MAPA INTERAKTYWNA
Spis treści 1/4 - Mapa ewidencyjna 1 1/4 - Mapa ewidencyjna
2/4 - Mapa glebowo‑rolnicza 2 2/4 - Mapa glebowo‑rolnicza
3/4 - Mapa klasyfikacyjna 3 3/4 - Mapa klasyfikacyjna
4/4 - Mapa zasadnicza 4 4/4 - Mapa zasadnicza
1/4 - Mapa ewidencyjna R17FNNUCC68iz Pierwsza mapa zaprezentowana w mapie interaktywnej to mapa ewidencyjna. Na prawo od mapy umieszczono suwaki umożliwiające zmianę zakresu prezentowanych na mapie obiektów i informacji. Pierwszy dotyczy granic i numerów działek ewidencyjnych, drugi budynków, trzeci konturów użytków, czwarty konturów klasyfikacyjnych. Pod suwakami umieszczono panel pozwalający na powiększanie i pomniejszanie mapy, a także przesuwanie jej widoku w górę i w dół oraz w prawo i w lewo. Po lewej stronie planszy umieszczono sześć aktywnych haseł. Po kliknięciu wybranego hasła po prawej stronie ekranu wyświetla się opis oraz pasek odtwarzania audio. Nagranie jest tożsame z treścią opisu.
Informacje
Tekst
Mapa ewidencyjna jest standardowym opracowaniem kartograficznym, tworzonym na podstawie zbiorów danych zawartych w bazie ewidencji gruntów i budynków (EGiB).
Mapę ewidencyjną sporządza się w skalach :
1:500, 1:1000, 1:2000, 1:5000.
Treść mapy ewidencyjnej stanowią:
granice i numery działek ewidencyjnych,
punkty graniczne,
kontury budynków z oznaczeniem rodzaju budynku, a także numery najwyższych kondygnacji budynków albo najniższych kondygnacji budynków podziemnych znaczonych liczbą ujemną,
kontury użytków gruntowych i ich oznaczenia,
kontury klasyfikacyjne i ich oznaczenia,
występujące w obszarze mapy granice jednostek zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa i obrębów ewidencyjnych, wraz z ich oznaczeniami,
inne elementy, które nie kolidują z danymi ewidencyjnymi, a pozwalają na uczytelnienie treści mapy,
nazwy ulic i placów oraz związane z nimi numery porządkowe, a także nazwy cieków, zbiorników wodnych i innych obiektów fizjograficznych,
znaki graficzne siatki kwadratów, z których przynajmniej dwa widoczne w obszarze mapy powinny być opisane współrzędnymi.
Granice i numery działek ewidencyjnych
Tekst
Działkę ewidencyjną stanowi ciągły obszar gruntu, położony w granicach jednego obrębu ewidencyjnego, jednorodny pod względem prawnym, wydzielony z otoczenia za pomocą granic działek ewidencyjnych.
W obszarze obrębu ewidencyjnego działka ewidencyjna jest wyróżniana przez jej numer, który ma postać liczby naturalnej.
Punkty graniczne.
Tekst
Położenie punktów granicznych użytych do numerycznego opisu granic działek ewidencyjnych określa się w układzie współrzędnych prostokątnych płaskich PL‑2000.
Poniżej zbliżenie fragmenty mapy, na którym zaznaczono numer punktu granicznego 25 – 1218
Budynki
Tekst
W bazie danych ewidencyjnych oprócz konturu budynku ujawnia się obiekty budowlane trwale związane z budynkiem, takie jak: taras, weranda, wiatrołap, schody, podpora, rampa, wjazd do podziemia, podjazd dla osób niepełnosprawnych.
Rodzaj budynku według Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT):
m- mieszkalny
g – produkcyjny usługowy i gospodarczy
t - transportu i łączności
k – oświaty nauki i kultury oraz sportu
z – szpitala i inne budynki opieki zdrowotnej b - biurowy
h – handlowo‑usługowy
p - przemysłowy
s – zbiornik, silos i budynek magazynowy
i – budynek niemieszkalny
Numery kondygnacji budynków
Numery najwyższych kondygnacji budynków określa liczba naturalna od 1 do n.
