Lesson plan (Polish)
Tytuł: Porozmawiajmy o komunikowaniu się. Lekcja powtórzeniowa
Scenariusz opracowany przez: Barbara Kazimierczak
Temat zajęć:
Porozmawiajmy o komunikowaniu się. Lekcja powtórzeniowa.
Grupa docelowa:
Uczniowie klasy I liceum i technikum.
Podstawa programowa
Podstawa programowa (stara)
I. Odbiór wypowiedzi i wykorzystywanie zawartych w nich informacji.
2. Samokształcenie i docieranie do informacji. Uczeń:
1) szuka literatury przydatnej do opracowania różnych zagadnień; selekcjonuje ją według wskazanych kryteriów (w zasobach bibliotecznych korzysta zarówno z tradycyjnego księgozbioru, jak i z zapisów multimedialnych i elektronicznych, w tym Internetu).
3. Świadomość językowa. Uczeń:
3) zna pojęcie aktu komunikacji językowej i wskazuje jego składowe (nadawca, odbiorca, kod, komunikat, kontekst), dostrzega i omawia współczesne zmiany modelu komunikacji językowej (np. różnice między tradycyjną komunikacją ustną lub pisaną a komunikacją przez Internet).
II. Analiza i interpretacja tekstów kultury.
1. Wstępne rozpoznanie. Uczeń:
1) prezentuje własne przeżycia wynikające z kontaktu z dziełem sztuki.
III. Tworzenie wypowiedzi.
1. Mówienie i pisanie. Uczeń:
7) wykonuje różne działania na tekście cudzym (np. streszcza, parafrazuje, sporządza konspekt, cytuje).
Podstawa programowa (nowa)
Zakres podstawowy
I. Kształcenie literackie i kulturowe.
2. Odbiór tekstów kultury. Uczeń:
1) przetwarza i hierarchizuje informacje z tekstów, np. publicystycznych, popularnonaukowych, naukowych;
6) odczytuje pozaliterackie teksty kultury, stosując kod właściwy w danej dziedzinie sztuki.
II. Kształcenie językowe.
3. Komunikacja językowa i kultura języka. Uczeń:
2) zna pojęcie aktu komunikacji językowej oraz jego składowe (komunikat, nadawca, odbiorca, kod, kontekst, kontakt);
4) rozpoznaje zjawiska powodujące niejednoznaczność wypowiedzi (homonimie, anakoluty, elipsy, paradoksy), dba o jasność i precyzję komunikatu;
10) charakteryzuje zmiany w komunikacji językowej związane z rozwojem jej form (np. komunikacji internetowej).
III. Tworzenie wypowiedzi
2. Mówienie i pisanie. Uczeń:
6) tworzy spójne wypowiedzi w następujących formach gatunkowych: wypowiedź o charakterze argumentacyjnym, referat, szkic interpretacyjny, szkic krytyczny, definicja, hasło encyklopedyczne, notatka syntetyzująca.
IV. Samokształcenie. Uczeń:
1) rozwija umiejętność pracy samodzielnej między innymi przez przygotowanie różnorodnych form prezentacji własnego stanowiska;
2) porządkuje informacje w problemowe całości poprzez ich wartościowanie; syntetyzuje poznawane treści wokół problemu, tematu, zagadnienia oraz wykorzystuje je w swoich wypowiedziach;
3) korzysta z literatury naukowej lub popularnonaukowej;
7) wzbogaca swoją wypowiedź pozajęzykowymi środkami komunikacji.
Zakres rozszerzony
I. Kształcenie literackie i kulturowe.
2. Odbiór tekstów kultury. Uczeń:
3) rozpoznaje nawiązania do tradycji biblijnej i antycznej w kulturze współczesnej.
Ogólny cel kształcenia
Uczeń porządkuje i utrwala wiedzę na temat aktu komunikacji i jego składników.
Kompetencje kluczowe
porozumiewanie się w języku ojczystym;
porozumiewanie się w językach obcych;
kompetencje społeczne i obywatelskie;
umiejętność uczenia się.
Cele operacyjne
Uczeń:
wyjaśnia, co oznacza słowo „komunikacja”; wskazuje różne znaczenia;
wskazuje nadawcę i odbiorcę w akcie komunikacji;
wykorzystuje kompetencje komunikacyjne w wypowiedziach ustnych;
wyjaśnia pojęcie aktu komunikacji językowej oraz wymienia i omawia jego części składowe;
określa komunikacyjną funkcję języka.
Metody/techniki kształcenia
podające
pogadanka.
aktywizujące
dyskusja;
metoda stolików eksperckich.
programowane
z użyciem komputera;
z użyciem e‑podręcznika.
praktyczne
ćwiczeń przedmiotowych.
Formy pracy
praca indywidualna;
praca w parach;
praca w grupach;
praca całego zespołu klasowego.
Środki dydaktyczne
e‑podręcznik;
tablica interaktywna, tablety/komputery.
Przebieg lekcji
Przed lekcją
Przed planowaną lekcją powtórzeniową nauczyciel prosi wszystkich uczniów, by przypomnieli sobie materiał e‑podręcznika z lekcji „Communication and its components”, a wybranych, by na podstawie lekcji przygotowali w oparciu o generator zamieszczony w abstrakcie krzyżówki dla kolegów do pracy na lekcji.
Faza wstępna
Prowadzący lekcję podaje temat lekcji, określa cel zajęć i wspólnie z uczniami ustala kryteria sukcesu.
Prowadzący przypomina uczestnikom zajęć, jakiego obszaru tematycznego będzie dotyczyła lekcja.
Faza realizacyjna
Uczniowie wyświetlają na tablicy interaktywnej opracowane przed lekcją krzyżówki. Zadaniem pozostałych jest odgadnięcie poszczególnych haseł. Po każdej krzyżówce, w oparciu o technikę świateł, uczniowie dokonują oceny pytań (czy są jednoznaczne, logicznie sformułowane). Nauczyciel ocenia pytania pod kątem językowym i udziela informacji zwrotnej.
Uczniowie, pracując indywidualnie lub w parach, wykonują ćwiczenia interaktywne sprawdzające i utrwalające wiadomości poznane w czasie lekcji. Wybrane osoby omawiają prawidłowe rozwiązania ćwiczeń interaktywnych. Prowadzący uzupełnia lub prostuje wypowiedzi podopiecznych.
Ćwiczenie 1. Zadawanie pytań. Uczniowie wykorzystują formularz do zapisania pytań skierowanych do kolegi lub koleżanki w celu sprawdzenia rozumienia wysłuchanego tekstu.
Uczniowie wykorzystują planszę interaktywną do uporządkowania swojej wiedzy.
Nauczyciel wspólnie z uczniami podsumowuje dotychczasowy przebieg zajęć.
Praca w grupach metodą stolików eksperckich. Nauczyciel dzieli klasę na pięć grup. Każda otrzymuje do opracowania jedno zadanie:
Grupa 1: Składniki komunikacji
Grupa 2: Znaki, wskaźniki, ikony i symbole - czym są, jak je rozróżnić, przykłady
Grupa 3: Jakie są funkcje wypowiedzi?
Grupa 4: Rozwój komunikacji na przestrzeni wieków
Grupa 5: Jakie są i czemu służą źródła informacji?
Każda grupa ma 10 minut na opracowanie tematu. Następnie grupy wymieniają się między sobą członkami: do każdej grupy przychodzi jedna osoba z innej grupy. Uczniowie wymieniają się wiedzą między sobą.
Faza podsumowująca
Nauczyciel omawia przebieg zajęć, wskazuje mocne i słabe strony pracy uczniów, udzielając im tym samym informacji zwrotnej.
Praca domowa
Wykonaj w domu notatkę z lekcji, np. metodą sketchnotingu.
W tej lekcji zostaną użyte m.in. następujące pojęcia oraz nagrania
Pojęcia
składniki aktu komunikacji
komunikacja
nadawca
odbiorca
oświadczenie
kod
kontekst
kontakt
odbiorca zamierzony
odbiorca niezamierzony
znak
ikona
symbol
wskaźnik
funkcja wypowiedzi
intencja wypowiedzi
funkcja informacyjna
funkcja ekspresywna
funkcja kreatywna
funkcja impresywna
tekst
Teksty i nagrania
Nagranie dostępne na portalu epodreczniki.pl
Nagranie lektorskie: In the world of signs. We observe various signs on a daily basis. They inform us about things, convey a certain meaning. Usually, they are created by a person aiming to communicate something to us. However, we often assign a certain meaning to something by ourselves, creating our own interpretation. Signs are therefore a form to which we assign a certain meaning. We perceive them through different senses, mostly through sight and hearing, but taste, touch and smell can have their role too. It is worth to know the nature of signs and their role in interpersonal communication. Indicators, icons, symbols. Signs are objects which direct our thoughts to other objects or phenomena. For example, a stream of letters „bicycle” makes us think about 'a two wheel human powered vehicle' while a road sign prohibiting the cross without stopping refers to a thought about the danger that makes people stop. Signs consist of two elements: a signifying (medium of meaning) and a signified (meaning). Signs can refer to other objects or phenomena in three ways. For that reason, we divide them into: indicators (indexes), icons and symbols. Interestingly, the functions of indicator, icon and symbol can co exist in one sign. It is an indicator of a left turn because behind it the road actually turns left, it is also a symbol of warning because people agreed to war fast drivers by a triangular shape on a yellow background (and not differently), it is an icon because of being a very schematic picture of a bending road. It's the same case with knocking on the door: it indicates there is a person standing behind the door, it is a symbolic sign meaning could you open the door?, it is an arbitral conventional sign because we could scratch the door (like dogs and cats do) or rub it as well.
4. Let's talk about communicating. Repeating lesson
Links to the lessons: 1 , 2 , 3 , 4 , 5