Ilustracja zatytułowana jest Metoda fałszywego skrętu. Schemat przedstawia metodę fałszywego skrętu, w której wałki podające i odbierające są nieruchome. Na schemacie pokazano również nitkę teksturowaną oraz wrzeciono nibyskrętowe. Na ilustracji znajduje się punkt interaktywny, po kliknięciu którego pojawia się ramka z tekstem oraz z tożsamym z nim nagraniem audio.
Metoda fałszywego skrętu Metoda fałszywego skrętu polega na nadaniu nitkom dużej liczby skrętów w kierunku Z, przy jednoczesnym doprowadzaniu jej w komorze grzewczej do temperatury topnienia. Kolejnym krokiem jest odkręcenie pierwotnie nadanego skrętu w kierunku S i odbiór utworzonej nitki przez wałki odbierające. Schemat przedstawia metodę fałszywego skrętu, w której wałki podające (2) i odbierające (4) są nieruchome. Na schemacie pokazano również nitkę teksturowaną (1) oraz wrzeciono nibyskrętowe (3).
Ilustracja zatytułowana jest Metoda fałszywego skrętu. Schemat przedstawia metodę fałszywego skrętu, w której wałki podające i odbierające są nieruchome. Na schemacie pokazano również nitkę teksturowaną oraz wrzeciono nibyskrętowe. Na ilustracji znajduje się punkt interaktywny, po kliknięciu którego pojawia się ramka z tekstem oraz z tożsamym z nim nagraniem audio.
Metoda fałszywego skrętu Metoda fałszywego skrętu polega na nadaniu nitkom dużej liczby skrętów w kierunku Z, przy jednoczesnym doprowadzaniu jej w komorze grzewczej do temperatury topnienia. Kolejnym krokiem jest odkręcenie pierwotnie nadanego skrętu w kierunku S i odbiór utworzonej nitki przez wałki odbierające. Schemat przedstawia metodę fałszywego skrętu, w której wałki podające (2) i odbierające (4) są nieruchome. Na schemacie pokazano również nitkę teksturowaną (1) oraz wrzeciono nibyskrętowe (3).
Metoda fałszywego skrętu
Źródło: Akademia Finansów i Biznesu Vistula, licencja: CC BY-SA 3.0.
Ilustracja zatytułowana jest Metoda rzeczywistego skrętu. Grafika przedstawia schemat teksturowania metodą rzeczywistego skrętu. W dwóch kolumnach zobrazowane są za pomocą skośnych kresek kierunki skrętu. W ramkach opisane są etapy procesu. Po lewej stronie są to: skręt w kierunku Z, stabilizacja oraz odkręcanie w kierunku S. Po prawej stronie są to: skręt w kierunku S, stabilizacja oraz odkręcanie w kierunku Z. Następnie ma miejsce wspólne skręcanie w kierunku S. Na ilustracji znajduje się punkt interaktywny, po kliknięciu którego pojawia się ramka z tekstem oraz z tożsamym z nim nagraniem audio.
Metoda rzeczywistego skrętu Metoda rzeczywistego skrętu polega na skręcaniu nitek do wartości skrętu krytycznego oraz utrwalaniu skrętu w procesie obróbki termicznej, a także odkręcaniu ich w odwrotnym kierunku. W wyniku tego procesu otrzymuje się nitki elastyczne i puszyste.
Ilustracja zatytułowana jest Metoda rzeczywistego skrętu. Grafika przedstawia schemat teksturowania metodą rzeczywistego skrętu. W dwóch kolumnach zobrazowane są za pomocą skośnych kresek kierunki skrętu. W ramkach opisane są etapy procesu. Po lewej stronie są to: skręt w kierunku Z, stabilizacja oraz odkręcanie w kierunku S. Po prawej stronie są to: skręt w kierunku S, stabilizacja oraz odkręcanie w kierunku Z. Następnie ma miejsce wspólne skręcanie w kierunku S. Na ilustracji znajduje się punkt interaktywny, po kliknięciu którego pojawia się ramka z tekstem oraz z tożsamym z nim nagraniem audio.
Metoda rzeczywistego skrętu Metoda rzeczywistego skrętu polega na skręcaniu nitek do wartości skrętu krytycznego oraz utrwalaniu skrętu w procesie obróbki termicznej, a także odkręcaniu ich w odwrotnym kierunku. W wyniku tego procesu otrzymuje się nitki elastyczne i puszyste.