Numery najniższych kondygnacji budynków podziemnych określa się liczbą ujemną od -1 do -n.
Kontury użytków.
Tekst
Użytek gruntowy, czyli obszar o jednolitym sposobie użytkowania. Znakiem umownym konturu użytku gruntowego na mapie ewidencyjnej jest według rozporządzenia, linia przerywana 1:1 w kolorze zielonym.
Wewnątrz konturu użytku gruntowego umieszcza się jego oznaczenie zgodnie z Rozporządzeniem w sprawie ewidencji gruntów i budynków.
Poniżej zbliżenie mapy, na którym zaznaczono kontur użytku oraz oznaczenie budynku.
Kontury klasyfikacyjne.
Przebieg konturów klasyfikacyjnych wykazuje się w ewidencji w granicach konturów gruntów rolnych lub leśnych na podstawie mapy klasyfikacji. Kontur klasyfikacyjny obejmuje tylko kontury użytków gruntowych o oznaczeniach: R, S, Ł, Ps, Br, Wsr, W, Lzr, Ls, Lz. Na mapie ewidencyjnej zaznaczono granicę zasięgu konturów klasyfikacyjnych kolorem zielonym linią przerywaną 3:1.
Poniżej zbliżenie mapy, na którym zaznaczono oznaczenia konturu oraz kontur klasyfikacyjny.
Pierwsza mapa zaprezentowana w mapie interaktywnej to mapa ewidencyjna. Na prawo od mapy umieszczono suwaki umożliwiające zmianę zakresu prezentowanych na mapie obiektów i informacji. Pierwszy dotyczy granic i numerów działek ewidencyjnych, drugi budynków, trzeci konturów użytków, czwarty konturów klasyfikacyjnych. Pod suwakami umieszczono panel pozwalający na powiększanie i pomniejszanie mapy, a także przesuwanie jej widoku w górę i w dół oraz w prawo i w lewo. Po lewej stronie planszy umieszczono sześć aktywnych haseł. Po kliknięciu wybranego hasła po prawej stronie ekranu wyświetla się opis oraz pasek odtwarzania audio. Nagranie jest tożsame z treścią opisu.
Informacje
Tekst
Mapa ewidencyjna jest standardowym opracowaniem kartograficznym, tworzonym na podstawie zbiorów danych zawartych w bazie ewidencji gruntów i budynków (EGiB).
Mapę ewidencyjną sporządza się w skalach :
1:500, 1:1000, 1:2000, 1:5000.
Treść mapy ewidencyjnej stanowią:
granice i numery działek ewidencyjnych,
punkty graniczne,
kontury budynków z oznaczeniem rodzaju budynku, a także numery najwyższych kondygnacji budynków albo najniższych kondygnacji budynków podziemnych znaczonych liczbą ujemną,
kontury użytków gruntowych i ich oznaczenia,
kontury klasyfikacyjne i ich oznaczenia,
występujące w obszarze mapy granice jednostek zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa i obrębów ewidencyjnych, wraz z ich oznaczeniami,
inne elementy, które nie kolidują z danymi ewidencyjnymi, a pozwalają na uczytelnienie treści mapy,
nazwy ulic i placów oraz związane z nimi numery porządkowe, a także nazwy cieków, zbiorników wodnych i innych obiektów fizjograficznych,
znaki graficzne siatki kwadratów, z których przynajmniej dwa widoczne w obszarze mapy powinny być opisane współrzędnymi.
Granice i numery działek ewidencyjnych
Tekst
Działkę ewidencyjną stanowi ciągły obszar gruntu, położony w granicach jednego obrębu ewidencyjnego, jednorodny pod względem prawnym, wydzielony z otoczenia za pomocą granic działek ewidencyjnych.
W obszarze obrębu ewidencyjnego działka ewidencyjna jest wyróżniana przez jej numer, który ma postać liczby naturalnej.
