieniu do których stosuje się podejście indywidualne podczas planowania zaopatrzenia w sprzęt oraz usługi lotnicze. Regiony są obsługiwane przez Biura Regionalne (rysunek poniżej):

1. AFRICA‑INDIAN OCEAN (AFI) REGION — Afryka, Dakar (Senegal) dla Zachodniej i Centralnej Afryki oraz Nairobi (Kenia) dla Wschodniej i Środkowej Afryki.

2. ASIA (ASIA) REGION — Azja, Kair (Egipt).

3. CARIBBEAN (CAR) REGION — Karaiby, Meksyk (Meksyk).

4. EUROPEAN (EUR) REGION — Europa, Paryż (Francja).

5. MIDDLE EAST (MID) REGION — Środkowy Wschód, Bangkok (Tajlandia) oraz biuro pomocnicze w Pekinie (Chiny).

6. NORTH AMERICAN (NAM) REGION — Ameryka Północna, Meksyk (Meksyk).

7. NORTH ATLANTIC (NAT) REGION — Północny Atlantyk, Paryż (Francja).

8. PACIFIC (PAC) REGION — Pacyfik, Bangkok (Tajlandia) oraz biuro pomocnicze w Pekinie (Chiny).

9. SOUTH AMERICAN (SAM) REGION — Ameryka Południowa, Lima (Peru).

RnvX7UQAAoZ45

Grafika przedstawia mapę świata, na której zaznaczono regiony I C A O. Mapa została podzielona na 9 regionów które podpisano odpowiednio do terytoriów, które obejmują. Są to kolejno: P A C obejmująca Pacyfik, N A M, czyli północna Ameryka, C A R obejmująca centralną Amerykę i Karaiby, S A M, czyli południowa Ameryka, N A T obejmująca północny Atlantyk, A F I, czyli Afryka, E U R obejmująca Europę i północną część Azji, M I D, czyli bliski wschód, A S I A obejmująca południową część Azji, od Indii do Japonii, a także Australię. Powierzchnia Europy i północnej Azji została zakreskowana.

Każdy z regionów geograficznych posiada także własne Grupy Planowania Żeglugi Powietrznej (Air Navigation Planning Groups, PIRGs) zajmujące się organizacją spotkań i konferencji, podczas których ustalane są plany dotyczące udogodnień, usług i procedur odpowiednich dla specyfiki danego regionu.

Powrót na górę strony1Powrót na górę strony

Powrót do spisu treściDHOhEApWHPowrót do spisu treści

Miejsce na notatki

Materiały powiązane

• Dokumentacja techniczno obsługowa statków powietrznychD1GpEq1LfDokumentacja techniczno obsługowa statków powietrznych

• Dane obsługowe, regulacyjne, instrukcje montażu i inspekcji dotyczące obsługi statków powietrznychDge8P6vewDane obsługowe, regulacyjne, instrukcje montażu i inspekcji dotyczące obsługi statków powietrznych