E-materiały do kształcenia zawodowego
Oprawianie kamieni jubilerskich
MEP.05. Oprawianie kamieni jubilerskich - Złotnik – Jubiler 731305
bg‑blue
Kamienie i minerały stosowane w jubilerstwie
GALERIA ZDJĘĆ
Spis treści
Kamienie jubilerskie pochodzenia naturalnegoKamienie jubilerskie pochodzenia naturalnego
Kamienie jubilersko‑ozdobneKamienie jubilersko‑ozdobne
Kamienie pochodzenia zwierzęcego i roślinnegoKamienie pochodzenia zwierzęcego i roślinnego
Skala twardości kamieni (skala Mohsa)Skala twardości kamieni (skala Mohsa)
Kamienie jubilerskie pochodzenia naturalnego
Akwamaryn (twardość w skali Mohsa )
Minerał będący przezroczystą odmianą berylu. Kamień szlachetny. Powstaje w skałach granitowych, głównie pegmatytowych i hydrotermalnych. Barwy (w zależności od ilości domieszek związków żelaza dwuwartościowego): niebieskozielona, ciemnozielona, ciemnoniebieska. Rysa: biała. Połysk: żywy szklisty. Łupliwość: wzdłuż ścian słupa wyraźna lub niewyraźna. Przełam: muszlowy, często nierówny, kruchy. Układ krystalograficzny: heksagonalny. Cechy: długie puste kanaliki ułożone równolegle do ścian słupa kryształu; mogą zawierać kropelki cieczy układające się w kształt gwiazdy. Na tle powierzchni niemetalicznych może wydawać się bezbarwny lub niebieski.
Minerał będący przezroczystą odmianą berylu. Kamień szlachetny. Powstaje w skałach granitowych, głównie pegmatytowych i hydrotermalnych. Barwy (w zależności od ilości domieszek związków żelaza dwuwartościowego): niebieskozielona, ciemnozielona, ciemnoniebieska. Rysa: biała. Połysk: żywy szklisty. Łupliwość: wzdłuż ścian słupa wyraźna lub niewyraźna. Przełam: muszlowy, często nierówny, kruchy. Układ krystalograficzny: heksagonalny. Cechy: długie puste kanaliki ułożone równolegle do ścian słupa kryształu; mogą zawierać kropelki cieczy układające się w kształt gwiazdy. Na tle powierzchni niemetalicznych może wydawać się bezbarwny lub niebieski.
Źródło: EnglishSquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Alabaster (twardość w skali Mohsa )
Alabaster to biały minerał o dobrze prześwitującej strukturze, używany jako kamień ozdobny i dekoracyjny. Może mieć różne kolory i jest wykorzystywany głównie jako surowiec rzeźbiarski. Alabaster występuje na całym świecie, a główne centra handlu tym minerałem znajdują się we Włoszech i Niemczech. Obecnie jest stosowany do produkcji przedmiotów dekoracyjnych i rzeźb, a w przeszłości wykorzystywano go jako kamień okładzinowy i składnik kosmetyków.
Alabaster to biały minerał o dobrze prześwitującej strukturze, używany jako kamień ozdobny i dekoracyjny. Może mieć różne kolory i jest wykorzystywany głównie jako surowiec rzeźbiarski. Alabaster występuje na całym świecie, a główne centra handlu tym minerałem znajdują się we Włoszech i Niemczech. Obecnie jest stosowany do produkcji przedmiotów dekoracyjnych i rzeźb, a w przeszłości wykorzystywano go jako kamień okładzinowy i składnik kosmetyków.
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Cyrkonia (twardość w skali Mohsa )
Cyrkonia to bezbarwny syntetyczny kamień ozdobny, który nie występuje w naturze. Powstaje w wyniku stabilizowanej modyfikacji dwutlenku cyrkonu. Cyrkonia została wprowadzona na rynek jubilerski w 1973 roku i szybko zyskała popularność jako imitacja diamentu.
Barwa cyrkonii jest zmienna i zależy od domieszek, choć zazwyczaj cyrkonia jest bezbarwna. Dodatek różnych pierwiastków może zmienić jej barwę, np. cer nadaje pomarańczowoczerwoną barwę, nikiel – brązową, chrom – zieloną, a kobalt – niebieską. Cyrkonia wykazuje również niewielką fluorescencję, czasami o pomarańczowym zabarwieniu. Cyrkonia jest produkowana na szeroką skalę w Rosji, Szwajcarii i Stanach Zjednoczonych. Proces produkcji obejmuje stabilizację dwutlenku cyrkonu za pomocą odpowiednich substancji dodatkowych, takich jak tlenek itru, tlenek wapnia lub inne.
Ten syntetyczny kamień znalazł zastosowanie nie tylko w jubilerstwie jako imitacja diamentu, ale także w innych dziedzinach. Jest używany w stomatologii do produkcji stałych uzupełnień na bazie tlenku cyrkonu. Ze względu na swoje właściwości optyczne cyrkonie są również stosowane w przemyśle jako sondy do analizowania ilości tlenu w spalinach, szczególnie w wysokich temperaturach do . Mogą również służyć do pomiaru pH w ekstremalnych warunkach, np. w wodzie o temperaturze . Ponadto z cyrkonii produkuje się noże ceramiczne.
Cyrkonia to bezbarwny syntetyczny kamień ozdobny, który nie występuje w naturze. Powstaje w wyniku stabilizowanej modyfikacji dwutlenku cyrkonu. Cyrkonia została wprowadzona na rynek jubilerski w 1973 roku i szybko zyskała popularność jako imitacja diamentu.
Barwa cyrkonii jest zmienna i zależy od domieszek, choć zazwyczaj cyrkonia jest bezbarwna. Dodatek różnych pierwiastków może zmienić jej barwę, np. cer nadaje pomarańczowoczerwoną barwę, nikiel – brązową, chrom – zieloną, a kobalt – niebieską. Cyrkonia wykazuje również niewielką fluorescencję, czasami o pomarańczowym zabarwieniu. Cyrkonia jest produkowana na szeroką skalę w Rosji, Szwajcarii i Stanach Zjednoczonych. Proces produkcji obejmuje stabilizację dwutlenku cyrkonu za pomocą odpowiednich substancji dodatkowych, takich jak tlenek itru, tlenek wapnia lub inne.
Ten syntetyczny kamień znalazł zastosowanie nie tylko w jubilerstwie jako imitacja diamentu, ale także w innych dziedzinach. Jest używany w stomatologii do produkcji stałych uzupełnień na bazie tlenku cyrkonu. Ze względu na swoje właściwości optyczne cyrkonie są również stosowane w przemyśle jako sondy do analizowania ilości tlenu w spalinach, szczególnie w wysokich temperaturach do . Mogą również służyć do pomiaru pH w ekstremalnych warunkach, np. w wodzie o temperaturze . Ponadto z cyrkonii produkuje się noże ceramiczne.
Źródło: Pixabay, licencja: CC BY-SA 3.0.
Diament (twardość w skali Mohsa )
Minerał z gromady pierwiastków rodzimych, alotropowa odmiana węgla. Kamień szlachetny. Minerał niezwykle rzadko występujący naturalnie w złożach pierwotnych – kimberlitowych i perydotytowych oraz w złożach wtórnych, okruchowych – aluwialnych, deluwialnych, okruchowych pochodzenia morskiego, lodowcowych, eolitycznych i mieszanych. Diament tworzy niewielkie kryształy w formie sześcianu lub ośmiościanu, występuje w zbiliźniaczeniach. Barwy: bezbarwna, żółta, niebieska, zielona, różowa, czarna. Rysa: biała. Połysk: diamentowy. Łupliwość: dość wyraźna. Przełam: muszlowy, nierówny. Układ krystalograficzny: regularny. Cechy: dyspersja (wiązki światła o różnych długościach fal załamują się pod różnymi kątami, powodując mienienie się różnymi barwami w wyniku rozszczepienia światła białego) oraz pleochroizm (wielobarwność, czyli zmiana barw w zależności od polaryzacji światła przechodzącego przez kamień). Może zawierać wrostki innych minerałów, np. rutylu, granatu, oliwinu, spinelu, grafitu. Zawiera śladowe ilości azotu, boru, chromu, glinu, krzemu, manganu i magnezu.