Punkty graniczne.
Tekst
Położenie punktów granicznych użytych do numerycznego opisu granic działek ewidencyjnych określa się w układzie współrzędnych prostokątnych płaskich PL‑2000.
Poniżej zbliżenie fragmenty mapy, na którym zaznaczono numer punktu granicznego 25 – 1218
Budynki
Tekst
W bazie danych ewidencyjnych oprócz konturu budynku ujawnia się obiekty budowlane trwale związane z budynkiem, takie jak: taras, weranda, wiatrołap, schody, podpora, rampa, wjazd do podziemia, podjazd dla osób niepełnosprawnych.
Rodzaj budynku według Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT):
m- mieszkalny
g – produkcyjny usługowy i gospodarczy
t - transportu i łączności
k – oświaty nauki i kultury oraz sportu
z – szpitala i inne budynki opieki zdrowotnej b - biurowy
h – handlowo‑usługowy
p - przemysłowy
s – zbiornik, silos i budynek magazynowy
i – budynek niemieszkalny
Numery kondygnacji budynków
Numery najwyższych kondygnacji budynków określa liczba naturalna od 1 do n.
Numery najniższych kondygnacji budynków podziemnych określa się liczbą ujemną od -1 do -n.
Kontury użytków.
Tekst
Użytek gruntowy, czyli obszar o jednolitym sposobie użytkowania. Znakiem umownym konturu użytku gruntowego na mapie ewidencyjnej jest według rozporządzenia, linia przerywana 1:1 w kolorze zielonym.
Wewnątrz konturu użytku gruntowego umieszcza się jego oznaczenie zgodnie z Rozporządzeniem w sprawie ewidencji gruntów i budynków.
Poniżej zbliżenie mapy, na którym zaznaczono kontur użytku oraz oznaczenie budynku.
Kontury klasyfikacyjne.
Przebieg konturów klasyfikacyjnych wykazuje się w ewidencji w granicach konturów gruntów rolnych lub leśnych na podstawie mapy klasyfikacji. Kontur klasyfikacyjny obejmuje tylko kontury użytków gruntowych o oznaczeniach: R, S, Ł, Ps, Br, Wsr, W, Lzr, Ls, Lz. Na mapie ewidencyjnej zaznaczono granicę zasięgu konturów klasyfikacyjnych kolorem zielonym linią przerywaną 3:1.
Poniżej zbliżenie mapy, na którym zaznaczono oznaczenia konturu oraz kontur klasyfikacyjny.
2/4 - Mapa glebowo‑rolnicza Rgg4AKQPuDo5Z Druga mapa to mapa glebowo‑rolnicza. Zaznaczono na niej za pomocą wyraźnych barw obszary rolniczej przydatności gleb oraz granice i numery działek ewidencyjnych. Na prawo od mapy umieszczono suwaki umożliwiające zmianę zakresu prezentowanych na mapie obiektów i informacji. Pierwszy dotyczy granic i numerów działek ewidencyjnych, drugi kompleksu żytniego bardzo dobrego, trzeci kompleksu żytniego słabego, czwarty użytków zielonych średnich, piąty kompleksu zbożowo‑pastewnego mocnego, szósty kompleksu żytniego dobrego, siódmy wód i nieużytków, ósmy składu mechanicznego gleby, dziewiąty oznaczeń kompleksy rolniczej przydatności, dziesiąty oznaczeń typu gleby, jedenasty odkrywek. Pod suwakami umieszczono panel umożliwiający powiększanie i pomniejszanie mapy, a także przesuwanie jej widoku w górę i w dół oraz w prawo i w lewo. Po lewej stronie planszy znajdują się trzy aktywne hasła. Po kliknięciu wybranego hasła po prawej stronie ekranu wyświetla się opis oraz pasek odtwarzania audio. Nagranie jest tożsame z treścią opisu.
