Temat: Unia Europejska

Autorka: Anna Rabiega

Adresat:

Uczeń klasy 8 szkoły podstawowej.

Podstawa programowa:

XII. Sprawy międzynarodowe.

Uczeń:

2) wymienia cele działania Unii Europejskiej; znajduje informacje o życiorysie politycznym Ojców Europy oraz obywateli polskich pełniących ważne funkcje w instytucjach unijnych.

Ogólny cel kształcenia:

Uczeń ma podstawową wiedzę na temat wybranych spraw międzynarodowych.

Cele operacyjne:

Uczeń:

• wyjaśnia długofalowe i bezpośrednie cele, które przyczyniły się do utworzenia Unii Europejskiej.

• wyjaśnia, czym jest integracja i wymienia obszary, w jakich państwa się integrują.

• przedstawia Ojców Europy i ich rolę w tworzeniu ugrupowania.

• przedstawia proces poszerzania Wspólnot Europejskich (i Unii Europejskiej) i pogłębiania integracji.

• wyjaśnia dwie najważniejsze zasady Unii Europejskiej: subsydiarność i solidaryzm.

Kształtowane kompetencje kluczowe:

• porozumiewanie się w języku obcym,

• kompetencje informatyczne,

• umiejętność uczenia się,

• kompetencje społeczne i obywatelskie.

Metody nauczania:

• dyskusja,

• drama,

• rybi szkielet,

• śniegowa kula,

• WebQuest,

• rozmowa nauczająca z wykorzystaniem planszy interaktywnej, schematu interaktywnego, ćwiczeń interaktywnych.

Formy pracy:

• indywidualna,

• w parach,

• grupowa,

• zbiorowa.

Środki dydaktyczne:

• komputery z głośnikami i dostępem do internetu, słuchawki,

• zasoby multimedialne zawarte w e‑podręczniku,

• tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda.

Przebieg zajęć:

Faza wstępna:

1. Nauczyciel przedstawia cel zajęć: Przeanalizujecie najważniejsze kwestie związane z procesem integracji europejskiej.

2. Nauczyciel prosi uczniów, aby wyobrazili sobie, że są uczestnikami Kongresu Europejskiego w Hadze w 1948 roku – spotkania, które stało się panelem dyskusji na temat sposobów jednoczenia Europy. Zadaniem uczniów jest przedstawienie argumentów przemawiających za integracją, uwzględniających określony moment historyczny i rzeczywiste okoliczności, jakie panowały w Europie bezpośrednio po II wojnie światowej. Mogą wypowiadać się zarówno w imieniu społeczeństw poszczególnych państw europejskich, jak i ogólnie. Nauczyciel informuje uczniów, że będa pracowali metodą rybiego szkieletu i w razie potrzeby wyjaśnia tę metodę. Na tablicy rysuje szkielet ryby. W jej głowie wpisuje problem do rozwiązania „Przyczyny zachodnioeuropejskiej integracji po II wojnie światowej”. Nauczyciel ustala czas na wykonanie zadania i wyznacza moderatora, który będzie zapisywał propozycje uczniów przy głównych i mniejszych ościach ryby. Po zakończeniu pracy nauczyciel prosi jednego z uczniów o podsumowanie ćwiczenia.

Faza realizacyjna:

1. Nauczyciel prosi uczniów, aby zapoznali się z treścią fragmentu deklaracji Schumana zawartej w abstrakcie i w parach zastanowili się, czy mogą na tej podstawie uzupełnić schemat, jaki stworzyli w poprzednim ćwiczeniu. Chętni/wybrani uczniowie przedstawiają swoje propozycje. W razie potrzeby nauczyciel poprawia i uzupełnia wypowiedzi uczniów.

2. Nauczyciel informuje uczniów, że pracując metodą kuli śniegowej, ustalą definicję pojęcia „integracja” i w razie potrzeby wyjaśnia tę metodę. Najpierw każdy uczeń samodzielnie zapisuje definicję na kartce. Następnie uczniowie łączą się w pary i ustalają wspólną definicję. W dalszej części ćwiczenia uczniowie tworzą grupy czteroosobowe i większe, a procedura ustalania definicji powtarza się za każdym razem, aż do momentu ustalenia definicji wspólnej dla całej klasy. Ta definicja zostaje zapisana na tablicy.

3. Nauczyciel dzieli klasę na cztery grupy i każdej z nich przydziela innego Ojca Europy: Roberta Schumana, Jeana Monneta, Konrada Adenauera i Alcide De Gasperiego. Informuje uczniów, że będą pracować metodą WebQuest i w razie potrzeby wyjaśnia tę metodę. Zadaniem uczniów jest poszukanie w internecie informacji nt. każdego z Ojców Europy:

• kilku zdjęć przedstawiających tę postać, które zostaną wyświetlone na tablicy interaktywnej podczas prezentacji postaci,

• najważniejszych informacji z życia postaci (zwłaszcza takich, które mogły przyczynić się do prointegracyjnych poglądów),

• informacji nt. poglądów i propozycji dotyczących sposobu jednoczenia Europy,

• ich największych osiągnięć w dziedzinie integracji europejskiej.

Następnie uczniowie wybierają w grupach moderatora i sekretarza i wspólnie przygotowują krótkie przemówienie przedzielonego grupie Ojca Europy (drama), w którym przedstawia on siebie, swoje poglądy i osiągnięcia. Zadaniem moderatora jest zadbanie, by każdy z członków grupy przynajmniej dwukrotnie zaproponował coś, co powinno znaleźć się w przemówieniu. Sekretarz spisuje przemówienie tworzone przez grupę.

Nauczyciel wyznacza czas na wykonanie zadania.

4. Po upływie wyznaczonego czasu reprezentanci grup (wcielając się w Ojców Europy) przedstawiają rezultaty pracy grupy. Po przemówieniu każdego Ojca Europy nauczyciel prosi chętnego/wybranego ucznia o krótkie podsumowanie najważniejszych informacji o tej postaci.

5. Nauczyciel prosi uczniów, by w parach wykonali Ćwiczenie 1. Następnie prosi chętnych/wybranych uczniów o podawanie kolejnych grup krajów, które przyłączały się do Wspólnot Europejskich (Unii Europejskiej) w kolejnych latach. Po każdej grupie państw nauczyciel inicjuje krótką dyskusję, pytając uczniów:

• Dlaczego te państwa chciały dołączyć do procesu integracji?

• Jakie korzyści z przyłączenia kolejnych państw uzyskały dotychczasowe państwa członkowskie?

• Dlaczego akurat w tym momencie dołączyły te państwa (dlaczego nie wcześniej)?

Po zakończeniu ćwiczenia nauczyciel prosi chętnego/wybranego ucznia o jego podsumowanie.

6. Nauczyciel prosi uczniów, aby zapoznali się z wyjaśnieniem najważniejszych zasad funkcjonowania Unii Europejskiej – zasady subsydiarności i solidaryzmu – zawartym w abstrakcie. Pyta uczniów, jak rozumieją te pojęcia i w jaki sposób konkretnie przejawia się realizacja tych zasad. Inicjuje krótką dyskusję na temat znaczenia tych zasad dla procesu integracji europejskiej. Po zakończeniu dyskusji prosi chętnego/wybranego ucznia o jej podsumowanie.

7. Nauczyciel zaprasza uczniów do wspólnego uzupełnienia planszy interaktywnej z Ćwiczenia 2. Informuje, że ich zadaniem będzie przedstawienie informacji dotyczących integracji europejskiej na podstawie treści abstraktu i innych źródeł. Po zakończeniu pracy nauczyciel prosi jednego ucznia o jej podsumowanie.

8. Nauczyciel prosi uczniów, aby w celu podsumowania informacji omawianych podczas poprzedniego zadania rozwiązali Ćwiczenie 3. Uczniowie omawiają swoje odpowiedzi z nauczycielem.

Faza podsumowująca:

1. Na zakończenie zajęć nauczyciel zadaje uczniom pytanie: Jak sądzicie, czego jeszcze musicie się nauczyć na temat integracji europejskiej, żeby być zadowolonym ze swojej wiedzy i umiejętności? Co chcielibyście jeszcze wiedzieć?

Chętni/wybrani uczniowie udzielają odpowiedzi.

2. Propozycja zadania domowego:

a. Zapoznaj się ze schematem interaktywnym „Three pillars of the European Union” i podaj po trzy konkretne przykłady działań, jakie państwa członkowskie Unii Europejskiej podjęły w ramach integracji w każdym z trzech filarów ustanowionych Traktatem z Maastricht. W jaki sposób każde z tych działań przyczyniło się do pogłębienia integracji?

b. Odsłuchaj nagranie abstraktu, aby powtórzyć materiał i utrwalić nowe słówka. Następnie wykonaj ćwiczenie słownikowe na końcu rozdziału.

W tej lekcji zostaną użyte m.in. następujące pojęcia oraz nagrania

Pojęcia

Teksty i nagrania

The European Union

The term “integration” is derived from the Latin word “integrare”, which means “to merge”. Integration can take place between people, social groups, national minorities or states. After the second world war a number of organizations that integrate states in political, military and economic terms were created in Europe. The Western European states were first and foremost integrated within the European communities and – together with the United States and Canada – within the North Atlantic Treaty Organization. The European communities played the most important role in the process of economic integration of the Western European states.

Founding fathers

It is difficult to imagine the creation of European communities without the involvement of people who, with determination and perseverance, sought to build integration structures. People who contributed to the construction of a peaceful, united Europe after the second world war, are referred to as the founding fathers of a united Europe. These were, among others:

• Robert Schuman, French Minister of Foreign Affairs,

• Jean Monnet, French politician and economist,

• Konrad Adenauer, the first Chancellor of the Federal Republic of Germany,

• Alcide De Gasperi, Prime Minister and MInister of Foreign Affairs of Italy.

European communities

The communities established in the 1950s – ECSC, EEC and Euratom – were the first ever international organizations of a supranational nature. The supranationality manifested itself above all in the possibility of creating legislation directly applicable in the member states.

Initially, the communities had six members. The economic benefits in the countries participating in the integration process have made other states interested in membership.

Currently, the European Union brings together 28 countries, and more states declare their willingness to join this organization. The official candidates for membership are Albania, Macedonia, Montenegro, Iceland, Serbia and Turkey.

From European Communities to the European Union

The successful process of economic integration within the communities has led to attempts to deepen political integration. As a result, on February 7, 1992, the Treaty on European Union was signed, called the Maastricht Treaty (from the name of the city in the Netherlands, where it was signed), which came into force on November 1, 1993.

The European Union was created on the basis of the Maastricht Treaty. It is worth noting that the European Union did not replace existing communities: ECSC, EEC, Euratom. It served as a way to deepen the integration process by including new issues, such as common foreign and security policy and judicial and police cooperation. The Treaty of Maastricht also changed the name of the European Economic Community to the European Community.

The Treaty of Maastricht established European citizenship, which complements national citizenship. Every citizen of a member state is also a citizen of the European Union.

The rules of functioning of the European Union

The member states of the European Union signed the Treaty of Lisbon on December 13, 2007, which came into force on December 1, 2009. On this basis, the competence of the European Community was taken over by the European Union, which became a single international organization and received legal personality.

The principle of subsidiarity

This principle means that the EU is only entitled to take action if the objectives cannot be achieved by the member states alone (central or local authorities). The European Union should not seek to replace member states, but complement their efforts to solve problems effectively. All measures and actions taken by the Union and the member states should be as close to the citizen as possible.

The principle of solidarity

This principle means that the member states of the European Union act jointly to implement the tasks enshrined in the treaties. It results in the obligation for member states to take measures to implement the EU law. States should refrain from actions that would hinder or jeopardize the Union's objectives. They should respect the interests of other member states.

The process of building European communities began in the 1950s. Over the next decades, not only the integration structures, but also the membership composition were changing. As a consequence, the European Union was created, which is not a state but has introduced its citizenship. There is no other international organization with such a wide legislative competence.