Metoda rzeczywistego skrętu
Źródło: Akademia Finansów i Biznesu Vistula, licencja: CC BY-SA 3.0.
Ilustracja zatytułowana jest Metoda pneumatyczna. Grafika przedstawia etapy metody pneumatycznej, które są opisane. Nitka podawana jest do dyszy, w której zachodzi proces kędzierzawienia. Odkształcone włókna odprowadzane są z dyszy za pomocą wałków odprowadzających. Na ilustracji znajduje się punkt interaktywny, po kliknięciu którego pojawia się ramka z tekstem oraz z tożsamym z nim nagraniem audio.
Metoda pneumatyczna Metoda pneumatyczna polega na mechanicznym działaniu strumienia powietrza wdmuchiwanego przez dyszę do komory, w której przemieszczają się nitki. Sprężone powietrze powoduje odkształcenie włókien, tworząc z nich pętelki na ich obwodzie lub na całym przekroju. Nitki po procesie stabilizacji są podobne do włókien staplowych.
Ilustracja zatytułowana jest Metoda pneumatyczna. Grafika przedstawia etapy metody pneumatycznej, które są opisane. Nitka podawana jest do dyszy, w której zachodzi proces kędzierzawienia. Odkształcone włókna odprowadzane są z dyszy za pomocą wałków odprowadzających. Na ilustracji znajduje się punkt interaktywny, po kliknięciu którego pojawia się ramka z tekstem oraz z tożsamym z nim nagraniem audio.
Metoda pneumatyczna Metoda pneumatyczna polega na mechanicznym działaniu strumienia powietrza wdmuchiwanego przez dyszę do komory, w której przemieszczają się nitki. Sprężone powietrze powoduje odkształcenie włókien, tworząc z nich pętelki na ich obwodzie lub na całym przekroju. Nitki po procesie stabilizacji są podobne do włókien staplowych.
Metoda pneumatyczna
Źródło: Akademia Finansów i Biznesu Vistula, licencja: CC BY-SA 3.0.
Ilustracja zatytułowana jest Metoda zgniatania. Grafika przedstawia etapy metody zgniatania. Nitka ze szpulki przechodzi przez wałki, a następnie przez komorę, w której jest podgrzewana. Po podgrzaniu skarbikowana nitka jest odprowadzana z komory za pomocą wałków odprowadzających. Na ilustracji znajduje się punkt interaktywny, po kliknięciu którego pojawia się ramka z tekstem oraz z tożsamym z nim nagraniem audio.
Metoda zgniatania Metoda zgniatania polega na działaniu czynnika mechanicznego, w którym, za pomocą dwóch obracających się wałków i kanałów w kształcie klina, na nitkach zostają utworzone karbiki. Nitka zostaje skarbikowana, a karbiki zostają utrwalone w komorze stabilizacyjnej.
Ilustracja zatytułowana jest Metoda zgniatania. Grafika przedstawia etapy metody zgniatania. Nitka ze szpulki przechodzi przez wałki, a następnie przez komorę, w której jest podgrzewana. Po podgrzaniu skarbikowana nitka jest odprowadzana z komory za pomocą wałków odprowadzających. Na ilustracji znajduje się punkt interaktywny, po kliknięciu którego pojawia się ramka z tekstem oraz z tożsamym z nim nagraniem audio.
Metoda zgniatania Metoda zgniatania polega na działaniu czynnika mechanicznego, w którym, za pomocą dwóch obracających się wałków i kanałów w kształcie klina, na nitkach zostają utworzone karbiki. Nitka zostaje skarbikowana, a karbiki zostają utrwalone w komorze stabilizacyjnej.
Metoda zgniatania
Źródło: Akademia Finansów i Biznesu Vistula, licencja: CC BY-SA 3.0.
Ilustracja zatytułowana jest Metoda dzianie-prucie. Grafika przedstawia etapy metody dzianie-prucie. Podczas dziania nitki są utrwalane w komorze stabilizacyjnej, a następnie prute za pomocą wałków. Na ilustracji znajduje się punkt interaktywny, po kliknięciu którego pojawia się ramka z tekstem oraz z tożsamym z nim nagraniem audio.