Informacje
Tekst
Mapa glebowo‑rolnicza
Mapa glebowo‑rolnicza to kartograficzne opracowanie przedstawiające podział przestrzeni rolniczej na kompleksy rolniczej przydatności gleb. Mapę glebowo‑rolniczą sporządza się w skali 1:5000 dla poszczególnych obrębów ewidencyjnych. Główną treścią mapy glebowo‑rolniczej są kompleksy rolniczej przydatności gleb. Kompleks taki łączy w sobie różne typy, rodzaje i gatunki gleb, które charakteryzują się podobnymi właściwościami użytkowymi.
Kompleksy rolniczej przydatności
Tekst
Opis
(1)Oznaczenie kompleksu rolniczej przydatności. Przykład: 6 kompleks żytni słaby. (2) Oznaczenie typu gleby. Przykład: A gleby bielicowe lub gleby płowe. (3) Skład mechaniczny gleby. Przykład: ps gl piasek słabo gliniasty na głębokości 100 do 150 metrów przechodzi w glinę lekką. (4) Odkrywki: położenie i numer odkrywki glebowej. Poniżej zbliżenie fragmentu mapy z symbolami zawartymi w opisie.
Odkrywki
Tekst
Odkrywki – położenie i numer odkrywki glebowej
Poniżej przykładowy raptularz gleby bagiennej wytworzonej z torfów zalegających na glinie lekkiej.
Druga mapa to mapa glebowo‑rolnicza. Zaznaczono na niej za pomocą wyraźnych barw obszary rolniczej przydatności gleb oraz granice i numery działek ewidencyjnych. Na prawo od mapy umieszczono suwaki umożliwiające zmianę zakresu prezentowanych na mapie obiektów i informacji. Pierwszy dotyczy granic i numerów działek ewidencyjnych, drugi kompleksu żytniego bardzo dobrego, trzeci kompleksu żytniego słabego, czwarty użytków zielonych średnich, piąty kompleksu zbożowo‑pastewnego mocnego, szósty kompleksu żytniego dobrego, siódmy wód i nieużytków, ósmy składu mechanicznego gleby, dziewiąty oznaczeń kompleksy rolniczej przydatności, dziesiąty oznaczeń typu gleby, jedenasty odkrywek. Pod suwakami umieszczono panel umożliwiający powiększanie i pomniejszanie mapy, a także przesuwanie jej widoku w górę i w dół oraz w prawo i w lewo. Po lewej stronie planszy znajdują się trzy aktywne hasła. Po kliknięciu wybranego hasła po prawej stronie ekranu wyświetla się opis oraz pasek odtwarzania audio. Nagranie jest tożsame z treścią opisu.
Informacje
Tekst
Mapa glebowo‑rolnicza
Mapa glebowo‑rolnicza to kartograficzne opracowanie przedstawiające podział przestrzeni rolniczej na kompleksy rolniczej przydatności gleb. Mapę glebowo‑rolniczą sporządza się w skali 1:5000 dla poszczególnych obrębów ewidencyjnych. Główną treścią mapy glebowo‑rolniczej są kompleksy rolniczej przydatności gleb. Kompleks taki łączy w sobie różne typy, rodzaje i gatunki gleb, które charakteryzują się podobnymi właściwościami użytkowymi.
Kompleksy rolniczej przydatności
Tekst
Opis
(1)Oznaczenie kompleksu rolniczej przydatności. Przykład: 6 kompleks żytni słaby. (2) Oznaczenie typu gleby. Przykład: A gleby bielicowe lub gleby płowe. (3) Skład mechaniczny gleby. Przykład: ps gl piasek słabo gliniasty na głębokości 100 do 150 metrów przechodzi w glinę lekką. (4) Odkrywki: położenie i numer odkrywki glebowej. Poniżej zbliżenie fragmentu mapy z symbolami zawartymi w opisie.
Odkrywki
Tekst
Odkrywki – położenie i numer odkrywki glebowej
Poniżej przykładowy raptularz gleby bagiennej wytworzonej z torfów zalegających na glinie lekkiej.
3/4 - Mapa klasyfikacyjna R1Yzk1fNxCbvI Trzecia mapa to mapa klasyfikacyjna, która przedstawia gleboznawczą klasyfikację gruntów i jest sporządzana na kopii mapy ewidencyjnej. Na prawo od mapy umieszczono suwaki umożliwiające zmianę zakresu prezentowanych na mapie obiektów i informacji. Pierwszy dotyczy użytków, drugi kontutów, trzeci działek, czwarty typów gleb, piąty odkrywek. Pod suwakami umieszczono panel umożliwiający powiększanie i pomniejszanie mapy, a także przesuwanie jej widoku w górę i w dół oraz w prawo i w lewo. W lewym górnym rogu znajduje się aktywne hasło. Po jego kliknięciu po prawej stronie ekranu wyświetla się opis mapy i pasek odtwarzania audio. Nagranie jest tożsame z tekstem.
Informacje
Tekst
Mapa klasyfikacyjna jest kartograficznym przedstawieniem wyników przeprowadzonej gleboznawczej klasyfikacji gruntów. Sporządza się ją na kopii mapy ewidencyjnej.
Mapa klasyfikacyjna zawiera w szczególności:
1. Zasięgi konturów typów gleb ‒ wykreślone linią przerywaną w kolorze zielonym. Oznaczenie symboli typów gleb wpisuje się dużą literą alfabetu jeden raz w górnym lewym rogu konturu typu gleby.
2. Granice zasięgów klas bonitacyjnych (konturów klasyfikacyjnych) ‒ wykreślone łamaną linią ciągłą w kolorze zielonym.
Na oznaczenie konturu składa się: (55‑R-V‑2d)
- numer konturu (55‑R-V‑2d),
-symbol użytku gruntowego (55‑R-V‑2d),
- klasa bonitacyjna (55‑R-V‑2d),
- rodzaj gleby (55‑R-V‑2d),
- gatunek gleby (55‑R-V‑2d).
3.Położenie odkrywek glebowych – wykreślone małym kółkiem z opisem numeru odkrywki w kolorze zielonym.
Trzecia mapa to mapa klasyfikacyjna, która przedstawia gleboznawczą klasyfikację gruntów i jest sporządzana na kopii mapy ewidencyjnej. Na prawo od mapy umieszczono suwaki umożliwiające zmianę zakresu prezentowanych na mapie obiektów i informacji. Pierwszy dotyczy użytków, drugi kontutów, trzeci działek, czwarty typów gleb, piąty odkrywek. Pod suwakami umieszczono panel umożliwiający powiększanie i pomniejszanie mapy, a także przesuwanie jej widoku w górę i w dół oraz w prawo i w lewo. W lewym górnym rogu znajduje się aktywne hasło. Po jego kliknięciu po prawej stronie ekranu wyświetla się opis mapy i pasek odtwarzania audio. Nagranie jest tożsame z tekstem.
Informacje
Tekst
Mapa klasyfikacyjna jest kartograficznym przedstawieniem wyników przeprowadzonej gleboznawczej klasyfikacji gruntów. Sporządza się ją na kopii mapy ewidencyjnej.
Mapa klasyfikacyjna zawiera w szczególności:
1. Zasięgi konturów typów gleb ‒ wykreślone linią przerywaną w kolorze zielonym. Oznaczenie symboli typów gleb wpisuje się dużą literą alfabetu jeden raz w górnym lewym rogu konturu typu gleby.
2. Granice zasięgów klas bonitacyjnych (konturów klasyfikacyjnych) ‒ wykreślone łamaną linią ciągłą w kolorze zielonym.
Na oznaczenie konturu składa się: (55‑R-V‑2d)
- numer konturu (55‑R-V‑2d),
-symbol użytku gruntowego (55‑R-V‑2d),
- klasa bonitacyjna (55‑R-V‑2d),
- rodzaj gleby (55‑R-V‑2d),
- gatunek gleby (55‑R-V‑2d).
3.Położenie odkrywek glebowych – wykreślone małym kółkiem z opisem numeru odkrywki w kolorze zielonym.
4/4 - Mapa zasadnicza R113up56XtSTv Czwarta mapa to mapa zasadnicza, która przedstawia informacje między innymi o usytuowaniu punktów osnowy geodezyjnej, działek ewidencyjnych, budynków. Na prawo od mapy umieszczono suwaki umożliwiające zmianę zakresu prezentowanych na mapie obiektów i informacji. Pierwszy dotyczy działek, drugi użytków, trzeci konturów, czwarty informacji dodatkowych. Pod suwakami umieszczono panel umożliwiający powiększanie i pomniejszanie mapy, a także przesuwanie jej widoku w górę i w dół oraz w prawo i w lewo. W lewym górnym rogu znajduje się aktywne hasło. Po jego kliknięciu po prawej stronie ekranu wyświetla się opis mapy i pasek odtwarzania audio. Nagranie jest tożsame z tekstem.
Informacje
Tekst
Mapa zasadnicza
Mapa zasadnicza to wielkoskalowe opracowanie kartograficzne, zawierające informacje o przestrzennym usytuowaniu: punktów osnowy geodezyjnej, działek ewidencyjnych, budynków, konturów użytków gruntowych, konturów klasyfikacyjnych, sieci uzbrojenia terenu, budowli i urządzeń budowlanych oraz innych obiektów topograficznych, a także wybrane informacje opisowe dotyczące tych obiektów.
Mapę zasadniczą sporządza się w skali:
1:500, 1:1000, 1:2000, 1:5000
Mapę zasadniczą tworzy się na podstawie odpowiednich zbiorów danych zawartych w:
bazie danych EGiB (ewidencji gruntów i budynków),
bazie danych GESUT (geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu),
bazie danych PRG (państwowego rejestru granic i powierzchni jednostek podziałów terytorialnych kraju),
bazie danych BDSOG (szczegółowych osnów geodezyjnych),
bazie danych BDOT500 (obiektów topograficznych),
bazie danych PRPOG (państwowego rejestru podstawowych osnów geodezyjnych).
Czwarta mapa to mapa zasadnicza, która przedstawia informacje między innymi o usytuowaniu punktów osnowy geodezyjnej, działek ewidencyjnych, budynków. Na prawo od mapy umieszczono suwaki umożliwiające zmianę zakresu prezentowanych na mapie obiektów i informacji. Pierwszy dotyczy działek, drugi użytków, trzeci konturów, czwarty informacji dodatkowych. Pod suwakami umieszczono panel umożliwiający powiększanie i pomniejszanie mapy, a także przesuwanie jej widoku w górę i w dół oraz w prawo i w lewo. W lewym górnym rogu znajduje się aktywne hasło. Po jego kliknięciu po prawej stronie ekranu wyświetla się opis mapy i pasek odtwarzania audio. Nagranie jest tożsame z tekstem.
Informacje
Tekst
Mapa zasadnicza
Mapa zasadnicza to wielkoskalowe opracowanie kartograficzne, zawierające informacje o przestrzennym usytuowaniu: punktów osnowy geodezyjnej, działek ewidencyjnych, budynków, konturów użytków gruntowych, konturów klasyfikacyjnych, sieci uzbrojenia terenu, budowli i urządzeń budowlanych oraz innych obiektów topograficznych, a także wybrane informacje opisowe dotyczące tych obiektów.
Mapę zasadniczą sporządza się w skali:
1:500, 1:1000, 1:2000, 1:5000
Mapę zasadniczą tworzy się na podstawie odpowiednich zbiorów danych zawartych w:
bazie danych EGiB (ewidencji gruntów i budynków),
bazie danych GESUT (geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu),
bazie danych PRG (państwowego rejestru granic i powierzchni jednostek podziałów terytorialnych kraju),
bazie danych BDSOG (szczegółowych osnów geodezyjnych),
bazie danych BDOT500 (obiektów topograficznych),
bazie danych PRPOG (państwowego rejestru podstawowych osnów geodezyjnych).
Powiązane ćwiczenia: