Kiedy wszystko było gotowe, połknąłem kamerę i popiłem szklanką wody. Wtedy mięśnie przełyku zaczęły się kurczyć. Skurcze są tak silne, że można by jeść, stojąc na głowie. Oglądanie własnego żołądka od środka (…)to niezwykłe doświadczenie. (…) Przypominał mi powierzchnię Marsa, tylko był bardziej ruchomy. (…) Gdy miniemy żołądek, docieramy do jelita cienkiego. Tutaj przewód pokarmowy zaczyna pracę nad jedzeniem, zmienionym w płynną masę złożoną z soków trawiennych i strawionego jedzenia. Co kilka sekund powierzchnia jelita cienkiego unosi się w konwulsjach, gdy mięśnie falują w ruchu zwanym perystaltyką. (…) jelita pokryte są milionami kosmków, małych wypustek w kształcie palców, które nadają jej wygląd puszystego ręcznika. Ich celem jest zwiększenie powierzchni jelit, obszaru służącego wchłanianiu składników odżywczych. (…) [kamera] w końcu wydostała się z jelita cienkiego i dotarła do rozległych przestrzeni jelita grubego, krainy legendarnego mikrobiomu.

Indeks górny Źródło: Michael Mosley, Jelita wiedzą lepiej, tłum. A. Żak, Wydawnictwo Otwarte, Kraków 2018. Indeks górny koniec^{Źródło: Michael Mosley, Jelita wiedzą lepiej, tłum. A. Żak, Wydawnictwo Otwarte, Kraków 2018.}

RqJIfXfBdWnJR

(Uzupełnij).

---