Lesson plan (Polish)
Temat: Na pastwie mocarstw: sytuacja międzynarodowa Rzeczypospolitej w XVIII wieku
Adresat
Uczniowie klasy VI szkoły podstawowej
Podstawa programowa
XIII. Rzeczpospolita Obojga Narodów w I połowie XVIII wieku. Uczeń:
ocenia pozycję międzynarodową Rzeczypospolitej w czasach saskich.
Ogólny cel kształcenia
Uczniowie zapoznają się z pozycją międzynarodową Rzeczypospolitej w czasach saskich
Kompetencje kluczowe
porozumiewanie się w językach obcych;
kompetencje informatyczne;
umiejętność uczenia się.
Kryteria sukcesu
Uczeń nauczy się:
jakie były cele czołowych stronnictw politycznych w epoce saskiej, oraz państw zaangażowanych w politykę anty/propolską;
jak potoczyły się dzieje Polski w epoce saskiej;
jakie były przyczyny pogorszenia się międzynarodowej sytuacji Polski.
Metody/techniki kształcenia
podające
pogadanka.
aktywizujące
dyskusja.
programowane
z użyciem komputera;
z użyciem e‑podręcznika.
praktyczne
ćwiczeń przedmiotowych.
Formy pracy
praca indywidualna;
praca w parach;
praca w grupach;
praca całego zespołu klasowego.
Środki dydaktyczne
e‑podręcznik;
zeszyt i kredki lub pisaki;
tablica interaktywna, tablety/komputery.
Przebieg lekcji
Przed lekcją
Nauczyciel prosi, aby uczniowie na podstawie e‑podręcznika nabyli lub uzupełnili informacje na temat znaczenia zaboru Śląska i wojny siedmioletniej (1756‑1763) dla Prus i Polski.
Faza wstępna
Nauczyciel podaje uczniom temat, cel lekcji oraz kryteria sukcesu.
Nauczyciel opowiada uczniom o lokalnych i ponadlokalnych skutkach wojny o sukcesję polską po śmierci Augusta II Mocnego oraz o cudzie domu brandenburskiego w czasie wojny siedmioletniej i jego wpływie na pogorszenie położenia międzynarodowego Polski – czyli zarysowuje międzynarodowe tło epoki saskiej.
Faza realizacyjna
Nauczyciel prosi uczniów o wykonanie Polecenia 1. Uczniowie, słuchając audycji, zwracają uwagę na to, jakie zdaniem historyka Dariusza Milewskiego były skutki walki stronnictw politycznych w czasach saskich? Co różniło stronnictwo Czartoryskich (tzw. Familię) i Potockich? A co ich łączyło?.
Nauczyciel dzieli uczniów na 3 grupy. Grupa I wciela się w obrońców „złotej wolności” – jej zadaniem będzie udowodnić, że Polska „nierządem stoi” (tzn. „rząd”, czyli władza ograniczająca samowolę magnatów, wcale nie zapewnia trwania państwa). Grupa II – jej przypadnie rola krytyków (wady i zagrożenia płynące ze stanu „nierządu”). Grupa III szuka pomysłu na pogodzenie dwóch poprzednich stanowisk i poprawę sytuacji międzynarodowej Polski czasów saskich. W ramach przygotowań do dyskusji nauczyciel podsuwa uczniom przydatne wskazówki. Wykonują oni także Ćwiczenie 1, wskazując cele, do których dążyli poszczególni polityczni gracze. Nauczyciel upewnia się, że zadanie zostało poprawnie wykonane i udziela informacji zwrotnej.
Po przygotowaniach wybrani uczniowie pod okiem nauczyciela przeprowadzają na forum klasy limitowaną czasowo debatę (grupa I i II). Następnie grupa III zadaje pytania i udziela wskazówek – wypracowanych wcześniej, uzupełnionych w toku obserwacji debaty - stronom dyskusji. Uczniowie po ich wspólnym ustaleniu zapisują w 3‑4 punktach wnioski końcowe.
Podczas pracy nad ćwiczeniami i poleceniami nauczyciel wykorzystuje metodniki lub zestaw kart w trzech kolorach: zielonym, żółtym i czerwonym. Uczniowie dzięki kartom sygnalizują nauczycielowi, czy mają trudności z wykonywaniem poleceń (kolor zielony – radzę sobie świetnie, kolor żółty – mam wątpliwości, kolor czerwony – proszę o pomoc).
Faza podsumowująca
Uczniowie rozmawiając z nauczycielem i z jego pomocą dzielą (ustnie lub pisemnie) przyczyny kryzysu Rzeczpospolitej w czasach saskich na: wynikające z zasad ustrojowych państwa, wynikające z sytuacji międzynarodowej.
Nauczyciel ocenia pracę uczniów na lekcji, biorąc pod uwagę ich wkład i zaangażowanie. Przekazuje uczniom informację zwrotną dotyczącą ich pracy.
Praca domowa
Nauczyciel zadaje zadanie domowe (nie jest obligatoryjną częścią scenariusza), którym jest wysłuchanie wykładu zamieszczonego w e‑podręczniku, zatytułowanego „Polskie kariery w Saksonii i saskie kariery w Polsce”. Jakie wnioski uczniowie zapamiętali z niego?.
W tej lekcji zostaną użyte m.in. następujące pojęcia oraz nagrania
Pojęcia
Wolna elekcja – jedna z podstawowych zasad ustroju Rzeczypospolitej szlacheckiej, ułożona w czasie bezkrólewia 1573 r., przewidująca obiór króla przez szlachtę, bez stosowania zasady sukcesji dynastycznej, w trybie pospolitego ruszenia.
Liberum veto – łacińskie: wolne nie pozwalam; łac., w Polsce potoczna nazwa zasady umożliwiającej jednemu posłowi zerwanie sejmu (a w konsekwencji unieważnienie wszystkich jego uchwał).
Familia – określenie magnackiego stronnictwa politycznego Czartoryskich i spokrewnionych z nimi rodzin, które odegrało zasadniczą rolę w dziejach Polski XVIII w.
Cud domu brandenburskiego - określenie ukute przez Fryderyka II, najpierw po bitwie pod Kunowicami, kiedy koalicja antypruska nie wykorzystała wielkiego zwycięstwa, umożliwiając tym samym odtworzenie pruskiej armii i kontynuowanie wojny przez Fryderyka; następnie w związku z przejściem Rosji na stronę Prus.
epoka saska – nazwa okresu rządów królów polskich z Sasonii z dynastii Wettynów (lata 1697–1763).
Wojna o sukcesję polską – wojna w Europie w latach 1733–1735. Przyczyną była rywalizacja o koronę polską między Stanisławem Leszczyńskim, a Augustem II Sasem. Konflikt toczony między koalicjami Francji, Hiszpanii i Bawarii a Austrią, Rosją, Prusami i Danią.
Teksty i nagrania
At the Mercy Of The Major Powers: The Situation Of Poland On The International Stage In The 18th Century
The death of Augustus II the Strong happened amid a very complex situation on the international stage. The major powers expressed divided opinions on the Polish succession. Poland’s neighbors wished its throne to be taken by a distant and weak prince, such as a Portuguese infante. The nobility and the majority of magnates were, by the Polish standards, surprisingly agreeable – they wanted it to be taken by Stanisław Leszczyński. The election was exceptionally smooth and the majority of the participants supported Leszczyński. Under the protection of the Tsar’s army, around 1000 supporters of the Wettin held a second election. This led to the civil war of 1734, known as the War of Polish Succession. It was only ended by the pacification sejm of 1736. The victory of Augustus III was decided by his military advantage and the support of the neighboring countries. The great losers of the failed election of Leszczyński turned out to be the magnate group consisting of Stanisław Poniatowski, his brothers‑in‑law, Michał and August Czartoryski, and Andrzej Załuski, i.e. the Familia. It was the reason why they supported neither the army’s numbers nor the reforms that would enable it. The conservative so‑called “hetmans’ party” became “Familia”’s main political enemy. Its members were the Grand Crown Hetman Franciszek Ksawery Branicki, Field Hetman Seweryn Rzewuski and the richest Polish magnate of the time – Stanisław Szczęsny Potocki. The aim of this faction was to keep Poland’s political system as it was – with elective monarchy, liberum veto, and the liberties of the nobility. They saw Russia as the main ally.