Minerał z gromady pierwiastków rodzimych, alotropowa odmiana węgla. Kamień szlachetny. Minerał niezwykle rzadko występujący naturalnie w złożach pierwotnych – kimberlitowych i perydotytowych oraz w złożach wtórnych, okruchowych – aluwialnych, deluwialnych, okruchowych pochodzenia morskiego, lodowcowych, eolitycznych i mieszanych. Diament tworzy niewielkie kryształy w formie sześcianu lub ośmiościanu, występuje w zbiliźniaczeniach. Barwy: bezbarwna, żółta, niebieska, zielona, różowa, czarna. Rysa: biała. Połysk: diamentowy. Łupliwość: dość wyraźna. Przełam: muszlowy, nierówny. Układ krystalograficzny: regularny. Cechy: dyspersja (wiązki światła o różnych długościach fal załamują się pod różnymi kątami, powodując mienienie się różnymi barwami w wyniku rozszczepienia światła białego) oraz pleochroizm (wielobarwność, czyli zmiana barw w zależności od polaryzacji światła przechodzącego przez kamień). Może zawierać wrostki innych minerałów, np. rutylu, granatu, oliwinu, spinelu, grafitu. Zawiera śladowe ilości azotu, boru, chromu, glinu, krzemu, manganu i magnezu.
Źródło: EnglishSquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Granat (twardość w skali Mohsa )
Minerał z grupy krzemianów. Kamień szlachetny. Powstaje w skałach magmowych, metamorficznych, utworach okruchowych i pegmatytach. Barwy: ciemnoczerwona do czerwonobrunatnej, brunatna, czarna, czerwona, pomarańczowa, ciemnoróżowa. Rysa: biała. Połysk: szklisty, tłusty. Łupliwość: niewyraźna, kruchy. Przełam: nierówny, muszlowy. Układ krystalograficzny: regularny, najczęściej dwunastościan rombowy lub dwudziestoczterościan deltoidowy.
Minerał z grupy krzemianów. Kamień szlachetny. Powstaje w skałach magmowych, metamorficznych, utworach okruchowych i pegmatytach. Barwy: ciemnoczerwona do czerwonobrunatnej, brunatna, czarna, czerwona, pomarańczowa, ciemnoróżowa. Rysa: biała. Połysk: szklisty, tłusty. Łupliwość: niewyraźna, kruchy. Przełam: nierówny, muszlowy. Układ krystalograficzny: regularny, najczęściej dwunastościan rombowy lub dwudziestoczterościan deltoidowy.
Źródło: EnglishSquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Jadeit (twardość w skali Mohsa )
Jadeit jest rzadkim minerałem z gromady krzemianów łańcuchowych, zalicza się go grupy piroksenów. Nazwa pochodzi od amuletów noszonych przez hiszpańskich konkwistadorów. Właściwości jadeitu to doskonała łupliwość, biała rysa i nierówny przełam. Spotyka się go głównie w postaci zbitej masy o różnych barwach. Jadeit ceni się jako kamień kolekcjonerski i dekoracyjny oraz w jubilerstwie. Występuje na różnych obszarach świata, a jego wydobycie jest rzadkie. Jest też ceniony przez wiele kultur jako materiał do wyrabiania ozdób, narzędzi i broni.
Jadeit jest rzadkim minerałem z gromady krzemianów łańcuchowych, zalicza się go grupy piroksenów. Nazwa pochodzi od amuletów noszonych przez hiszpańskich konkwistadorów. Właściwości jadeitu to doskonała łupliwość, biała rysa i nierówny przełam. Spotyka się go głównie w postaci zbitej masy o różnych barwach. Jadeit ceni się jako kamień kolekcjonerski i dekoracyjny oraz w jubilerstwie. Występuje na różnych obszarach świata, a jego wydobycie jest rzadkie. Jest też ceniony przez wiele kultur jako materiał do wyrabiania ozdób, narzędzi i broni.
Źródło: Wikipedia.pl, licencja: CC BY-SA 3.0.
Karneol (twardość w skali Mohsa )
Minerał z grupy kwarcu, czerwona, półprzezroczysta odmiana chalcedonu. Kamień ozdobny. Powstaje w skałach wulkanicznych w strefie wietrzenia. Barwy: jednorodna lub strefowa, plamiasta, pasmowa, od jasnopomarańczowego do pomarańczowoczerwonego, czerwona, koralowa, brązowokoralowa, brązowa. Rysa: biała. Połysk: woskowy, tłusty. Łupliwość: brak. Przełam: nierówny, muszlowy. Układ krystalograficzny: skrytokrystaliczny, trygonalny. Cechy: nieprzezroczysty; rzadko pojawiają się płynne wtrącenia przypominające krople; fluorescencja biało‑niebieska; miewają zielonkawożółtą poświatę.
Minerał z grupy kwarcu, czerwona, półprzezroczysta odmiana chalcedonu. Kamień ozdobny. Powstaje w skałach wulkanicznych w strefie wietrzenia. Barwy: jednorodna lub strefowa, plamiasta, pasmowa, od jasnopomarańczowego do pomarańczowoczerwonego, czerwona, koralowa, brązowokoralowa, brązowa. Rysa: biała. Połysk: woskowy, tłusty. Łupliwość: brak. Przełam: nierówny, muszlowy. Układ krystalograficzny: skrytokrystaliczny, trygonalny. Cechy: nieprzezroczysty; rzadko pojawiają się płynne wtrącenia przypominające krople; fluorescencja biało‑niebieska; miewają zielonkawożółtą poświatę.
Źródło: Pixabay, licencja: CC BY-SA 3.0.
Kość bawola (twardość w skali Mohsa )
Kość bawola pochodzi od rogacza bawoła, który jest dużym ssakiem należącym do rodziny bydła. Rogacze bawoła są używane do wyrobu biżuterii ze względu na swoją trwałość i wyjątkowy wzór. Kość bawola jest zazwyczaj bardziej porowata niż kość słoniowa, co czyni ją bardziej podatną na rzeźbienie i zdobienie.
Kość bawola pochodzi od rogacza bawoła, który jest dużym ssakiem należącym do rodziny bydła. Rogacze bawoła są używane do wyrobu biżuterii ze względu na swoją trwałość i wyjątkowy wzór. Kość bawola jest zazwyczaj bardziej porowata niż kość słoniowa, co czyni ją bardziej podatną na rzeźbienie i zdobienie.
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Kość słoniowa (twardość )
Kość słoniowa, zwana również zębiną, to materiał używany w sztuce i zdobnictwie, pochodzący głównie z siekaczy słoni, mamutów, mastodontów, kłów morsa, narwali, hipopotamów i innych zwierząt. Skład chemiczny kości słoniowej to fosforan wapnia i białko, takie jak kolagen i elastyna. Posiada różne właściwości, takie jak twardość, gęstość, barwę, połysk i stopień przezroczystości. Kość słoniowa była używana od starożytności do wyrobu ozdób i przedmiotów użytkowych, a także do inkrustacji i podkładu pod malowane miniatury. Zgodnie z konwencją CITES handel kością słoniową pochodzącą od zagrożonych zwierząt jest zabroniony. Wzrost popytu na kość słoniową przyczynił się do spadku populacji słoni, a światowy rynek kości słoniowej jest wart około miliardów dolarów rocznie.