Metoda dzianie-prucie Metoda dzianie-prucie, czyli Knit de Knit, polega na wytworzeniu dzianiny, ustabilizowaniu jej w komorze stabilizacyjnej, a następnie jej spruciu i utworzeniu nawoju z tak otrzymanej nitki. Tę metodę stosuje się w przypadku nitek o właściwościach termoplastycznych.
Ilustracja zatytułowana jest Metoda dzianie-prucie. Grafika przedstawia etapy metody dzianie-prucie. Podczas dziania nitki są utrwalane w komorze stabilizacyjnej, a następnie prute za pomocą wałków. Na ilustracji znajduje się punkt interaktywny, po kliknięciu którego pojawia się ramka z tekstem oraz z tożsamym z nim nagraniem audio.
Metoda dzianie-prucie Metoda dzianie-prucie, czyli Knit de Knit, polega na wytworzeniu dzianiny, ustabilizowaniu jej w komorze stabilizacyjnej, a następnie jej spruciu i utworzeniu nawoju z tak otrzymanej nitki. Tę metodę stosuje się w przypadku nitek o właściwościach termoplastycznych.
Metoda dzianie - prucie
Źródło: Akademia Finansów i Biznesu Vistula, licencja: CC BY-SA 3.0.
Ilustracja zatytułowana jest Metoda bistabilizacji. Grafika przedstawia schemat technologiczny maszyny teksturującej na zasadzie bistabilizacji. Nitki, odwijane z kopek, są kierowane wałkami, do komory grzejnej i do wrzecion nibyskrętowych. Po skędzierzawieniu wałkami, nitki są wprowadzane do grzejników wtórnej stabilizacji, a dalej do układu wydającego i urządzeń nawijających. Na ilustracji znajduje się punkt interaktywny, po kliknięciu którego pojawia się ramka z tekstem oraz z tożsamym z nim nagraniem audio.
Metoda bistabilizacji Metoda bistabilizacji polega na wtórnej stabilizacji nitek o dużej elastyczności, teksturowanych metodą fałszywego skrętu. Metoda oparta jest na działaniu termicznym i rozciągającym. Działając na nitki elastyczne wysoką temperaturą, doprowadza się do ich mięknięcia i rozciągania. Prowadzi to do zaniku elastyczności i skręcania nitek. W wyniku tego procesu nitki tracą elastyczność, a uzyskują puszystość. Na rysunku przedstawiony jest schemat technologiczny maszyny teksturującej na zasadzie bistabilizacji. Nitki (1), odwijane z kopek, są kierowane wałkami (2), do komory grzejnej (3) i do wrzecion nibyskrętowych (4). Po skędzierzawieniu wałkami (5), nitki są wprowadzane do grzejników wtórnej stabilizacji (6), a dalej do układu wydającego (7) i urządzeń nawijających (8).
Ilustracja zatytułowana jest Metoda bistabilizacji. Grafika przedstawia schemat technologiczny maszyny teksturującej na zasadzie bistabilizacji. Nitki, odwijane z kopek, są kierowane wałkami, do komory grzejnej i do wrzecion nibyskrętowych. Po skędzierzawieniu wałkami, nitki są wprowadzane do grzejników wtórnej stabilizacji, a dalej do układu wydającego i urządzeń nawijających. Na ilustracji znajduje się punkt interaktywny, po kliknięciu którego pojawia się ramka z tekstem oraz z tożsamym z nim nagraniem audio.
Metoda bistabilizacji Metoda bistabilizacji polega na wtórnej stabilizacji nitek o dużej elastyczności, teksturowanych metodą fałszywego skrętu. Metoda oparta jest na działaniu termicznym i rozciągającym. Działając na nitki elastyczne wysoką temperaturą, doprowadza się do ich mięknięcia i rozciągania. Prowadzi to do zaniku elastyczności i skręcania nitek. W wyniku tego procesu nitki tracą elastyczność, a uzyskują puszystość. Na rysunku przedstawiony jest schemat technologiczny maszyny teksturującej na zasadzie bistabilizacji. Nitki (1), odwijane z kopek, są kierowane wałkami (2), do komory grzejnej (3) i do wrzecion nibyskrętowych (4). Po skędzierzawieniu wałkami (5), nitki są wprowadzane do grzejników wtórnej stabilizacji (6), a dalej do układu wydającego (7) i urządzeń nawijających (8).
Metoda bistabilizacji
Źródło: Akademia Finansów i Biznesu Vistula, licencja: CC BY-SA 3.0.