Proces kształcenia jako zintegrowane działanie uczenia się i nauczania

[...] Obecnie proces kształcenia obejmuje nauczanie i uczenie się. Przyjmuje się, że jest to systematyczne, planowe i długotrwałe powiązane czynności nauczyciela i bezpośrednio od nich zależnych czynności uczniów. Czynności te realizowane są w formach postępowania właściwego różnym typom zajęć dydaktycznych i wychowawczych. W trakcie tego procesu łączy się nauczającą działalność nauczyciela z aktywnością poznawczą uczniów. Koniecznym warunkiem uczenia się według Bogdana Nawroczyńskiego jest aktywność uczącego się podmiotu. Wincenty Okoń, uważa, iż jedną z podstawowych prawidłowości uczenia się jest wielostronna aktywność, obejmująca aktywność intelektualną, emocjonalną i praktyczną. Według Wincentego Okonia „uczenie się jest procesem, w toku którego na podstawie doświadczenia, poznania i ćwiczenia powstają nowe formy zachowania się i działania lub ulegają zmianom formy wcześniej nabyte”.  Ponadto Wincenty Okoń wyróżnia cztery sposoby uczenia się: przyswajanie, odkrywanie, przeżywanie i działanie. Czesław Kupisiewicz uznaje, że uczenie się to „ proces zamierzonego nabywania przez uczący się podmiot określonych wiadomości, umiejętności i nawyków dokonujących się w toku bezpośredniego i pośredniego poznawania rzeczywistości. Formy uczenia się można podzielić na indywidualne, grupowe i zbiorowe

1 Źródło: Proces kształcenia jako zintegrowane działanie uczenia się i nauczania, [w:] Barbara Polak, Podstawy teorii kształcenia, s. 33–34.