Kość słoniowa, zwana również zębiną, to materiał używany w sztuce i zdobnictwie, pochodzący głównie z siekaczy słoni, mamutów, mastodontów, kłów morsa, narwali, hipopotamów i innych zwierząt. Skład chemiczny kości słoniowej to fosforan wapnia i białko, takie jak kolagen i elastyna. Posiada różne właściwości, takie jak twardość, gęstość, barwę, połysk i stopień przezroczystości. Kość słoniowa była używana od starożytności do wyrobu ozdób i przedmiotów użytkowych, a także do inkrustacji i podkładu pod malowane miniatury. Zgodnie z konwencją CITES handel kością słoniową pochodzącą od zagrożonych zwierząt jest zabroniony. Wzrost popytu na kość słoniową przyczynił się do spadku populacji słoni, a światowy rynek kości słoniowej jest wart około miliardów dolarów rocznie.
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Opal (twardość w skali Mohsa )
Opal to minerał z grupy krzemianów powstający w wyniku procesów geologicznych, infiltracji wód przenoszących krzemionki do szczelin i porów skał. Występuje w różnych barwach, a najbardziej cenione są opale o intensywnej grze kolorów, w tym opale ogniste, niebieskie, zielone i inne. Ma nieregularną strukturę, perłowy połysk i może występować w postaci mas, skorup, nacieków czy wrostków. Jest delikatny, półprzezroczysty, bez regularnego układu krystalicznego.
Opal to minerał z grupy krzemianów powstający w wyniku procesów geologicznych, infiltracji wód przenoszących krzemionki do szczelin i porów skał. Występuje w różnych barwach, a najbardziej cenione są opale o intensywnej grze kolorów, w tym opale ogniste, niebieskie, zielone i inne. Ma nieregularną strukturę, perłowy połysk i może występować w postaci mas, skorup, nacieków czy wrostków. Jest delikatny, półprzezroczysty, bez regularnego układu krystalicznego.
Źródło: Pixabay, licencja: CC BY-SA 3.0.
Onyks (twardość w skali Mohsa )
Onyks to minerał będący odmianą chalcedonu, charakteryzujący się równoległym ułożeniem warstw białych i czarnych. Nazwa pochodzi od greckiego słowa „όνυξ" oznaczającego pazur lub paznokieć, co nawiązuje do twardości, wyglądu i ostrych krawędzi tego minerału. Onyks występuje również w kolorze zielonym i białym. Naturalne onyksy są rzadko spotykane na całym świecie, powstają w pogazowych pustkach w skałach wulkanicznych. Często wytwarza się sztuczny onyks, który jest produkowany na bazie agatów. Od starożytnego Egiptu onyks był przetwarzany w celu podkreślenia jego barwy. Onyks wykorzystywano do wyrobu kamei, pieczęci, miniaturowych rzeźb, a także jako kamień do inkrustacji. Istnieją różne odmiany onyksu, takie jak onyks arabski, onyks aragonitowy, onyks egipski, onyks meksykański, onyks pakistański i onyks z Châtillon, które różnią się swoimi cechami fizycznymi i pochodzeniem. Onyks jest ceniony jako kamień kolekcjonerski, jubilerski i ozdobny.
Onyks to minerał będący odmianą chalcedonu, charakteryzujący się równoległym ułożeniem warstw białych i czarnych. Nazwa pochodzi od greckiego słowa „όνυξ" oznaczającego pazur lub paznokieć, co nawiązuje do twardości, wyglądu i ostrych krawędzi tego minerału. Onyks występuje również w kolorze zielonym i białym. Naturalne onyksy są rzadko spotykane na całym świecie, powstają w pogazowych pustkach w skałach wulkanicznych. Często wytwarza się sztuczny onyks, który jest produkowany na bazie agatów. Od starożytnego Egiptu onyks był przetwarzany w celu podkreślenia jego barwy. Onyks wykorzystywano do wyrobu kamei, pieczęci, miniaturowych rzeźb, a także jako kamień do inkrustacji. Istnieją różne odmiany onyksu, takie jak onyks arabski, onyks aragonitowy, onyks egipski, onyks meksykański, onyks pakistański i onyks z Châtillon, które różnią się swoimi cechami fizycznymi i pochodzeniem. Onyks jest ceniony jako kamień kolekcjonerski, jubilerski i ozdobny.
Źródło: Wikipedia.pl, licencja: CC BY-SA 3.0.
Nefryt (twardość w skali Mohsa )
Nefryt to skała metamorficzna powstająca w wyniku procesów metasomatycznych, tektonicznych i ciśnień kierunkowych. Składa się głównie z amfiboli wapniowo‑żelazowo‑magnezowych, takich jak tremolit i ferroaktynolit. Nefryt ma różne barwy, od białej do ciemnozielonej, czasami czerwonawe z powodu utleniania żelaza. Posiada afanitową strukturę z włóknistym układem mikrowłókien aktynolitu.
Wewnętrzne cechy nefrytu obejmują przewagę aktynolitu oraz akcesoryczne minerały. Budowa wewnętrzna charakteryzuje się wzajemnym przerastaniem mikrowłókien aktynolitu. Zewnętrzne cechy to różnorodne barwy, charakterystyczny przełam „pseudomuszlowy" i wysoka twardość. Nefryt powstaje w wyniku metasomatozy kontaktowej w skałach dolomitowych, marmurach dolomitowych lub serpentynitach.
Nefryt występuje na różnych obszarach świata, m.in. w Polsce, Kanadzie, Rosji, Chinach, Australii, USA i Włoszech oraz na Nowej Zelandii. Jest stosowany w jubilerstwie i rzemiośle artystycznym ze względu na swoje piękno i wyjątkowe cechy.
Nefryt to skała metamorficzna powstająca w wyniku procesów metasomatycznych, tektonicznych i ciśnień kierunkowych. Składa się głównie z amfiboli wapniowo‑żelazowo‑magnezowych, takich jak tremolit i ferroaktynolit. Nefryt ma różne barwy, od białej do ciemnozielonej, czasami czerwonawe z powodu utleniania żelaza. Posiada afanitową strukturę z włóknistym układem mikrowłókien aktynolitu.
Wewnętrzne cechy nefrytu obejmują przewagę aktynolitu oraz akcesoryczne minerały. Budowa wewnętrzna charakteryzuje się wzajemnym przerastaniem mikrowłókien aktynolitu. Zewnętrzne cechy to różnorodne barwy, charakterystyczny przełam „pseudomuszlowy" i wysoka twardość. Nefryt powstaje w wyniku metasomatozy kontaktowej w skałach dolomitowych, marmurach dolomitowych lub serpentynitach.
Nefryt występuje na różnych obszarach świata, m.in. w Polsce, Kanadzie, Rosji, Chinach, Australii, USA i Włoszech oraz na Nowej Zelandii. Jest stosowany w jubilerstwie i rzemiośle artystycznym ze względu na swoje piękno i wyjątkowe cechy.
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Rubin (twardość w skali Mohsa )
Minerał z grupy tlenków, odmiana korundu. Kamień szlachetny. Powstaje w pegmatytach, skałach metamorficznych, utworach okruchowych aluwialnych. Tworzy kryształy tabliczkowe, bipiramidalne lub słupkowe o podstawie sześcioboku. Barwy: czerwona i różowa w wielu odcieniach, o różnym stopniu nasycenia. Rysa: biała. Połysk: szklisty, diamentowy. Łupliwość: brak. Przełam: muszlowy, zadziorowy, kruchy. Układ krystalograficzny: trygonalny. Cechy: liczne i zróżnicowane inkluzje; może zawierać kryształy pirytu, flogopitu, rutylu, spinelu i magnetytu; wrostki rutylu powodują powstawanie zjawiska asteryzmu (poświaty gwiaździstej). Cechuje go pleochroizm (wielobarwność), luminescencja i fluorescencja o barwie kremowożółtej lub jasnożółtej.
Minerał z grupy tlenków, odmiana korundu. Kamień szlachetny. Powstaje w pegmatytach, skałach metamorficznych, utworach okruchowych aluwialnych. Tworzy kryształy tabliczkowe, bipiramidalne lub słupkowe o podstawie sześcioboku. Barwy: czerwona i różowa w wielu odcieniach, o różnym stopniu nasycenia. Rysa: biała. Połysk: szklisty, diamentowy. Łupliwość: brak. Przełam: muszlowy, zadziorowy, kruchy. Układ krystalograficzny: trygonalny. Cechy: liczne i zróżnicowane inkluzje; może zawierać kryształy pirytu, flogopitu, rutylu, spinelu i magnetytu; wrostki rutylu powodują powstawanie zjawiska asteryzmu (poświaty gwiaździstej). Cechuje go pleochroizm (wielobarwność), luminescencja i fluorescencja o barwie kremowożółtej lub jasnożółtej.
Źródło: EnglishSquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Rubin syntetyczny (twardość w skali Mohsa )
Rubin syntetyczny powstaje w wyniku chemicznej syntezy, a nie procesu naturalnego. Pomimo swojego sztucznego pochodzenia posiada właściwości fizyczne i chemiczne identyczne jak rubin naturalny.
Rubin syntetyczny powstaje w wyniku chemicznej syntezy, a nie procesu naturalnego. Pomimo swojego sztucznego pochodzenia posiada właściwości fizyczne i chemiczne identyczne jak rubin naturalny.
Źródło: Pixabay, licencja: CC BY-SA 3.0.
Skamieniałe drewno (twardość )
Skamieniałe drewno (zwane także agatem drzewnym) to skamieniałości drewna zachowane dzięki procesowi zastąpienia pierwotnej substancji drewna przez krzemionkę. Ma duże znaczenie naukowe, umożliwiając badania gatunkowe i paleoklimatyczne. Skamieniałe drewno jest również cenione przez kolekcjonerów minerałów, zwłaszcza odmiany zbudowane z kolorowego chalcedonu takiego jak jaspis. Jest wykorzystywane do produkcji biżuterii i luksusowych mebli.
Skamieniałe drewno (zwane także agatem drzewnym) to skamieniałości drewna zachowane dzięki procesowi zastąpienia pierwotnej substancji drewna przez krzemionkę. Ma duże znaczenie naukowe, umożliwiając badania gatunkowe i paleoklimatyczne. Skamieniałe drewno jest również cenione przez kolekcjonerów minerałów, zwłaszcza odmiany zbudowane z kolorowego chalcedonu takiego jak jaspis. Jest wykorzystywane do produkcji biżuterii i luksusowych mebli.
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Szafir (twardość w skali Mohsa )
Minerał z gromady tlenków, niebieska odmiana korundu. Kamień szlachetny. Powstaje w skałach magmowych, głównie w pegmatytach i bazaltach. Tworzy kryształy pseudoheksagonalnych słupów i bipiramid, występuje w zbliźniaczeniach. Barwy: niebieska w różnych odcieniach. Domieszki żelaza, tytanu, magnezu, wanadu i chromu barwią szafiry na żółto, zielono i fioletowo. Rysa: biała. Połysk: szklisty, diamentowy. Łupliwość: brak. Przełam: muszlowy lub nierówny. Układ krystalograficzny: trygonalny. Cechy: wykazuje pleochroizm, a czasem nawet luminescencję.
Minerał z gromady tlenków, niebieska odmiana korundu. Kamień szlachetny. Powstaje w skałach magmowych, głównie w pegmatytach i bazaltach. Tworzy kryształy pseudoheksagonalnych słupów i bipiramid, występuje w zbliźniaczeniach. Barwy: niebieska w różnych odcieniach. Domieszki żelaza, tytanu, magnezu, wanadu i chromu barwią szafiry na żółto, zielono i fioletowo. Rysa: biała. Połysk: szklisty, diamentowy. Łupliwość: brak. Przełam: muszlowy lub nierówny. Układ krystalograficzny: trygonalny. Cechy: wykazuje pleochroizm, a czasem nawet luminescencję.
Źródło: EnglishSquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Szmaragd (twardość w skali Mohsa )
Minerał z grupy krzemianów, odmiana berylu. Kamień szlachetny. Powstaje w skałach metamorficznych, żyłach pegmatytowych granitów, w piaskach i żwirach złóż wtórnych. Barwy: zielona, trawiastozielona, niebieskozielona. Rysa: biała. Połysk: szklisty. Łupliwość: niewyraźna. Przełam: nierówny do muszlowego, kruchy. Układ krystalograficzny: heksagonalny. Cechy: inkluzje gazowe, ciekłe i mineralne, takie jak kalcyt, piryt, talk, apatyt, aktynolit, dolomit i inne; wykazuje pleochroizm i luminescencję (w dalekim UV świeci na zielono lub różowo‑fioletowo).
Minerał z grupy krzemianów, odmiana berylu. Kamień szlachetny. Powstaje w skałach metamorficznych, żyłach pegmatytowych granitów, w piaskach i żwirach złóż wtórnych. Barwy: zielona, trawiastozielona, niebieskozielona. Rysa: biała. Połysk: szklisty. Łupliwość: niewyraźna. Przełam: nierówny do muszlowego, kruchy. Układ krystalograficzny: heksagonalny. Cechy: inkluzje gazowe, ciekłe i mineralne, takie jak kalcyt, piryt, talk, apatyt, aktynolit, dolomit i inne; wykazuje pleochroizm i luminescencję (w dalekim UV świeci na zielono lub różowo‑fioletowo).
Źródło: EnglishSquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Szmaragdy syntetyczne (twardość w skali Mohsa )
Szmaragdy syntetyczne to sztucznie wytworzone kryształy szmaragdu. Istnieją różne metody syntezy szmaragdów, takie jak metoda flux i metoda hydrotermalna. Metoda hydrotermalna jest kosztowna i czasochłonna, ale pojawiła się nowa odmiana tej metody o nazwie Tairus lub Novo. Inną popularną metodą jest wykorzystanie berylu do wzrostu kryształu szmaragdu. Rozpoznanie szmaragdu syntetycznego może być trudne, ale niska cena i brak inkluzji mogą sugerować, że kamień jest syntetyczny.
Szmaragdy syntetyczne to sztucznie wytworzone kryształy szmaragdu. Istnieją różne metody syntezy szmaragdów, takie jak metoda flux i metoda hydrotermalna. Metoda hydrotermalna jest kosztowna i czasochłonna, ale pojawiła się nowa odmiana tej metody o nazwie Tairus lub Novo. Inną popularną metodą jest wykorzystanie berylu do wzrostu kryształu szmaragdu. Rozpoznanie szmaragdu syntetycznego może być trudne, ale niska cena i brak inkluzji mogą sugerować, że kamień jest syntetyczny.
Źródło: Pixabay, licencja: CC BY-SA 3.0.
Tanzanit (twardość w skali Mohsa )
Minerał, który jest przezroczystą odmianą zoisytu. Kamień szlachetny. Powstaje w pegmatytach i utworach hydrotermalnych. Tworzy kryształy słupkowe z wyraźnym pionowym prążkowaniem. Barwy: niebieska, niebieskofioletowa, fioletowa, rzadziej brązowa, brunatna, żółta lub bezbarwna. Rysa: biała. Połysk: szklisty. Łupliwość: doskonała. Przełam: nierówny. Układ krystalograficzny: rombowy. Cechy: zawiera domieszki chromu, strontu, wanadu; po oszlifowaniu wykazuje efekt kociego oka; cechuje go bardzo silny pleochroizm, dichroizm niebiesko‑fioletowy, trichroizm niebiesko‑fioletowo‑czerwony oraz dyspersja.
Minerał, który jest przezroczystą odmianą zoisytu. Kamień szlachetny. Powstaje w pegmatytach i utworach hydrotermalnych. Tworzy kryształy słupkowe z wyraźnym pionowym prążkowaniem. Barwy: niebieska, niebieskofioletowa, fioletowa, rzadziej brązowa, brunatna, żółta lub bezbarwna. Rysa: biała. Połysk: szklisty. Łupliwość: doskonała. Przełam: nierówny. Układ krystalograficzny: rombowy. Cechy: zawiera domieszki chromu, strontu, wanadu; po oszlifowaniu wykazuje efekt kociego oka; cechuje go bardzo silny pleochroizm, dichroizm niebiesko‑fioletowy, trichroizm niebiesko‑fioletowo‑czerwony oraz dyspersja.
Źródło: EnglishSquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Topaz (twardość w skali Mohsa )
Minerał z grupy krzemianów. Kamień szlachetny. Powstaje w skałach magmowych, metamorficznych, pegmatytach i grejzenach. Występuje w skupieniach zbitych, pręcikowych, ziarnistych słupkowych. Barwy (zależą od zawartości domieszek żelaza, chromu, tytanu i wanadu): przezroczysta (topaz biały), od czerwonej do brunatnoczerwonej (topaz czerwony), od jasnoniebieskiej po ciemnoniebieską (topaz niebieski), od jasnoróżowej po ciemnoróżową (topaz różowy), od żółtozłocistej przez pomarańczową po brunatnoczerwoną (topaz żółty). Rysa: biała. Połysk: szklisty. Łupliwość: doskonała, jednokierunkowa. Przełam: muszlowy, kruchy. Układ krystalograficzny: rombowy. Cechy: często zawierają pustki w postaci pęcherzyków cieczy lub gazu, lecz także smugi, szczeliny i wrostki.
Minerał z grupy krzemianów. Kamień szlachetny. Powstaje w skałach magmowych, metamorficznych, pegmatytach i grejzenach. Występuje w skupieniach zbitych, pręcikowych, ziarnistych słupkowych. Barwy (zależą od zawartości domieszek żelaza, chromu, tytanu i wanadu): przezroczysta (topaz biały), od czerwonej do brunatnoczerwonej (topaz czerwony), od jasnoniebieskiej po ciemnoniebieską (topaz niebieski), od jasnoróżowej po ciemnoróżową (topaz różowy), od żółtozłocistej przez pomarańczową po brunatnoczerwoną (topaz żółty). Rysa: biała. Połysk: szklisty. Łupliwość: doskonała, jednokierunkowa. Przełam: muszlowy, kruchy. Układ krystalograficzny: rombowy. Cechy: często zawierają pustki w postaci pęcherzyków cieczy lub gazu, lecz także smugi, szczeliny i wrostki.
Źródło: EnglishSquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Kamienie jubilersko‑ozdobne
Agat (twardość w skali Mohsa )
Minerał będący odmianą chalcedonu. Kamień ozdobny. Agaty powstają w geodach w skałach osadowych. Tworzyły się w procesie zastygania lawy. Zbudowane są z wielu różnokolorowych warstw. Barwy (w zależności od układu roztworów zawierających krzemionkę): pasiasta, od białego do szarego, jasnoniebieska, od pomarańczowego do czerwonego, czarna. Rysa: biała. Połysk: woskowy. Łupliwość: brak. Przełam: muszlowy z bardzo ostrymi krawędziami. Układ krystalograficzny: trygonalny. Cechy: przeświecający.
Minerał będący odmianą chalcedonu. Kamień ozdobny. Agaty powstają w geodach w skałach osadowych. Tworzyły się w procesie zastygania lawy. Zbudowane są z wielu różnokolorowych warstw. Barwy (w zależności od układu roztworów zawierających krzemionkę): pasiasta, od białego do szarego, jasnoniebieska, od pomarańczowego do czerwonego, czarna. Rysa: biała. Połysk: woskowy. Łupliwość: brak. Przełam: muszlowy z bardzo ostrymi krawędziami. Układ krystalograficzny: trygonalny. Cechy: przeświecający.
Źródło: EnglishSquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Ametryn (twardość w skali Mohsa )
Minerał z grupy kwarcu, będący jednocześnie ametystem i cytrynem. Kamień ozdobny. Ametryn powstaje w skałach metamorficznych, układach hydrotermalnych i aluwiach. Barwy (w zależności od ilości domieszek związków żelaza i promieniowania radioaktywnego): purpurowo‑żółta, fioletowo‑złota z odcieniami różu, zieleni i granatu. Połysk: szklisty. Łupliwość: ledwie dostrzegalna lub brak. Przełam: muszlowy. Układ krystalograficzny: trygonalny. Cechy: smugowanie różnych odcieni fioletu i żółtego.
Minerał z grupy kwarcu, będący jednocześnie ametystem i cytrynem. Kamień ozdobny. Ametryn powstaje w skałach metamorficznych, układach hydrotermalnych i aluwiach. Barwy (w zależności od ilości domieszek związków żelaza i promieniowania radioaktywnego): purpurowo‑żółta, fioletowo‑złota z odcieniami różu, zieleni i granatu. Połysk: szklisty. Łupliwość: ledwie dostrzegalna lub brak. Przełam: muszlowy. Układ krystalograficzny: trygonalny. Cechy: smugowanie różnych odcieni fioletu i żółtego.
Źródło: EnglishSquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Ametyst (twardość w skali Mohsa )
Minerał z grupy kwarcu, przezroczysta odmiana kwarcu mlecznego. Kamień ozdobny. Powstaje w skałach metamorficznych, utworach hygrotelmanych i aluwiach. Występuje w formie szczotek krystalicznych w geodach, druzach i szczelinach. Barwy: ciemnopurpurowa, jasnofioletowa, ciemnofioletowa, fioletowo‑czerwona, wrzosowa, rzadko ciemnozielona. Rysa: biała. Połysk: szklisty. Łupliwość: ledwie dostrzegalna lub brak. Przełam: muszlowy. Układ krystalograficzny: trygonalny. Cechy: smugowanie o różnym natężeniu barwy fioletowej.
Minerał z grupy kwarcu, przezroczysta odmiana kwarcu mlecznego. Kamień ozdobny. Powstaje w skałach metamorficznych, utworach hygrotelmanych i aluwiach. Występuje w formie szczotek krystalicznych w geodach, druzach i szczelinach. Barwy: ciemnopurpurowa, jasnofioletowa, ciemnofioletowa, fioletowo‑czerwona, wrzosowa, rzadko ciemnozielona. Rysa: biała. Połysk: szklisty. Łupliwość: ledwie dostrzegalna lub brak. Przełam: muszlowy. Układ krystalograficzny: trygonalny. Cechy: smugowanie o różnym natężeniu barwy fioletowej.
Źródło: EnglishSquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Cytryn (twardość w skali Mohsa )
Minerał z grupy kwarcu, niekiedy będący jednocześnie cytrynem i ametystem. Kamień ozdobny. Powstaje w pegmatytach, skałach magmowych, utworach hydrotermalnych, żyłach typu alpejskiego i aluwiach. Występuje w formie szczotek krystalicznych, skupień zbitych i ziarnistych. Barwy: żółta, złocistobrunatna, cytrynowożółta, żółtopomarańczowa. Rysa: biała lub szarawa. Połysk: szklisty, na przełomie tłusty. Łupliwość: ledwo dostrzegalna. Przełam: muszlowy, bardzo kruchy. Układ krystalograficzny: trygonalny.
Minerał z grupy kwarcu, niekiedy będący jednocześnie cytrynem i ametystem. Kamień ozdobny. Powstaje w pegmatytach, skałach magmowych, utworach hydrotermalnych, żyłach typu alpejskiego i aluwiach. Występuje w formie szczotek krystalicznych, skupień zbitych i ziarnistych. Barwy: żółta, złocistobrunatna, cytrynowożółta, żółtopomarańczowa. Rysa: biała lub szarawa. Połysk: szklisty, na przełomie tłusty. Łupliwość: ledwo dostrzegalna. Przełam: muszlowy, bardzo kruchy. Układ krystalograficzny: trygonalny.
Źródło: EnglishSquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Karneol (twardość w skali Mohsa )
Minerał z grupy kwarcu, czerwona, półprzezroczysta odmiana chalcedonu. Kamień ozdobny. Powstaje w skałach wulkanicznych w strefie wietrzenia. Barwy: jednorodna lub strefowa, plamiasta, pasmowa, od jasnopomarańczowego do pomarańczowoczerwonego, czerwona, koralowa, brązowokoralowa, brązowa. Rysa: biała. Połysk: woskowy, tłusty. Łupliwość: brak. Przełam: nierówny, muszlowy. Układ krystalograficzny: skrytokrystaliczny, trygonalny. Cechy: nieprzezroczysty; rzadko wtrącenia płynne przypominające krople; fluorescencja biało‑niebieska; miewają zielonkawożółtą poświatę.
Minerał z grupy kwarcu, czerwona, półprzezroczysta odmiana chalcedonu. Kamień ozdobny. Powstaje w skałach wulkanicznych w strefie wietrzenia. Barwy: jednorodna lub strefowa, plamiasta, pasmowa, od jasnopomarańczowego do pomarańczowoczerwonego, czerwona, koralowa, brązowokoralowa, brązowa. Rysa: biała. Połysk: woskowy, tłusty. Łupliwość: brak. Przełam: nierówny, muszlowy. Układ krystalograficzny: skrytokrystaliczny, trygonalny. Cechy: nieprzezroczysty; rzadko wtrącenia płynne przypominające krople; fluorescencja biało‑niebieska; miewają zielonkawożółtą poświatę.
Źródło: EnglishSquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Kwarc (twardość w skali Mohsa )Minerał z gromady krzemianów przestrzennych, zbudowany głównie z dwutlenku krzemu, ma wiele odmian i barw. Kamień ozdobny. Powstaje w pegmatytach i skałach magmowych, a także skałach metamorficznych i osadowych. Najczęściej tworzy kryształy słupkowe wykształcone w postaci heksagonalnego słupa o sześciobocznym przekroju, zakończone ścianami rombeodrów i podwójnych piramid. Występuje w geodach, szczelinach i kawernach, tworząc szczotki krystaliczne. Często też występuje w formie żył kwarcowych jako kwarc mleczny. Może też tworzyć odmiany ziarniste i skrytokrystaliczne. Barwy: od bezbarwnego przez biały, szary, żółty, pomarańczowy, różowy, brązowopurpurowy, fioletowy, czerwony, czarny, niebieski i zielony. Bezbarwny kwarc nazywany jest kryształem górskim, fioletowy – ametystem, żółty – cytrynem. Kwarc czerwony występuje we wszystkich odcieniach barwy czerwonej – od intensywnej po bladoczerwoną. Kwarc dymny jest w kolorze od jasnobrunatnego przez ciemnobrunatny do czarnego. Kwarc niebieski przyjmuje wszystkie odcienie barwy niebieskiej, od intensywnej po bladoniebieską. Kwarc różowy ma wszystkie odcienie barwy różowej. Kwarc zielony ma kolor od bladozielonego do ciemnozielonego. Rysa: biała. Połysk: szklisty, na przełamie tłusty. Łupliwość: brak. Przełam: muszlowy, czasem drzazgowy lub zadziorowaty. Układ krystalograficzny: trygonalny – niskotemperaturowy, sześcioboczne słupki – wysokotemperaturowy, kruchy. Cechy: inkluzje gazowe, ciekłe i stałe, czasami w postaci igieł rutylu; asteryzm (smugi świetlne w kształcie gwiazdy), iryzacja (tęczowe barwy powstające w wyniku interferencji światła białego odbitego od przezroczystych lub półprzezroczystych ciał składających się z wielu warstw substancji o różnych własnościach optycznych), opalescencja (mlecznobiała, perłowolśniąca lub mlecznoniebieska poświata powstająca wskutek odbicia światła niebieskiego, krótkofalowego) i awenturyzacja (migotliwy efekt świetlny przypominający iskrzenie, spowodowana rozpraszaniem i odbijaniem światła na drobnych inkluzjach mineralnych).
Źródło: EnglishSquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Kyanit (twardość w skali Mohsa z wydłużeniem kryształów i prostopadle do wydłużenia)
Minerał z gromady glinokrzemianów. Kamień ozdobny. Powstaje w pegmatytach i skałach metamorficznych. Tworzy wydłużone, spłaszczone kryształy listewkowe, tabliczkowe, pręcikowe lub słupkowe. Występuję w skupieniach ziarnistych, płytkowych, promienistych, igiełkowych i włóknistych. Barwy: niebieska, granatowa, czasami biała, szarawa, zielonkawa i żółtawa. Rysa: biała. Połysk: szklisty, perłowy na płaszczyznach łupliwości. Łupliwość: doskonała lub dobra. Przełam: nierówny. Układ krystalograficzny: trójskośny, długie słupkowe kryształy z podłużnym prążkowaniem, bardzo kruchy. Cechy: słaba dyspersja.
Minerał z gromady glinokrzemianów. Kamień ozdobny. Powstaje w pegmatytach i skałach metamorficznych. Tworzy wydłużone, spłaszczone kryształy listewkowe, tabliczkowe, pręcikowe lub słupkowe. Występuję w skupieniach ziarnistych, płytkowych, promienistych, igiełkowych i włóknistych. Barwy: niebieska, granatowa, czasami biała, szarawa, zielonkawa i żółtawa. Rysa: biała. Połysk: szklisty, perłowy na płaszczyznach łupliwości. Łupliwość: doskonała lub dobra. Przełam: nierówny. Układ krystalograficzny: trójskośny, długie słupkowe kryształy z podłużnym prążkowaniem, bardzo kruchy. Cechy: słaba dyspersja.
Źródło: EnglishSquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Labrador (twardość w skali Mohsa )
Minerał z grupy krzemianów plagioklazów. Kamień ozdobny. Powstaje w skałach magmowych i pegmatytach, a także w skałach metamorficznych. Często tworzy zbliźniaczenia. Barwy: ciemnoszara lub szara z metaliczną poświatą barwy niebieskiej, niebieskozielonej, żółtej. Czasem bywa przezroczysty. Rysa: biała. Połysk: szklisty, perłowy. Łupliwość: doskonała. Przełam: nierówny, muszlowy, haczykowaty, kruchy. Układ krystalograficzny: trójskośny. Cechy: wrostki cyrkonu, ilmenitu, rutylu, magnetytu i hematytu sprawiają, że widać na nim migotliwą grę barw, zwaną labradoryzacją (rodzaj iryzacji); zachodzi też na nim zjawisko pleochroizmu.
Minerał z grupy krzemianów plagioklazów. Kamień ozdobny. Powstaje w skałach magmowych i pegmatytach, a także w skałach metamorficznych. Często tworzy zbliźniaczenia. Barwy: ciemnoszara lub szara z metaliczną poświatą barwy niebieskiej, niebieskozielonej, żółtej. Czasem bywa przezroczysty. Rysa: biała. Połysk: szklisty, perłowy. Łupliwość: doskonała. Przełam: nierówny, muszlowy, haczykowaty, kruchy. Układ krystalograficzny: trójskośny. Cechy: wrostki cyrkonu, ilmenitu, rutylu, magnetytu i hematytu sprawiają, że widać na nim migotliwą grę barw, zwaną labradoryzacją (rodzaj iryzacji); zachodzi też na nim zjawisko pleochroizmu.
Źródło: EnglishSquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Lapis lazuli (twardość w skali Mohsa )
Minerał z gromady krzemianów. Kamień ozdobny. Powstaje w skałach metamorficznych, których głównym składnikiem jest lazuryt. Występuje przeważnie w skarnach, marmurach, osadach aluwialnych w formie otoczaków oraz w żwirach i piaskach. Barwy: niebieska, granatowa, fioletowa. Domieszka kalcytu sprawia, że przybiera białawy lub szarawy odcień, a pirytu – zielonkawy. Rysa: jasnoniebieska. Połysk: tłusty. Łupliwość: słabo dostrzegalna lub brak. Przełam: muszlowy, kruchy. Układ krystalograficzny: regularny.
Minerał z gromady krzemianów. Kamień ozdobny. Powstaje w skałach metamorficznych, których głównym składnikiem jest lazuryt. Występuje przeważnie w skarnach, marmurach, osadach aluwialnych w formie otoczaków oraz w żwirach i piaskach. Barwy: niebieska, granatowa, fioletowa. Domieszka kalcytu sprawia, że przybiera białawy lub szarawy odcień, a pirytu – zielonkawy. Rysa: jasnoniebieska. Połysk: tłusty. Łupliwość: słabo dostrzegalna lub brak. Przełam: muszlowy, kruchy. Układ krystalograficzny: regularny.
Źródło: EnglishSquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Oliwin (twardość w skali Mohsa )
Minerał z grupy krzemianów (magnezu, żelaza i manganu). Kamień ozdobny. Powstaje głównie w skałach magmowych. Występuje w niektórych meteorytach. Przyjmuje formę kryształów słupkowych i tabliczkowych. Występuje w skupieniach zbitych i ziarnistych. Barwy: zielona – od jasnozielonej do ciemnozielonej, brązowa, czarna, rzadko bezbarwna lub biała. Rysa: biała. Połysk: szklisty. Łupliwość: kruchy i twardy. Przełam: muszlowy. Układ krystalograficzny: rombowy. Cechy: zawiera izomorficzne domieszki chromu, glinu, tytanu i wapnia; wykazuje asteryzm i efekt kociego oka.
Minerał z grupy krzemianów (magnezu, żelaza i manganu). Kamień ozdobny. Powstaje głównie w skałach magmowych. Występuje w niektórych meteorytach. Przyjmuje formę kryształów słupkowych i tabliczkowych. Występuje w skupieniach zbitych i ziarnistych. Barwy: zielona – od jasnozielonej do ciemnozielonej, brązowa, czarna, rzadko bezbarwna lub biała. Rysa: biała. Połysk: szklisty. Łupliwość: kruchy i twardy. Przełam: muszlowy. Układ krystalograficzny: rombowy. Cechy: zawiera izomorficzne domieszki chromu, glinu, tytanu i wapnia; wykazuje asteryzm i efekt kociego oka.
Źródło: EnglishSquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Piryt (twardość w skali Mohsa )
Minerał żelaza z grupy siarczków, nazywany też złotem głupców. Kamień ozdobny. Powstaje w skałach magmowych, metamorficznych i osadowych, w utworach hydrotermalnych. Tworzy kryształy izometryczne, najczęściej w postaci sześcianów, ośmiościanów i dwunastościanów pięciokątnych. Występuje w zbliźniaczeniach oraz skupieniach zbitych, ziarnistych, kulistych, groniastych i skorupowych. Zawiera domieszki srebra, złota, niklu, cynku, miedzi i kobaltu. Barwy: mosiężna, mosiężnożółta, złota, jasnożółta. Rysa: czarna. Połysk: metaliczny. Łupliwość: niewyraźna. Przełam: muszlowy, nierówny, kruchy. Układ krystalograficzny: regularny, sześciany, ośmiościany i dwunastościany pentagonalne. Cechy: nieprzezroczysty.
Minerał żelaza z grupy siarczków, nazywany też złotem głupców. Kamień ozdobny. Powstaje w skałach magmowych, metamorficznych i osadowych, w utworach hydrotermalnych. Tworzy kryształy izometryczne, najczęściej w postaci sześcianów, ośmiościanów i dwunastościanów pięciokątnych. Występuje w zbliźniaczeniach oraz skupieniach zbitych, ziarnistych, kulistych, groniastych i skorupowych. Zawiera domieszki srebra, złota, niklu, cynku, miedzi i kobaltu. Barwy: mosiężna, mosiężnożółta, złota, jasnożółta. Rysa: czarna. Połysk: metaliczny. Łupliwość: niewyraźna. Przełam: muszlowy, nierówny, kruchy. Układ krystalograficzny: regularny, sześciany, ośmiościany i dwunastościany pentagonalne. Cechy: nieprzezroczysty.
Źródło: EnglishSquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Turmalin (twardość w skali Mohsa )
Minerał należący do grupy krzemianów. Kamień ozdobny. Powstaje w granitach, pegmatytach, żyłach kwarcowych. Występuje w skupieniach zbitych, ziarnistych, pręcikowych, igiełkowych i promienistych. Tworzy kryształy słupkowe, pręcikowe i igiełkowe. Barwy: wykazuje niezwykłą różnorodność barw – od bezbarwnej poprzez różową, czerwoną, ciemnoniebieską, zieloną we wszystkich odcieniach, żółtobrunatną, brunatnozieloną, fioletowoczerwoną, fioletowoniebieską po ciemnobrunatną i czarną. Może też być wielobarwny (nawet powyżej odcieni i barw). Rysa: biała. Połysk: szklisty, żywiczny. Łupliwość: niewyraźna lub brak. Przełam: muszlowy, nierówny. Układ krystalograficzny: trygonalny. Cechy: zawiera domieszki chromu, niklu, tytanu, wanadu i itru; pleochroizm i efekty kociego oka oraz aleksandrytu (w świetle naturalnym jest żółtawozielony, a sztucznym –pomarańczowoczerwony).
