Powieść Komu bije dzwon (For Whom the Bell Tolls)  jest uważana za najważniejsze dzieło Ernesta Hemingwaya. Opowiada o oddziale partyzantów walczącym po stronie republikanów w czasie wojny domowej w Hiszpanii w latach 1936‑1939. Inspiracją do napisania powieści były osobiste doświadczenia autora, który pracował jako korespondent i widział okrucieństwa wojny. Hemingway przebywał wśród żołnierzy i stworzył poruszający portret psychologiczny silnego mężczyzny, zniszczonego i naznaczonego wojenną traumą. Opisywał wszechobecność i nieważność śmierci oraz niebezpieczeństwo ideologii, która dzieli ludzi i zmienia ich w rozjuszony, żądny krwi tłum. Zgłębiał moralne dylematy jednostki, która zostaje wciągnięta w wojnę i politykę, zmuszona do walki i zabijania, zdana na swój instynkt. Przywoływał przy tym swoje rozważania na temat corridy – przykładu walki na śmierć i życie.

Narracja powieści jest trzecioosobowa - prowadzona z punktu widzenia głównego bohatera, Roberta Jordana. Autor stara się jednak pozostać bezstronnym obserwatorem i przedstawia również punkt widzenia frankistów. Obiektywizm łączy się ze skrótowością. Realistyczne sceny batalistyczne ukazujące powszednie bohaterstwo żołnierzy zostają zderzone z wątkiem miłosnym – subtelnie zarysowanym obrazem tragicznego uczucia. Język powieści jest żywy, autentyczny, zawiera kolokw