Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
Polecenie 1
Znawcy biografii Aleksandra Fredry twierdzą, że jego życie to materiał na fabularny film lub powieść awanturniczą. Wypisz fakty z biografii Fredry.
Znawcy biografii Aleksandra Fredry twierdzą, że jego życie to materiał na fabularny film lub powieść awanturniczą. Wypisz fakty z biografii Fredry.
RPRkhPGStxma9
(Uzupełnij).
1
Polecenie 2

Uzupełnij mapę myśli wybranymi spośród podanych poniżej cytatami, które można by wykorzystać, kręcąc filmową biografię Aleksandra Fredry. Dobierz cytat do właściwego gatunku filmowego.

R1HzOHRp8MOg91
R1U6fnZ4NVCo5
Film dokumentalny (Uzupełnij). Dramat wojenny (Uzupełnij). Romans (Uzupełnij). Dramat sądowy (Uzupełnij). Film obyczajowy (Uzupełnij).

W 1809 wstąpił do armii Księstwa Warszawskiego, 1812 brał udział w kampanii moskiewskiej, 1813–14 [został] oficerem ordynansowym w sztabie Napoleona I, odznaczony m.in. Orderem Wojennym Virtuti Militari.

pwn Źródło: Encyklopedia PWN, dostępny w internecie: https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/Fredro-Aleksander.

W czasie Wiosny Ludów 1848 zabiegał o autonomię dla zaboru austriackiego; 1852 za krytykę rządów austriackich [został] oskarżony o zdradę stanu.

pwn Źródło: Encyklopedia PWN, dostępny w internecie: https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/Fredro-Aleksander.

Teraz przyszło szczęście: mam żonę, mam dzieci,
Jeden i drugi dukat w sakiewce się świeci.
Mam dom piękny, wygodny, dobrego kucharza,
Pomyślność co godzina przyjaciół pomnaża.
Ale... o żonę, dzieci co chwila truchleję,
Na mój majątek różni czyhają złodzieje:
Boję się ognia w domu, a za domem szkody,
Mam wszystko, czego trzeba. Lecz pośród swobody
Lękam się ciągle strzały z nieznanej cięciwy,
O Boże!... Jakżem biedny, że jestem szczęśliwy!

FR1 Źródło: Aleksander Fredro, Ironia szczęścia, [w:] tegoż, Pisma wszystkie, t. 12: Poezje, oprac. K. Wyka, Warszawa 1960–1976, s. 22.

Pierwsza tylko miłość – podług mnie – niebezpieczna stać się może rozsądkowi, ale razem jest największą rozkoszą w życiu. Cóż może wyrównać temu lubemu marzeniu, że wiecznie będę kochany, że wiecznie kochać będę! [...] Złączenie się duszy z duszą skrytym węzłem, nie przewidując go wprzódy! Jestem, jestem kochany!

FR Źródło: Aleksander Fredro, Pamiętnik, [w:] tegoż, Pisma wszystkie, t. 14, oprac. K. Wyka, Warszawa 1960–1976, s. 59.

W 1815 podał się, w stopniu kapitana, do dymisji, osiadł najpierw w Jaćwięgach, następnie w majątku rodzinnym w Beńkowej Wiszni (Samborskie). Gospodarując na wsi, utrzymywał stale dom we Lwowie.

pwn Źródło: Encyklopedia PWN, dostępny w internecie: https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/Fredro-Aleksander.

RJZVDahuGtT2D
Ćwiczenie 1
Ułóż wybrane fakty z biografii Aleksandra Fredry w porządku chronologicznym. Elementy do uszeregowania: 1. posłowanie na sejm stanowy, 2. ucieczka z niewoli rosyjskiej, 3. udział w kampanii moskiewskiej Napoleona, 4. oskarżenie o zdradę stanu, 5. ślub z Zofią z Jabłonowskich Skarbkową, 6. odznaczenie krzyżem Virtuti Militari
REISbK5We5qtw
Ćwiczenie 2
Pewien fakt z biografii Aleksandra Fredry łączy jego życie z biografiami Mikołaja Reja i Jana Kochanowskiego. Zaznacz poprawną odpowiedź. Możliwe odpowiedzi: 1. Zamieszkanie na wsi i tam oddanie się twórczości literackiej., 2. Zamieszkanie na wsi i nieszczęśliwa miłość., 3. Zamieszkanie na wsi i oddanie się działalności poselskiej., 4. Zamieszkanie na wsi i uczynienie mieszkańców wsi bohaterami swoich utworów.
1
Ćwiczenie 3

Z podanego fragmentu Ślubów panieńskich, opisującego Gustawa, wybierz cytaty, które mogłyby charakteryzować samego Aleksandra Fredrę z lat młodości. Uzasadnij swoją odpowiedź.

Aleksander Fredro Śluby panieńskie

Radost
płaczliwie
Mój Gustawie! – Dla Boga, porzuć myśli płoche,
I raz tylko, raz pierwszy zastanów się trochę.
Kilka dni jesteś pośród tak godnej rodziny,
I nie ma dnia jednego… gdzie tam dnia!… godziny,
Żebyś czegoś nie zbroił, aż się serce kraje.
Pani Dobrójska sama opiekę ci daje;
(…)
Ale wszystko na próżno, daremnie się trudzi:
Miejski panicz w wieśniakach innych widzi ludzi;
Swoich nudów nie kryje, grzeczności nie sili,
I chce dać uczuć wartość każdej swojej chwili.
Wróbel się tylko, mówią, pustej strzechy trzyma,
Ale co w twojej głowie już i wróbla nie ma.

śl Źródło: Aleksander Fredro, Śluby panieńskie, s. 9. Cytat za: Wolne lektury.
RYoHvkCeY8PoJ
(Uzupełnij).