Kleje papiernicze są substancjami stosowanymi do zaklejania papieru w celu zwiększenia odporności na przenikanie cieczy. Do zaklejania powierzchniowego papieru stosuje się mieszanki zaklejające zawierające skrobię, skrobię modyfikowaną, karboksymetylocelulozę, emulsje woskowe, żywice syntetyczne, itp. Pod względem stopnia zaklejenia rozróżnia się papiery całkowicie zaklejone, częściowo zaklejone i nie zaklejone. Jako całkowicie zaklejone wytwarza się np. papiery do pisania, rysunkowe, offsetowe czy mapowe. Jako częściowo zaklejone: papiery wklęsłodrukowe, drukowe zwykłe, pakowe. Nie zakleja się papierów chłonnych, bibułek, papierów filtracyjnych, itp.

Poza półproduktami włóknistymi stosuje się tzw. dodatki masowe, wypełniacze, kleje, barwniki, pigmenty oraz pomocnicze środki chemiczne, np. wiążące, wodoutrwalające. Stosuje się je w celu uzyskania odpowiednich właściwości papieru, zmniejszenia kosztów wytwarzania itp. Wypełniacze są to najczęściej: kaolin, kreda, gips, talk, strącony węglan wapnia oraz inne silnie rozdrobnione związki mineralne charakteryzujące się białą barwą. Celem wprowadzenia wypełniaczy do papieru jest nadanie mu nieprzezroczystości, białości, miękkości, gładkości, stabilności wymiarowej. Nadmierne zwiększenie zawartości wypełniaczy prowadzi do negatywnych zjawisk, powoduje np. pogorszenie właściwości mechanicznych, stopnia zaklejenia itp.

Barwniki i pigmenty służą do barwienia papieru.  Barwnikami są również rozjaśniacze optyczne. Charakteryzują się one zdolnością pochłaniania niewidzialnego promieniowania ultrafioletowego i przetwarzania go w widzialne promieniowanie fluorescencyjne. Dzięki fluorescencji wprowadzonych do masy papierniczej wybielaczy optycznych zwiększa się białość papieru. Pomocnicze środki chemiczne są stosowane w celu uzyskania odpowiednich właściwości papieru i usprawniające wytwarzanie papieru np. Środki przeciwpienne, powierzchniowo czynne lub wpływające na właściwości wytworów papierowych np. środki wiążące czy wodoutrwalające.