Temat: Polityka zagraniczna II RP w l. 1922‑1936

Adresat

Uczniowie klasy VII szkoły podstawowej

Podstawa programowa

Klasa VII szkoły podstawowej.

5) uczeń przedstawia główne kierunki polityki zagranicznej II Rzeczypospolitej (system sojuszy i politykę równowagi).

Ogólny cel kształcenia

Uczniowie zapoznają się z głównymi kierunkami polityki zagranicznej II Rzeczypospolitej (systemem sojuszy i polityką równowagi)

Kompetencje kluczowe

  • porozumiewanie się w językach obcych;

  • kompetencje informatyczne;

  • umiejętność uczenia się.

Kryteria sukcesu
Uczeń nauczy się:

  • wymieniać najważniejsze umowy międzynarodowe, dotyczące Polski z lat 1922‑1936;

  • charakteryzować położenie mięzynarodowe Polski w latach 1922‑1936;

  • opisywać osiągnięcia i błędy polityki zagranicznej Polski w tym okresie.

Metody/techniki kształcenia

  • podające

    • pogadanka.

  • aktywizujące

    • dyskusja.

  • programowane

    • z użyciem komputera;

    • z użyciem e‑podręcznika.

  • praktyczne

    • ćwiczeń przedmiotowych.

Formy pracy

  • praca indywidualna;

  • praca w parach;

  • praca w grupach;

  • praca całego zespołu klasowego.

Środki dydaktyczne

  • e‑podręcznik;

  • zeszyt i kredki lub pisaki;

  • tablica interaktywna, tablety/komputery.

Przebieg lekcji

Przed lekcją

  1. Nauczyciel prosi o przeczytanie Wprowadzenia do lekcji oraz wykonanie Polecenia 1‑4 (uczniowie odnoszą się do zakreślonych w tekstach wytycznych dla polskiej polityki zagranicznej i jej kierunków).

Faza wstępna

  1. Prowadzący lekcję podaje temat lekcji, określa cel zajęć i wspólnie z uczniami ustala kryteria sukcesu.

  2. Nauczyciel omawia z uczniami wnioski z pracy domowej.

Faza realizacyjna

  1. Nauczyciel prosi uczniów o przyswojenie w toku lekcji informacji niezbędnych do przeprowadzenie analizy SWOT.

  2. Nauczyciel skrótowo przedstawia uczniom sytuację międzynarodową Polski w latach 20. Zwraca ich uwagę na kwestię sojuszu z Francją i Rumunią, konkordatu z Watykanem oraz paktu w Rapallo i Locarno. Uczniowie wykonują Polecenie 1, Ćwiczenie 1, odnosząc się do paktu w Rapallo oraz niezagwarantowania przez Niemcy granicy z Polską i Czechosłowacją. Nauczyciel upewnia się, że zadania zostały poprawnie wykonane i udziela informacji zwrotnej.

  3. Następnie nauczyciel przechodzi do okresu pomajowego, omawia główne kierunki polityki zagranicznej pod rządami Józefa Piłsudskiego. Przedstawia uczniom genezę polityki równowagi oraz stosunek Polski do Ligi Narodów (wypowiedzenie traktatu mniejszościowego w 1934 roku). Uczniowie wykonują Polecenie 2. Słuchają audycji i wynotowują najważniejsze wnioski. Wykonują Ćwiczenie 2 (analizują mapę i odnoszą się do stosunków II RP z sąsiadami) oraz Ćwiczenia 3 i 4 związane z polską polityką zagraniczną. Nauczyciel upewnia się, że zadania zostały poprawnie wykonane, i udziela informacji zwrotnej.

  4. Uczniowie – w grupach co najmniej dwuosobowych (im większa liczba grup, tym większe zaangażowanie w zadanie) - przeprowadzają analizę SWOT. W tym celu wykonują Polecenie 3. W tabeli umieszczają w wybranych częściach odpowiednie sformułowania.

Faza podsumowująca

  1. Po wykonaniu ćwiczenia wybrane osoby z każdego z zespołów prezentują wyniki prac na forum klasy. Na koniec nauczyciel prosi o ustalenie wspólnego stanowiska wobec analizowanego problemu.

  2. Nauczyciel ocenia pracę uczniów na lekcji, biorąc pod uwagę ich wkład i zaangażowanie. Może w tym celu przygotować ankietę ewaluacyjną do samooceny.

Praca domowa

  1. Nauczyciel zadaje zadanie domowe dla uczniów chętnych: Uczniowie sporządzają prezentację dotycząca Józefa Becka. Starają się zestawić różne opinie na temat jego aktywności dyplomatycznej.

W tej lekcji zostaną użyte m.in. następujące pojęcia oraz nagrania

Pojęcia

Idea of “Intermarium”
Idea of “Intermarium”
R1Ea3N85o9nV3
Nagranie dźwiękowe słówka.

Koncepcja „Międzymorza” – federacyjna propozycja Piłsudskiego, zmierzająca do powstania sojuszu łączącego kraje między Morzem Bałtyckim i Morzem Czarnym.

Anti‑Comintern Pact
Anti‑Comintern Pact
R1ELd5ChEEmsK
Nagranie dźwiękowe słówka.

Pakt antykominternowski – układ zawarty w listopadzie 1936 w Berlinie przez Niemcy (III Rzeszę) i Japonię pod hasłem walki z Międzynarodówką Komunistyczną (Kominternem)

Eastern Pact
Eastern Pact
RRCQoO46utbJ3
Nagranie dźwiękowe słówka.

Pakt wschodni – (nazywane też wschodnie Locarno – według tego pomysłu Polska, Niemcy, ZSRS i Czechosłowacja oraz kraje bałtyckie miałyby oficjalnie uznać swoje granice, zapewnić sobie pomoc w wypadku agresji, a także wszystkie państwa obiecałyby nie udzielać wsparcia agresorowi. Wzajemne animozje ewentualnych sygnatariuszy, niechęć Niemiec oraz obawy Polski, że ZSRR stanie się dominującym sojusznikiem francuskim w Europie Środkowo‑Wschodniej, unicestwiły ideę paktu.

Locarno Treaties
Locarno Treaties
R1XY9Gdptya4A
Nagranie dźwiękowe słówka.

traktaty lockarneńskie – międzynarodowe porozumienia opracowane i parafowane w X 1925 na konferencji w Locarno, z udziałem Belgii, Francji, Niemiec, Wielkiej Brytanii i Włoch (Czechosłowacja i Polska jedynie asystowały obradom), podpisane 1 XII 1925 w Londynie;

Rapallo Treaty
Rapallo Treaty
R1PtUyWOEDtSe
Nagranie dźwiękowe słówka.

Układ w Rapallo – umowa międzynarodowa zawarta w kwietniu 1922 pomiędzy Republiką Weimarską a Rosją Sowiecką we włoskim mieście Rapallo.

Teksty i nagrania

R1675KVW1oftY
Nagranie abstraktu

The foreign policy of the Second Republic of Poland 1922‑1936

After regaining independence, Poland tried to carry out a policy of supporting national groups living in the East to hit USSR. There were also efforts to create the Intermarium. It was proposed by Józef Piłsudski and its objective was to form an alliance of countries situated between the Baltic Sea and the Black Sea. The relations with Lithuania were determined by the issue of the occupation of the Vilnius area, and with Czechoslovakia – by the dispute about Zaolzie. Poland had friendly relations only with Latvia and Romania. The Republic of Poland would like to see France as a major political ally. In the mid‑1920s, the alliance with France weakened after Paris signed a treaty, which was not favourable to Poland, in Locarno, in 1925. Not a believer in collective solutions in international politics, Piłsudski arrived at a conclusion that the best idea was to pursue a policy of keeping equal distances (or balance) from both Moscow and Berlin. In 1932, the Soviet–Polish Non‑Aggression Pact was signed in Moscow. The German‑Polish Declaration on Non‑Aggression in Mutual Relations was signed in 1934.