Kiedy rozstępują się ciemności
Opisz wygląd staruszka lub staruszki. Zwróć uwagę na postawę, wygląd włosów, twarzy, rąk.
Wskaż zalety i wady bycia starym.
Przeczytaj wiersz Tadeusza Różewicza. Zwróć uwagę na nastrój tego utworu.
PrzepaśćBabcia w czarnych sukniach
w drucianych okularach
z laseczką
stawia stopę
nad przepaścią krawężnika cofa
rozgląda się bojaźliwie
choć nie widać śladu samochoduPodbiega do niej chłopczyk
bierze za rękę
i przeprowadza
przez otchłań ulicy
na drugi brzegRozstępują się
straszliwe ciemności
nagromadzone nad światem
przez złych ludzi
kiedy w sercu
małego chłopca
świeci iskierka
miłościTadeusz Różewicz, Przepaść, [w:] tegoż, Srebrny kłos, Warszawa 1955, s. 50.
Zatytułuj kolejne zwrotki wiersza „Przepaść”.
Opisz krótko bohaterów utworu. Wykorzystaj formę tabeli. Odpowiedz na znajdujące się w niej pytania.
Jak wyobrażasz sobie: „przepaść krawężnika” i „otchłań ulicy”? Opisz lub narysuj wybrany obraz poetycki.
Jakie środki stylistyczne zostały wykorzystane w wierszu? W jakim celu ich użyto?
Czy chłopiec zachował się bohatersko, czy zwyczajnie? Oceńcie jego postępowanie.
Wskaż przykłady innych sytuacji, które stają się dla ludzi starszych „przepaścią”. Jak można im pomóc?
Znajdź (albo ułóż samodzielnie) sentencję, która będzie pasowała do wymowy wiersza.
Zapisz wybraną myśl tutaj lub w zeszycie.