Minerał należący do grupy krzemianów. Kamień ozdobny. Powstaje w granitach, pegmatytach, żyłach kwarcowych. Występuje w skupieniach zbitych, ziarnistych, pręcikowych, igiełkowych i promienistych. Tworzy kryształy słupkowe, pręcikowe i igiełkowe. Barwy: wykazuje niezwykłą różnorodność barw – od bezbarwnej poprzez różową, czerwoną, ciemnoniebieską, zieloną we wszystkich odcieniach, żółtobrunatną, brunatnozieloną, fioletowoczerwoną, fioletowoniebieską po ciemnobrunatną i czarną. Może też być wielobarwny (nawet powyżej odcieni i barw). Rysa: biała. Połysk: szklisty, żywiczny. Łupliwość: niewyraźna lub brak. Przełam: muszlowy, nierówny. Układ krystalograficzny: trygonalny. Cechy: zawiera domieszki chromu, niklu, tytanu, wanadu i itru; pleochroizm i efekty kociego oka oraz aleksandrytu (w świetle naturalnym jest żółtawozielony, a sztucznym –pomarańczowoczerwony).
Źródło: EnglishSquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Turkus (twardość w skali Mohsa )
Minerał z grupy fosforanów. Występuje w skupieniach zbitych, skrytokrystalicznych, nerkowatych. Barwy: turkusowa, niebieskozielona, błękitna, jasnozielona. Domieszka miedzi sprawia, że barwa jest bardziej niebieska, a żelaza, że jest bardziej zielona. Rysa: biała do zielonkawej. Połysk: woskowy. Łupliwość: doskonała, dwukierunkowa. Układ krystalograficzny: trójskośny. Cechy: żyłki innych minerałów.
Minerał z grupy fosforanów. Występuje w skupieniach zbitych, skrytokrystalicznych, nerkowatych. Barwy: turkusowa, niebieskozielona, błękitna, jasnozielona. Domieszka miedzi sprawia, że barwa jest bardziej niebieska, a żelaza, że jest bardziej zielona. Rysa: biała do zielonkawej. Połysk: woskowy. Łupliwość: doskonała, dwukierunkowa. Układ krystalograficzny: trójskośny. Cechy: żyłki innych minerałów.
Źródło: EnglishSquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Kamienie pochodzenia zwierzęcego i roślinnego
Bursztyn (twardość w skali Mohsa )
Kopalna żywica drzew iglastych lub bobrowców, nazywana również jantarem, sukcynitem lub amberem. Kamień pochodzenia organicznego. Tworzy nieregularne bryły. Występuje w utworach trzeciorzędowych i kredowych. Barwy: żółta, brązowa, białożółta, kremowa, czerwona, pomarańczowa, zielonkawa, niebieskawa, bezbarwna. Rysa: biała. Połysk: tłusty. Łupliwość: brak. Przełam: muszlowy, schodkowy. Układ krystalograficzny: substancja bezpostaciowa. Cechy: pęcherzyki powietrza sprawiają, że prześwituje; fluorescencja brunatnobiała do żółtozielonej; niekiedy zawierają szczątki owadów, pajęczaków, drobnych płazów i gadów, a także szczątki ptaków, ssaków i roślin.
Kopalna żywica drzew iglastych lub bobrowców, nazywana również jantarem, sukcynitem lub amberem. Kamień pochodzenia organicznego. Tworzy nieregularne bryły. Występuje w utworach trzeciorzędowych i kredowych. Barwy: żółta, brązowa, białożółta, kremowa, czerwona, pomarańczowa, zielonkawa, niebieskawa, bezbarwna. Rysa: biała. Połysk: tłusty. Łupliwość: brak. Przełam: muszlowy, schodkowy. Układ krystalograficzny: substancja bezpostaciowa. Cechy: pęcherzyki powietrza sprawiają, że prześwituje; fluorescencja brunatnobiała do żółtozielonej; niekiedy zawierają szczątki owadów, pajęczaków, drobnych płazów i gadów, a także szczątki ptaków, ssaków i roślin.
Źródło: EnglishSquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Koral szlachetny (twardość w skali Mohsa )
Koralowina, z której powstaje koral szlachetny, to szkielety morskich organizmów zwierzęcych koralowców. Kamień pochodzenia organicznego. To twór naturalny pochodzenia organicznego, czyli szkielety wapienne, koralowinowe, wytwarzane przez niewielkie polipy w postaci krzewiastych kolonii. Jego gałązki mają grubość około 5 cm i długość około 40 cm. Występują w oceanach strefy tropikalnej, subtropikalnej i umiarkowanej, ale koral szlachetny (czerwony) poławiany jest jedynie w Morzu Śródziemnym i północnej części Pacyfiku. Barwy: czerwona, łososiowa, pomarańczowo‑różowa, czasami ze znaczeniami żółtawymi. Rysa: biała. Połysk: matowy (w stanie surowym), szklisty (po oszlifowaniu i wypolerowaniu). Łupliwość: brak. Przełam: nierówny, haczykowaty, kruchy. Układ krystalograficzny: trygonalny. Cechy: luminescencja bladofioletowa lub ciemnopurpurowa.
Koralowina, z której powstaje koral szlachetny, to szkielety morskich organizmów zwierzęcych koralowców. Kamień pochodzenia organicznego. To twór naturalny pochodzenia organicznego, czyli szkielety wapienne, koralowinowe, wytwarzane przez niewielkie polipy w postaci krzewiastych kolonii. Jego gałązki mają grubość około 5 cm i długość około 40 cm. Występują w oceanach strefy tropikalnej, subtropikalnej i umiarkowanej, ale koral szlachetny (czerwony) poławiany jest jedynie w Morzu Śródziemnym i północnej części Pacyfiku. Barwy: czerwona, łososiowa, pomarańczowo‑różowa, czasami ze znaczeniami żółtawymi. Rysa: biała. Połysk: matowy (w stanie surowym), szklisty (po oszlifowaniu i wypolerowaniu). Łupliwość: brak. Przełam: nierówny, haczykowaty, kruchy. Układ krystalograficzny: trygonalny. Cechy: luminescencja bladofioletowa lub ciemnopurpurowa.
Źródło: EnglishSquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Perła (twardość w skali Mohsa )
Twór naturalny pochodzenia organicznego. Kamień pochodzenia organicznego. Wytwarzany przez małże płetwopławów w reakcji na ciało obce, które znalazło się między muszlą a płaszczem małża. Perła składa się głównie z węglanu wapnia i konchioliny. Dzieli się je na słodkowodne i słonowodne, naturalne lub hodowlane. Barwy: biała, białoróżowa, kremowa, różowa, żółta, szara, ciemnoszara, czarna z refleksem niebieskim, oberżynowym lub zielonym, białozielonkawa o połysku tęczowym, czarna. Rysa: biała. Połysk: od matowego (ciepłowodne) po intensywnie błyszczące (zimnowodne). Łupliwość: brak. Przełam: nierówny. Układ krystalograficzny: mikrokrystaliczne (rombowe). Cechy: plamistość przy nierównym rozmieszczeniu konchioliny.
Twór naturalny pochodzenia organicznego. Kamień pochodzenia organicznego. Wytwarzany przez małże płetwopławów w reakcji na ciało obce, które znalazło się między muszlą a płaszczem małża. Perła składa się głównie z węglanu wapnia i konchioliny. Dzieli się je na słodkowodne i słonowodne, naturalne lub hodowlane. Barwy: biała, białoróżowa, kremowa, różowa, żółta, szara, ciemnoszara, czarna z refleksem niebieskim, oberżynowym lub zielonym, białozielonkawa o połysku tęczowym, czarna. Rysa: biała. Połysk: od matowego (ciepłowodne) po intensywnie błyszczące (zimnowodne). Łupliwość: brak. Przełam: nierówny. Układ krystalograficzny: mikrokrystaliczne (rombowe). Cechy: plamistość przy nierównym rozmieszczeniu konchioliny.
Źródło: EnglishSquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Skala twardości kamieni (skala Mohsa)
Skala twardości kamieni (skala Mohsa)
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści