Mapa ilustruje hiszpańską wojnę domową 1936 - 1939. Początkowy teren rebelii w lipcu 1936 roku obejmował północną i zachodnią część Hiszpanii z miastami Vigo, Ferrol, La Coruna, Lugo, Leon, Burgos, Vitoria, Miranda de Ebro, Pampeluna, Zaragoza, Belchite, Teruel, Guadalajara, Segowia, Avila, Salamanca. Tereny zajęte przez nacjonalistów do września 1936 roku to południowo - zachodnia część Hiszpanii z miastami: Jarama, Brunete, Talavera, Caceres, Merida, Castuera, Kordoba, Sevilla, Cabra, Granada. Tereny zajęte przez nacjonalistów do października 1937 roku to niewielki pas na północy z miastami El Mazuci, Bilbao, Santander, Durango, Gernika oraz na południu z miastem Malaga. Tereny zajęte przez nacjonalistów do listopada 1938 roku to północno - wschodnia Hiszpania z miastami: Huesca, Segre, Alcaniz, Vinaros, Castellon. Tereny zajęte przez nacjonalistów do lutego 1939 roku to północno - wschodnia Hiszpania z miastami: Lerida, Ebro, Granollers, Barcelona, Figueres, Prats de Mollo. Ostatnie tereny pod kontrolą republikanów to centralna i południowa Hiszpania z miastami: Madryd, Valencia, Albacete, Elda, Jativa, Albatera, Murcia, Cartagena, Jaen, Lopera, Almeria, Castuera. Miejsca bitew to centralna Hiszpania okolice Madrytu, wschodnia strona Ebro, Serge, Teruel, północne wybrzeże Santander, Oviedo, Bilbao. Miejsca zbombardowane to północne i wschodnie wybrzeża Hiszpanii oraz południowa Hiszpania. Miejsca masakry: Malaga, Badajoz. Główne centra republikanów Cartagena, Valencia, Albacete, Madryt, Barcelona, Bilbao. Główne centra nacjonalistów: Ceuta, Cadiz, Sevilla, Kardoba, Salamanca, Valladolid, Zaragoza, Burgos, Pampeluna, Oviedo, Ferrol, Vitoria. Obozy koncentracyjne: Albatera, Miranda de Ebro, Castuera. Obozy dla uchodźców: Barrancos, Gurs, Septfons, Bram, Agde, Rivasaltes, Sant Cebria, Argelers, Prast de Mollo.